با قرار گرفتن در ماه ذی الحجه و نزدیک شدن به روز عید غدیر خم اعمال شب و روز هجدهم ذی الحجه، را تهیه کرده ایم و امیدواریم از برکات این روز بیشترین بهره را ببرید.

در سال دهم هجرت، در این روز مبارک حضرت محمد (ص) پس از پایان مراسم حج، در منطقه ای به نام غدیر خم جبرئیل بر ایشان وحی فرمودند که جانشین خود را برای امامت بر تمام مسلمانان اعلام کنند و پیامبر اکرم با جمله «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» جانشینی حضرت علی علیه سلام را اعلام فرمودند. روز هجدهم ذی الحجه به نام عید غدیر خم می باشد که مسلمانان آن را هر ساله جشن می گیرند.

اعمال شب و روز هجدهم ماه ذی الحجه

شب هجدهم

شب عید غدیر شب با شرافتى است و سید در اقبال دوازده رکعت نماز به یک سلام به کیفیتى مخصوص براى این شب با دعائى نقل کرده است.

روز هجدهم

روز هجدهم ذی الحجه، روز عید غدیر و عیدُاللّهِ الاکبَرْ و عید آل محمّدعَلیهمُ السلام و عظیمترین اعیاد است و حق تعالى پیغمبرى را مبعوث نفرموده مگر آنکه این روز را عید کرده و حرمت آن را دانسته است و نامش در آسمان روز عهد معهود است و نامش در زمین روز میثاق مأخوذ و جمع مشهود است. و روایت است که از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند که آیا مسلمانان را عیدى هست غیر از جمعه و اضحى و فطر؟ فرمود: بلى، عیدى هست که از همه حرمتش بیشتر است.

راوى گفت کدام عید است فرمود که آن روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله امیرالمؤمنین علیه السلام را به خلافت خود نَصْبْ کرد. و فرمود که هر که من مولا و آقاى اویم پس على مولا و آقا و پیشواى او است و آن روز هجدهم ذى الحجّه است. راوى گفت که چه کار در آن روز باید کرد؟ فرمود: که باید روزه بدارید و عبادت کنید و محمد و آل محمد عَلیهمُ السلام را یاد کنید و برایشان درود فرستید. و وصیّت کرد رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله امیرالمؤمنین علیه السلام را که این روز را عید گرداند و هر پیغمبرى وصىّ خود را وصیت مى کرد که این روز را عید گردانند. و در حدیث ابن ابى نَصر بَزَنطى است از حضرت رضا علیه السلام که فرمود: اى پسر ابى نصر هر کجا که باشى سعى کن که روز عید غدیر نزد قبر مطهّر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر شوى بدرستى که خداوند در این روز مى آمرزد از هر مرد مؤمن و زن مؤمنه گناه شصت ساله ایشان را و در این روز آزاد مى کند از آتش جهنّم دو برابر آنچه آزاد کرده است در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر، و یک درهم که در این روز به برادران مؤمن بدهى برابر است با هزار درهم که در اوقات دیگر بدهى، احسان کن در این روز به برادران مؤمن خود، و شاد گردان هر مرد مؤمن و زن مؤمنه را، به خدا قَسَم اگر مردم فضیلت این روز را بدانند چنانکه باید هر آینه هر روز ده مرتبه ملائکه با ایشان مصافحه کنند و بالجمله تعظیم این روز شریف لازم و اعمال آن چند چیز است.

 اوّل

روزه که کفّاره شصت سال گناه است و در خبری است که برابر است با روزه عمر دنیا و معادل است با صد حجّ و صد عُمره.

دوم

غسل کنید.

 سوم

زیارت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و سزاوار است که انسان هر کجا باشد سعى کند خود را به قبر مطهر آن حضرت برساند و از براى آن جناب در این روز سه زیارت مخصوصه نقل شده که یکى از آنها زیارت معروفه به اَمین الله است که از نزدیک و دور خوانده مى شود و آن از زیارات جامعه مطلقه است نیز و در باب زیارات بیاید.

