کریس مسینا ده سال پیش پیشنهاد کرد از هشتگ برای دسته‌بندی موضوعی در توییتر استفاده شود؛ پیشنهادی که با استقبال مسئولان توییتر روبه‌رو نشد. اما توییتر به زودی متوجه خطای خود شد. امروز اینترنت بدون هشتگ قابل تصور نیست.

در روز ۲۳ اوت ده سال پیش، کریس مسینا، حقوقدان آمریکایی و یکی از طراحان پیشین گوگل، استفاده از هشتگ برای دسته‌بندی موضوعی را به مسئولان توییتر پیشنهاد داد.

موضوع استقبال از هشتگ

هدف مسینا از این پیشنهاد این بود که با استفاده از هشتگ در کنار کلید‌واژه‌ها امکان ایجاد گروه‌های بحث و گفت‌وگو بر سر موضوعی خاص فراهم شود. هشتگ نماد و برچسبی برای دسته‌بندی “ابرداده‌ها” است.
مسینا پس از این پیشنهاد با واکنش سرد مسئولان توییتر روبه‌رو شد. او در مصاحبه‌ای با “وال‌استریت ژورنال” گفت که مسئولان توییتر به او گفته‌اند، این پیشنهاد بیشتر به کار “خوره‌های اینترنتی” می‌آید و شانسی برای عمومیت یافتن ندارد.
مسئولان توییتر به زودی متوجه خطای خود شدند و آن را تصحیح کردند. از روز اول ژوئیه ۲۰۰۹، توییتر پیوند خودکار بین هشتگ‌ها را اجرایی کرده است.

سود و زیان هشتگ

هشتگ بسیار سریع‌تر از آنچه گمان می‌رفت در شبکه‌های اجتماعی رواج یافت. توییتر بدون هشتگ قابل تصور نیست، اما استفاده از هشتگ درحد توییتر نماند و دیگر شبکه‌های اجتماعی نیز از هشتگ برای دسته‌بندی موضوعی بهره گرفتند. استفاده از هشتگ به‌ویژه در اینستاگرام اهمیت تعیین کننده‌ای یافت.

بسیاری از کاربران از هشتگ برای خبررسانی استفاده می‌کنند. اما گروه‌هایی نیز از هشتگ برای پیشبرد اهداف خود بهره می‌گیرند. به عنوان نمونه زمانی که نیروهای افراطگرای مسلمان به دفتر “شارلی ابدو” حمله کردند،هشتگ #JeSuisCharlie (من شارلی هستم) ایجاد شد. این هشتگ زمینه‌های همدلی و همراهی مردم با دست‌اندرکاران این نشریه طنز را فراهم آورد.

نمونه دیگر به هشتگ #RefugeesWelcome برمی‌گردد. در تابستان سال ۲۰۱۵ آلمان شاهد ورود صدها هزار پناهجو به این کشور بود و این هشتگ در همین رابطه ایجاد شد. هشتگی که بیش از نیم میلیون بار مورد استفاده قرار گرفت.
اما مزایای استفاده از هشتگ از نگاه صنعت تبلیغات و همچنین احزاب سیاسی نیز دور نماند. به عنوان مثال، شرکت‌های تولید مواد و لوازم آرایشی هم از هشتگ برای تبلیغ محصولات خود استفاده می‌کنند.