ما ز ياران چشم ياری داشتيم

خود غلط بود آن چه ما پنداشتيم

تا درخت دوستی برگی دهد

حاليا رفتيم و تخمی کاشتيم

گفت و گو آيين درويشی نبود

ور نه با تو ماجراها داشتيم

شيوه چشمت فريب جنگ داشت

ما غلط کرديم و صلح انگاشتيم

گلبن حسنت نه خود شد دلفروز

ما دم همت بر او بگماشتيم

نکته‌ها رفت و شکايت کس نکرد

جانب حرمت فرونگذاشتيم

گفت خود دادی به ما دل حافظا

ما محصل بر کسی نگماشتيم