گر تيغ بارد در کوی آن ماه

گردن نهاديم الحکم لله

آيين تقوا ما نيز دانيم

ليکن چه چاره با بخت گمراه

ما شيخ و واعظ کمتر شناسيم

يا جام باده يا قصه کوتاه

من رند و عاشق در موسم گل

آن گاه توبه استغفرالله

مهر تو عکسی بر ما نيفکند

آيينه رويا آه از دلت آه

الصبر مر و العمر فان

يا ليت شعری حتام القاه

حافظ چه نالی گر وصل خواهی

خون بايدت خورد در گاه و بی‌گاه