• ارسال کننده: زهرا صانعی
  • تاریخ انتشار: 2016 / 12 / 15

رسانه های اجتماعی، اینترنت و جوانان

نکاتی برای والدین

به عنوان متخصصان سلامت روان، ما آمده ایم تا به استفاده از رسانه های اجتماعی به دید موضوعی مدرن و پیشرفته بنگریم که همه جوانان باید در بکارگیری آن مهارت داشته باشند. به بیشتر نوجوانان می توان مسئولیت پذیری در رسانه های اجتماعی را آموزش داد، درست مثل آموزش رانندگی مسئولانه. همان گونه که برای رانندگی کردن، نیاز به آموزش دیدن، انجام تمرین زیر نظر مربی و رعایت محدودیت های معقولی است، تا این مهارت ها ایجاد شوند. برخی در طی مسیر تصادفات جزئی می کنند اما، در بسیاری موارد می توان آنها را به عنوان فرصت هایی برای یادگیری محسوب نمود.

اینترنت

با هدایت والدین و نظارت بر نوجوانان، از بسیاری کشمکش ها می توان جلوگیری کرد. ممنوع کردن اینترنت و شبکه های اجتماعی برای فرزندان تان به خاطر ترس از بعضی فاجعه های عظیم، مانند آن است که آن ها را از ترس وقوع یک تصادف، کلا از رانندگی منع کنید. آموختن اینکه چگونه از اینترنت با رعایت شایستۀ حدود، استفاده کنند، از آنها در درازمدت محافظت خواهد کرد.

اغلب جوانانی رامی بینیم که اکثرا در استفاده از اینترنت و رسانه های اجتماعی مشکل دارند. اغلب مواردی است که نوجوانان گرفتار ارسال پیامک های غیراخلاقی به دیگران می شوند (ارسال پیام های گرافیکی یا تصاویر). بعضی از آن ها در ارسال ویدئوهای خاص و برخی دیگر به دلیل فاش شدن اطلاعات شخصی، دچار مشکل شده و مجبور می شوند با افراد ناباب ارتباط برقرار کنند.

بدترین ها، ترس از مواردی است که برای بچه ها اتفاق می افتد، جایی که آنها با فردی آنلاین، قرار ملاقات حضوری می گذارند. کسی که به اشتباه به او اطمینان کرده اند (البته این موضوع شیوع کمتری دارد).

والدین باید درک کنند در اکثریت قریب به اتفاق موارد، جوانان از رسانه های اجتماعی برای برقراری روابط اجتماعیِ بی ضرر استفاده می کنند. این چیزی مثل همان پاتوق هایی است که خیلی از بزرگسالان مشابه نوجوانان در آن بوده اند. والدین باید چگونه مطمئن شوند که فرزندانشان به شیوه ای امن از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند؟ ما در خلال این سال ها، به روش های مختلف نظارت والدین بر شبکه های اجتماعی دست یافته ایم و تحقیقاتمان را انجام داده و دستورالعمل هایی برای والدین تدوین کرده ایم.

آموزش: مدت زمانی را وقت بگذارید تا فوائد استفاده از اینترنت و رسانه های اجتماعی را به فرزندتان بیاموزید. به آنها یاد دهید از طریق کسب چه اطلاعاتی می توانند با خانواده و دوستان مرتبط شوند. متناسب با سن شان، به آن ها بیاموزید چگونه تصویر خود را در اینترنت بگذارند. دقیقا همان گونه که به آنها آموزش داده اید در مناسبت ها و شرایط آب و هوائی مختلف، چگونه لباس بپوشند، آن ها باید بفهمند درکی که سایرین از آنها پیدا می کنند، بسته به تصویری است که از موجودیت خود در اینترنت می گذارند. این تصویر به بیشمار طریق، می تواند زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

آموزش

لازم است جوانان خطرهای شبکه های اجتماعی و اینترنت را درک کنند و بیاموزند؛ وقتی به موقعیت های مشکل دار برمی خورند، چه واکنشی داشته باشند؟ مشکلاتی چون قُلدریِ سایبری، آزار و اذیت، سرقت هویت و اخاذی. آنها همچنین باید بدانند ابزارها و وسائل چگونه کار می کنند. درست مثل اینکه شما به فرزندتان می آموزید چه طور، تایر ماشین را عوض کند یا به آنها یاد بدهید چگونه تعمیرات جزئی و عمومی رایانه و اینترنت، از جمله رفع ویروسی شدن را انجام دهند که کمک می کند در کوتاه مدت به کاربرانی مطلع تبدیل شوند.