 چهارم

بخواند تعویذى را که سید در اقبال از حضرت رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله روایت کرده است.

 پنجم

دو رکعت نماز کند و به سجده رود و صد مرتبه شکر خدا کند پس سر از سجده بردارد و بخواند:

اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُک بِاَنَّ لَک الْحَمْدَ وَحْدَک لا شَریک لَک وَاَنَّک

واحِدٌ اَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْ وَلَمْ تُولَدْ وَلَمْ یکنْ لَک کفُواً اَحَدٌ وَاَنَّ

مُحَمّداً عَبْدُک وَرَسُولُک صَلَواتُک عَلَیهِ وَ الِهِ یا مَنْ هُوَ کلَّ یوْمٍ فى

شَاْنٍ کما کانَ مِنْ شَاْنِک اَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَىَّ بِاَنْ جَعَلْتَنى مِنْ اَهْلِ

اِجابَتِک وَاَهْلِ دِینِک وَاَهْلِ دَعْوَتِک وَوَفَّقْتَنى لِذلِک فى مُبْتَدَءِ

خَلْقى تَفَضُّلاً مِنْک وَکرَماً وَجُوداً ثُمَّ اَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلاً وَالْجُودَ

جُوداً وَالْکرَمَ کرَماً رَاْفَةً مِنْک وَرَحْمَةً اِلى اَنْ جَدَّدْتَ ذلِک الْعَهْدَ

لى تَجْدیداً بَعْدَ تَجدیدِک خَلْقى وَکنْتُ نَسْیاً مَنْسِیاً ناسِیاً ساهِیاً

غافِلاً فَاَتْمَمْتَ نِعْمَتَک بِاَنْ ذَکرْتَنى ذلِک وَمَنَنْتَ بِهِ عَلَىَّ وَهَدَیتَنى

لَهُ فَلیکنْ مِنْ شَاْنِک یا اِلهى وَسَیدى وَمَولاىَ اَنْ تُتِمَّ لى ذلِک وَلا

تَسْلُبَنیهِ حَتّى تَتَوَفّانى عَلى ذلِک وَاَنتَ عَنّى راضٍ فَاِنَّک اَحَقُّ

المُنعِمینَ اَنْ تُتِمَّ نِعمَتَک عَلَىَّ اَللّهُمَّ سَمِعْنا وَاَطَعْنا وَاَجَبْنا داعِیک

بِمَنِّک فَلَک الْحَمْدُ غُفْرانَک رَبَّنا وَاِلَیک المَصیرُ امَنّا بِاللّهِ وَحدَهُ لا

شَریک لَهُ وَبِرَسُولِهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَصَدَّقْنا وَاَجَبْنا

داعِىَ اللّهِ وَاتَّبَعْنَا الرَّسوُلَ فى مُوالاةِ مَوْلینا وَمَوْلَى الْمُؤْمِنینَ اَمیرِ

المُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ اَبیطالِبٍ عَبْدِاللّهِ وَاَخى رَسوُلِهِ وَالصِّدّیقِ الاْکبَرِ

وَالحُجَّةِ عَلى بَرِیتِهِ المُؤَیدِ بِهِ نَبِیهُ وَدینَهُ الْحَقَّ الْمُبینَ عَلَماً لِدینِ

اللّهِ وَخازِناً لِعِلْمِهِ وَعَیبَةَ غَیبِ اللّهِ وَمَوْضِعَ سِرِّ اللّهِ وَاَمینَ اللّهِ عَلى

خَلْقِهِ وَشاهِدَهُ فى بَرِیتِهِ اَللّهُمَّ رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً ینادى

لِلا یمانِ اَنْ امِنُوا بِرَبِّکمْ فَامَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَکفِّرْ عَنّا

سَیئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الاْبْرارِ رَبَّنا وَ اتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِک وَلا

تُخْزِنا یوْمَ الْقِیمَةِ اِنَّک لا تُخْلِفُ الْمیعادَ فَاِنّا یا رَبَّنا بِمَنِّک وَلُطْفِک

اَجَبْنا داعِیک وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَصَدَّقْناهُ وَصَدَّقْنا مَوْلَى الْمُؤْمِنینَ

