کودکی

نیکلاس کیم کاپولا در 7 ژانویه سال 1964 در لانگ بیچ کالیفرنیا به دنیا آمد او نام خانوادگی بزرگی را به دوش می کشید چراکه آگوست، پدرش، پروفسور ادبیات قیاسی در کال استیت لانگ بیچ ( بعدها رییس دانشکده ی هنرهای خلاق دانشگاه ملی سان فرانسیسکو) و جوی ووگل سانگ، مادرش، رقاص و رهبر گروهی مشهور بود. خانواده ی او افراد بزرگتری را نیز شامل می شد. خاله اش تالیا شایر ستاره ی فیلم های راکی و قسمت پایانی موفق استالونه یعنی «فریاد آدریان آدریان» بود و عمویش فرانسیس فورد کاپولا کارگردان مشهور پدرخوانده و مکاشفه بود.

نیک هدفش بازیگری نبود اما همیشه می توانست به خوبی نقش بازی کند. یکی از صحنه های کودکیش از این قرار بود روزی یکی از هم مدرسه ای هایش در اتوبوس مدرسه قلدربازی درآورده و او خشمگین به خانه برگشته و جین و چکمه های گاوچرانی برادرش پوشیده، موهایش را به عقب شانه کرده بود و به سوی آن هم کلاسی رفته و خود را روی ویلکینسون( پسرخاله ی واقعیش) جا زده و او را تهدید به دعوا کرده بود که اگر نیک کوچک را رها نکند برایش گران تمام خواهد شد او آنقدر خوب بازی کرد که کلکش گرفت!

گرچه گاهی تابستان ها را در سانفرانسیسکو در کنار عمو و عموزاده هایش سوفیا و رومان می گذراند اما تاثیراتش تنها فیلمیک نبودند. مادرش افسرده بود و مدت های درازی را در بیمارستان به سر برده بود اما دید سوررئال و مزاجی او تاثیر بزرگی بر فرزندش گذاشت( او عاشق سروکله زدن با دیگران و شلوغ بازی بود طوریکه گاهی دیگر بازیگران را آزار میداد مثلا دیوید لینچ در موردش گفته او یک موزیسیبن سبک جاز است). چندی بعد در 12 سالگیش پدر و مادرش طلاق گرفته و او با پدرش به سانفرانسیسکو رفت. در آنجا پدرش او را در مدرسه ای ثبت نام کرد که گستره ی زیادی از رشته های هنری همچون فیلم، ادبیات و موزیک کلاسیک را در بر می گرفت.

بازیگری

اگر اولین نقش ها و کارهای او را در نظر بگیریم باورش سخت است که ببینیم او به اینجا رسیده است. از آنجا که عضو گروه دهه ی هشتادی برت پک بود می بایست راه کسانی همچون چارلی شین، امیلیو استیونز و آندرو مک کارتی را می پیمود. اما با این وجود او هرطور که بود یکی از مهم ترین و محبوب ترین بازیگران نسل خود شد که برنده ی جایزه ی اسکار و یکی از اصلی ترین انتخاب های باکس افیس گردید.

و سرانجام دوران تجلی نیکلاس فرا رسید. او با دیدن شرق ادن، به شخصیت سرکش و عطش انگیزشی جیمز دین گرایش پیدا کرد تا بتواند نظر پدرش را جلب کند. او سینما را مقصد خود دید و بلافاصله در دانشکده ی هنرهای زیبای یانگ( بخشی از تئاتر هنرهای زیبای سانفرانسیسکو) ثبت نام کرد. او تنها یک تابستان در آنجا ماند اما هیچگاه از هدفش روبرنگرداند.

فیلم ها

بوسه به خون آشام ترک کردن لاس وگاس تغییر چهره توافق رمزگویان باد زاندالی ساز کاپیتان کورل سرقت در ۶۰ ثانیه شهر فرشته‌ها صخره صخره قرمز غربی قلباً وحشی گنجینه ملی مرد خانواده مرد چوبکبریتی ارباب جنگ موجبات خروج از مرگ هشت میلیمتری هواپیمای محکومین بانگکوک خطرناک مرد حصیری مرد آب و هوا (هواشناس) روح سوار بعد پیشگویی ستوان بد: پاتوق – نیواورلئان (۲۰۱۰) موسم افسونگر (فیلم) (۲۰۱۱) رانندگی جنون (فیلم) (۲۰۱۱)

در فیلم ترک لاس وگاس موفق شد جایزه اسکار  بهترین بازیگر مرد را دریافت کند. در این فیلم او نقش نویسنده ای دائم الخمر را که در روز های آخر عمر خود به سر می برد را به زیبایی اجرا کرد. اما فیلم تغییر چره کارگردان معروف جان وو نام او را بر سر زبان ها انداخت. او برای بازی در این فیلم شش میلیون دلار دستمزد گرفت. اما پس از آن دستمزد های بالایی دریافت می کرد به طوریکه در چند فیلم دستمزد هایی تا بیست میلیون دلار دریافت کرد. نیکلاس کیج هنرپیشه ای است که هر نقشی را می پذیرد به شدت در آن غرق می شود به گونه ای که گاه زندگی روزمره اش تحت تاثیر نقش هایش قرار می گیرد. او بازیگری است که از انجام دادن کار های سخت ابایی ندارد حتی در یک فیلم یک سوسک را بلعید. او بازیگری کلیشه ای نیست و نقش ها و چهره هایی متفاوت از خود به نمایش گذاشته است.

ترجمه: میلاد خراسانیان