اجرای محدودیت های منطقی: دقیقا مثل سایر اختیاراتشان، والدین باید معیارهای صحیحی از مدلی متشکل از مزربندی ها، احترام و خود کنترلی، تنظیم کنند. به عنوان مثال، تعداد زیادی از خانواده ها قوانینی بین خود می گذارند مثلا: سر میز شام، گوشی ها باید خاموش باشد، یا ارسال پیام در حین صحبت حضوری با دیگران، ممنوع. هنگام آموزش رانندگی، والدین متناسب با بلوغ و مسئولیت پذیری آنها، مبانی رانندگی و نکات لازم را به فرزند 16 ساله خود می آموزند. عین همین رویه باید در خصوص اینترنت و شبکه های اجتماعی، اعمال شود. بسیاری از والدین، برنامه هایی خاص را برای نظارت و محدودکردن استفاده فرزندانشان از اینترنت، به کار می گیرند. خیلی از والدین، حساب کاربری مشترک با فرزندانشان دارند تا تمام دانلودهای انجام شده در گوشی فرزند، در گوشی والدین هم دانلود شود. داشتن تلفن یک امتیاز است. به فرزند خود بگویید که به دلیل این امتیاز، با موافقت وی تلفنش به طور منظم چک می شود. همچنین دانلودها، متن ها، فیلم ها و عکس هایی که در رده سنی او قرار می گیرند.

انجام امور تحت نظارت: والدین باید به تدریج و برحسب میزان مسئولیت پذیری فرزندشان اجازه دسترسی به اینترنت و رسانه های اجتماعی را به آن ها بدهند. آنها باید از توافق استفاده از رایانه و آی پَد در مکان های عمومی شروع کنند نه استفاده در اتاق خواب و به تنهایی. گوشی ها هر شب موقع خواب توسط والدین و به منظور کنترل استفادۀ شبانه، تنظیم می شوند. پیش از اتمام دوره نظارت و به منظور استفاده نامحدود از اینترنت، والدین باید به شیوه ای منطقی اطمینان حاصل کنند که فرزندشان از آگاهی و بلوغ لازم در مواجهه با موضوعات جنسی و سایر موضوعات مختص بزرگسالان که ممکن است باعث لغزش وی حین استفاده از اینترنت شود، برخوردار است. اگر هنوز به این اطمینان نرسیده اید، محدودیت هایی تعیین نموده و اعمال نظارت کنید یا از نرم افزاری برای این کار استفاده نمایید.

درست مثل رانندگی، فقط آموزش والدین کافی نیست و بچه ها هم باید انتخاب های درستی داشته باشند. چه علائم خطر یا نگرانی هایی ممکن است والدین را نسبت به سوء استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی هشیار کند؟

اول اینکه، چنانچه استفاده فرزندان از اینترنت و شبکه های اجتماعی شدید و وسواسی باشد، آنها احتمالا هنوز در قاعده مند کردن استفاده شخصی خود مهارت ندارند. حتی اگر این استفاده در اموری خلاقانه و سازنده باشد هم در صورتی که تمام وقت خود را صرفش کنند، از انجام سایر کار های مهم رشد دهنده مثل فعالیت های ورزشی و برقراری روابط اجتماعی حضوری باز می مانند.

دوم اینکه، جوانانی که مشکلات خود را با استفاده از اینترنت یا شبکه های اجتماعی انتشار می دهند، اغلب سعی می کنند، این استفاده را از اعضای خانواده پنهان کرده و با هدف دسترسی به اینترنت، خود را منزوی می کنند. آنها ممکن است حالت تدافعی بگیرند و سعی دارند، یو اشکی کار کنند و یا سایت های مربوطه، برنامه ها و جستجو ها را مخفی کنند.

سوم اینکه، آنها ممکن است، نشانه هایی درخصوص نگرانی از زندگی مجازی خود بروز دهند که می تواند ناشی از قُلدریِ سایبری یا آزار و اذیت باشد. آنها ممکن است، نشانه هایی از افسردگی داشته باشند مثل افزایش زود رنجی و از دست دادن حس لذت از کار هایی که زمانی از انجامشان لذت می برد.

اینترنت و شبکه های اجتماعی ابزار های مهمی در زندگی مدرن محسوب می شوند. جوانان نیاز به آموزش، اعمال محدودیت هایی متناسب سن شان و انجام امور، تحت نظارت والدین دارند، تا مهارت های لازم را برای مدیریت صحیح مزیت ها و خطرات منابع در حال رشد، توسعه دهند. اگر به خاطر فرزندتان، نگران این روند هستید، از دنبال کمک گرفتن از یک متخصص نهراسید. حتی اگر کوتاه، دیدار با یک روانشناس یا متخصص سلامت روان برای کمک به ساده سازی این مباحث یا متوجه یک اشتباه شدن، می تواند از بروز فاجعه ای جلوگیری کند.

ترجمه: فیروزه بابائی

 

 

این محتوا اختصاصاً برای یاد بگیر دات کام تهیه شده است استفاده از آن با ذکر منبع همراه با لینک آن و نام نویسنده یا مترجم مجاز است
برچسب ها:



نظر شما چیست؟

پرسش های خود را در بخش پرسش و پاسخ مطرح کنید

لطفا جای خالی را پر کنید







صفحه ما را در فیس بوک دنبال کنید صفحه ما را در توییتر دنبال کنید صفحه ما را در  اینستاگرام دنبال کنید صفحه ما را در لینکداین دنبال کنید