وَکفَرْنا بِالجِبْتِ وَالطّاغُوتِ فَوَلِّنا ما تَوَلَّینا وَاحْشُرْنا مَعَ اَئِمَّتِنا فَاِنّا

بِهِمْ مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ وَلَهُمْ مُسَلِّمُونَ امَنّا بِسِرِّهِمْ وَعَلانِیتِهِمْ

وَشاهِدِهِمْ وَغائِبِهِمْ وَحَیهِمْ وَمَیتِهِمْ وَرَضینا بِهِمْ اَئِمَّةً وَقادَةً

وَسادَةً وَحَسْبُنا بِهِمْ بَینَنا وَبَینَ اللّهِ دُونَ خَلْقِهِ لا نَبْتَغى بِهِمْ بَدَلاً وَلا

نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَلیجَةً وَبَرِئْنا اِلَى اِلله مِنْ کلِّ مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً

مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ وَکفَرْنا بِالْجِبْتِ

وَالطّاغُوتِ وَالاَوثانِ الاَرْبَعَةِ وَاَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَکلِّ مَنْ

والاهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنْ اَوَّلِ الدَّهرِ اِلى آخِرِهِ اَللّهُمَّ اِنّا

نُشْهِدُک اَنّا نَدینُ بِما دانَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ الُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ

وَعَلَیهِمْ وَقَوْلُنا ما قالُوا وَدینُنا ما دانُوا بِهِ ما قالُوا بِهِ قُلْنا وَما دانُوا

بِهِ دِنّا وَما اَنْکرُوا اَنْکرْنا وَمَنْ والَوْا والَینا وَمَنْ عادَوْا عادَینا وَمَنْ

لَعَنُوا لَعَنّا وَمَنْ تَبَرَّؤُا مِنْهُ تَبَرَّاْنا [مِنْهُ] وَمَنْ تَرَحَّمُوا عَلَیهِ تَرَحَّمْنا

عَلَیهِ آمَنّا وَسَلَّمْنا وَرَضینا وَاتَّبَعْنا مَوالِینا صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِمْ

اَللّهُمَّ فَتَمِّمْ لَنا ذلِک وَلا تَسْلُبْناهُ وَاجْعَلْهُ مُسْتَقِرّاً ثابِتاً عِنْدَنا وَلا

تَجْعَلْهُ مُسْتَعاراً وَاَحْینا ما اَحْییتَنا عَلَیهِ وَاَمِتْنا اِذا اَمَتَّنا عَلَیهِ الُ

مُحَمَّدٍ اَئِمَّتُنا فَبِهِمْ نَاْتَمُّ وَاِیاهُمْ نُوالى وَعَدُوَّهُمْ عَدُوَّ اللّهِ نُعادى

فَاجْعَلْنا مَعَهُمْ فِى الدُّنْیا وَالاَّْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبینَ فَاِنّ ا بِذ لِک ر اضُونَ

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

پس باز به سجده رود و صد مرتبه «اَلْحَمْدُلِلّه» و صد مرتبه «شُکراًلِلّه» بگوید.

و روایت شده که هر که این عمل را بجا آورد ثواب کسى داشته باشد که در روز عید غدیر نزد حضرت رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله حاضر شده باشد و با آن حضرت بیعت کرده باشد بر ولایت الخبر و بهتر آنکه این نماز را نزدیک به زوال گزارد، که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن ساعت امیرالمؤمنین علیه السلام را در غدیر خُمّ به امامت و خلافت براى مردم نصب فرمود و در رکعت اوّل قدر و در دوم توحید بخواند.

ششم

غسل کند و پیش از زوال به نیم ساعت، دو رکعت نماز کند در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ «هُوَاللّهُ اَحَدٌ» ده مرتبه و آیة الکرسى ده مرتبه و «اِنّا اَنْزَلْناهُ» ده مرتبه بخواند که مقابل صد هزار حجّ و صد هزار عمره و باعث برآوردن حوائج دنیا و آخرت او به آسانى و عافیت توسط خداوند کریم است. بهتر آنکه بعد از این نماز این دعا را بخواند «رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً» الدُّعاء بطوله.

