نژاد اصلی سنت برنارد در گذشته برای نگهبانی زمین های مسافرخانه سنت برنارد سوئیس و همچنین برای کمک به پیدا کردن و نجات مسافرانی که راه خود را گم کرده و یا بر اثر سانحه و شرایط آب و هوا مجروح شده بودند به کار گرفته می شدند.

امروزه سنت برنارد از آسایش زندگی خانوادگی در سراسر جهان لذت می برد. این سگ پرتحرک، همه کاره و فرمانبردار است، توانایی کمک در بعضی امور مانند کشیدن گاری یا ماشین و حتی مسابقه کشیدن وزنه را نیز دارد.

تاریخچه

نژاد اصلی سنت برنارد همراه با چند نژاد پرورشی دیگر از سوئیس سرچشمه گرفته است که شامل Bernese Mountain ،Entlebuch Cattle ،Appenzell Cattle و Greater Swiss Mountain می باشد. آن ها احتمالا از نسل سگ های بومی آلپ و نژاد بولداگ که با ارتش رومی زمان گایوس اکتاویوس تورینوس به سوئیس آمده بودند، هستند. در هزاره اول سگ های سوئیس و آلپ گروه بندی شده بودند و به راحتی شناخته می شدند مانند Talhund (سگ های کوهستان) یا Bauernhund (سگ های مزرعه).

سنت برنارد در گذشته به خاطر کوه آلپ معروف بود که تقریبا 2438 متر بالاتر از سطح دریا قرار داشت و تنها بین ماه های جولای و سپتامبر قادر به حرکت و سفر کردن بودند. امروزه باقی مانده محل عبور رومی ها در این مکان دیده می شود که شاهد عبور تاپلئون بوده است. سال 1830 راهبانی که این نژاد را نگهداری می کردند تلاش کردند تا پوشش سنت برنارد را از طریق پیوند زدن با نژاد سگ های نيوفاوندلند که پوشش ضخیمی داشتند اصلاح کنند ولی این کار اشتباهی بود زیرا موهای بلند نسل متولد شده از این سگ ها در سرما منجمد می شد. از آن زمان به بعد راهبان توله های با موهای بلند که به دنیا آمده بودند را فروختند یا بخشیدند.

در طول دهه 1800 سگ هایی که در مسافرخانه ها نگهداری می شدند با از اینکه نژاد معروفی بودند ولی نام رسمی نداشتند. بین سال های 1800 تا 1810 سگ یک مسافرخانه Barry نامیده شد و یکی از مشهورترین سگ ها شد. انگلیسی ها این سگ ها را به عنوان سگ های مقدس نام برده اند و بسیاری از آن ها را وارد کشور انگلستان کرده اند. سال 1833 مردی به نام دنیل ویلسون اظهار کرد که این نسل سگ به سنت برنارد اشاره می کند و سرانجام آن ها در Kennel Club  سوئیس در سال 1880 به رسمیت شناخته شدند. سنت برنارد بعد از اینکه در کشورهای دیگر معروف شد نژادش شروع به تغییر کرد یعنی لاغرتر و قدبلندتر شد و نسلشان دو رگه شد. سال 1887 در همایشی بین المللی در زوریخ اولین نژاد استاندارد آن به تصویر کشیده شد و همه کشورها به جز انگلستان آن را پذیرفتند.

در ایالات متحده سنت برنارد را Plinlimmon نامیدند. Plinlimmon متعلق به یک هنرمند بود و در نمایشی که مربوط به نژاد سنت برنارد، برنده شد. صاحبش او را همراه خود به سراسر کشور می برد و در تئاترها در معرض نمایش می گذاشت. در 1888 سنت برنارد در کلوپ آمریکا (SBCA) به رسمیت شناخته شد و کلوپ آن را به عنوان نژاد رسمی پذیرفت و به نام سوئیس ثبت شد. در بین 155 گونه پرورش یافته، سنت برنارد رتبه 39 را دارد.

امروزه سنت برناردها در بیشتر خانه ها دیده می شود آن ها همان سنت برناردهای مسافرخانه های سوئیس هستند با این تفاوت که دیگر نیاز نیست برای مدت طولانی مسافران را جستجو  کنند ولی در عوض نماینده زنده تاریخ مسافرخانه های گذشته هستند.

سایز

قد جنس مذکر این نژاد در حالت ایستاده تا شانه بین 71 تا 76 سانتی متر و وزنی حدود 63 تا 81 کیلوگرم وزن دارند. نوع مونث آن قدی حدود 66 تا 71 سانتی متر و وزنی حدود 54 تا 63 دارد.

شخصیت

این نژاد مهربانی و خوش آمد گویی را از نسل پیشین خود که در مسافرخانه ها نگهداری می شدند به ارث برده است. آن ها خلق و خوی خیرخواهانه و مهربانی دارند، مراقب بچه ها هستند و دوست دارند مورد توجه اطرافیان واقع شوند.

به خاطر سایز بزرگشان مسئله تربیت آن ها در سن کم تا زمانی که قابل کنترل هستند مهم است، سنت برناردها باهوش هستند و خواهان سرگرمی اما گاهی اوقات لجوج و سرکش می شوند. هرگز پرخاشگر نیستند مگر اینکه قصد دفاع از اعضای خانواده شان را داشته باشند.

مانند همه سگ ها سنت برنارد نیز نیاز دارد تا زود اجتماعی شود و تا زمانی که کوچک هستند در معرض افراد مختلف، نشانه ها، صداها و تجربیات قرار گیرند. اجتماعی کردن آن زمانی که سن کمی دارد باعث می شود تا سنت برناردتان زمانی که بزرگتر شد به خوبی پرورش یافته باشد.

صفحه بعد >>