بیوگرافی رابین ویلیامز

ویلیامز خود را کودکی آرام می داند که اولین بار ادای مادربزرگش را برای مادرش در آورد و حتی تا حضور در بخش درام دبیرستانش هم نتوانست بر خجالتش غلبه کند.

 در سال 1973 او یکی از بیست دانش آموزی بود که در مدرسه جویلیارد پذیرفته شد و یکی از دو نفری بود که جان هاوسمن در برنامه ی پیشرفته ی آن سال مدرسه آنها را پذیرفت( دانش آموز دیگر کریستوفر ریو بود). ویلیامز در کلاس های لهجه اش مشکلی نداشت و آنها را به سرعت فرا گرفت و در سال 1976 از جویلیارد فارغ التحصیل شد.

دوران بازیگری

بیشتر تجربه بازیگری ویلیامز در فیلم هاي مختلف بود هرچند که چند اجرای تاتر هم دارد( که  برجسته ترین آنها نقش استراگون به همراهی استیو مارتین در نمایش انتظار برای گودو بود). ایفای نقش او در «صبح بخیر ویتنام» در سال 1987 او را نامزد جایزه اسکار کرد. بیشتر نقش های او کمدی هایی هستند که کمی درون مایه ترحم دارند.

نقش جینی که او در انیمیشن علاالدین بر عهده داشت نشان داد توان بازیگر در يك دوبلاژ خوب چقدر نقش مهمی دارد. او از این استعدادش در Fern Gully و انیمیشن روبات ها در سال 2005 و Happy Feet در سال 2006 که نامزد جایزه ی اسکار هم شد، استفاده کرده است.

ویلیامز بازی در فیلم های دراماتیک را هم تجربه کرده است که برایش دو نامزدی اسکار پیاپی در بر داشته اند. اولین آنها نقش معلم انگلیسی در انجمن شاعران مرده در سال 1989 بود و دومی نقش مرد بی خانمان بی نوایی در فیلم شاه ماهیگیر در سال 1991 بود. دیگر فیلم های مطرح او بیداری ها در سال 1990 و چه رویاهايي می آیند در سال 1998 هستند. ویلیامز در سال 2002 در درام ترسناک «بی خوابی» نقش یک نویسنده ی قاتل را داشت که در منطقه ای روستایی در آلاسکا از دست پلیس بی خواب لس آنجلسی (با بازی آل پاچینو) فرار می کند. او در همان سال در فیلم ترسناک روانشناسانه ی یک ساعت عکاسی  هم ایفای نقش کرد.

او در سال 1998 جایزه ی اسکار بهترین بازیگر مکمل را به خاطر ایفای نقش یک روانشناس در فیلم Good Will Hunting بدست آورد. هرچند بعدها در سال اوایل سال 2000 منتقدین بازی او را در فیلم های پچ آدامز و مرد دویست ساله بسیارضعیف و احساساتی خواندند.

ویلیامز به خاطر مهارت در بداهه گویی و تقلید مشهور است. اجراهای او همواره شامل مزاح ها و شوخی های بداهه ایست که روی صحنه آنها را بکار می برد. بر طبق دی وی دی تفسیر علاالدین بیشتر دیالوگ های جنی که او می گفته بداهه بوده است.

او در سال 2006 پنج فیلم داشت که یکی از آنها مرد سال بود. همچنین در همین سال به عنوان مهمان افتخاری در برنامه جوایز کودکان نیکلدون هم حضور پیدا کرد.

او مدتی مدعی سرسخت بازی نقش جوکر در فیلم بت من بود. او برای ایفای این نقش در شوالیه سیاه(دنباله Batman Begins) علاقه داشت هرچند که نقش جوکر را هث لجر بازی کرد که به تبعش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را نیز به دست آورد.

ماجرای دیزنی

پس از موفقیش در فیلم « صبح بخیر ویتنام» کمپانی دیزنی او صدای نقش جنی را به شرطی پذیرفت که نام و عکسش برای تبلیغات و بازاریابی استفاده نشود و نقش مکملش در کارهای تبلیغاتی بیش از 25% فضا نداشته باشند.

ویلیامز و دیزنی بعدها دچار مشکل تلخی شدند و به تبعش دان کاستلانتا در سریال تلویزیونی علاالدین: بازگشت جعفر، صدای جنی را خود بر عهده گرفت.

خواندنی های دیگر

·        در 16سالگی به سان فرانسیسکو مهاجرت کرد.

·        بازیگری را به طور مختصر تحت نظر جان هاوسمن آموخت و هاوسمن به او گفت که او در جویلیارد استعدادش را هدر می دهد و باید وارد ژانر کمدی شود.

ترجمه: ميلاد خراسانيان

  اين مقاله اختصاصاً براي ياد بگير دات كام تهيه شده است و استفاده از آن فقط با ذكر نام نويسنده يا مترجم و نام ياد بگير دات كام همراه با لينك آن مجاز  است