هفتم

دعای ندبه را بخواند.

هشتم

این دعا را که سید بن طاوس از شیخ مفید نقل کرده، بخواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِحَقِّ

مُحَمَّدٍ نَبِیک وَعَلِىٍّ وَلِیک وَالشَّاْنِ وَالْقَدْرِ الَّذى خَصَصْتَهُما بِهِ دُونَ

خَلْقِک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلِی وَاَنْ تَبْدَءَ بِهِما فى کلِّ خَیرٍ

عاجِلٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ الاْئِمَّةِ الْقادَةِ وَالدُّعاةِ

السّادَةِ وَالنُّجُومِ الزّاهِرَةِ وَالاْعْلامِ الْباهِرَةِ وَساسَةِ الْعِبادِ وَاَرْکانِ

الْبِلادِ وَالنّاقَةِ الْمُرْسَلَةِ وَالسَّفینَةِ النّاجِیةِ الْجارِیةِ فِى الْلُّجَجِ

الْغامِرَةِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ خُزّانِ عِلْمِک وَاَرْکانِ

تَوْحِیدِک وَدَعآئِمِ دینِک وَمَعادِنِ کرامَتِک وَصِفْوَتِک مِنْ بَرِیتِک

وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک الاْتْقِیآءِ الاْنْقِیآءِ النُّجَبآءِ الاْبْرارِ وَالْبابِ

الْمُبْتَلى بِهِ النّاسُ مَنْ اَتاهُ نَجى وَمَنْ اَباهُ هَوى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اَهْلِ الذِّکرِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِمَسْئَلَتِهِمْ وَذَوِى

الْقُرْبَى الَّذینَ اَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ وَفَرَضْتَ حَقَّهُمْ وَجَعَلْتَ الْجَنَّةَ مَعادَ

مَنِ اقْتَصَّ اثارَهُمْ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ کما اَمرَوُا

بِطاعَتِک وَنَهَوْا عَنْ مَعْصِیتِک وَدَلّوُا عِبادَک عَلى وَحْدانِیتِک اَللّهُمَّ

اِنّى اَسْئَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ نَبِیک وَنَجیبِک وَصَفْوَتِک وَاَمینِک

وَرَسُولِک اِلى خَلْقِک وَبِحَقِّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَیعْسُوبِ الدّینِ وَقاَّئِدِ

الْغُرِّ الْمُحَجَّلینَ الْوَصِىِّ الْوَفِىِّ وَالصِّدّیقِ الاْکبَرِ وَالْفارُوقِ بَینَ

الْحَقِّ وَالْباطِلِ وَالشّاهِدِ لَک وَالدّالِّ عَلَیک وَالصّادِعِ بِاَمْرِک

وَالْمُجاهِدِ فى سَبیلِک لَمْ تَاْخُذْهُ فیک لَوْمَةُ لاَّئِمٍ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَنى فى هذَا الْیوْمِ الَّذى عَقَدْتَ فیهِ

لِوَلِیک الْعَهْدَ فى اَعْناقِ خَلْقِک وَاَکمَلْتَ لَهُمُ الّدینَ مِنَ الْعارِفینَ

بِحُرْمَتِهِ وَالْمُقِرّینَ بِفَضْلِهِ مِنْ عُتَقآئِک وَطُلَقائِک مِنَ النّارِ وَلا

تُشْمِتْ بى حاسِدِى النِّعَمِ اَللّهُمَّ فَکما جَعَلْتَهُ عیدَک الاْکبَرَ وَسَمَّیتَهُ

فِى السَّمآءِ یوْمَ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَفِى الاْرْضِ یوْمَ الْمیثاقِ الْمَاْخُوذِ

وَالجَمْعِ المَسْئُولِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَقْرِرْ بِهِ عُیونَنا

وَاجْمَعْ بِهِ شَمْلَنا وَلا تُضِلَّنا بَعْدَ اِذْ هَدَیتَنا وَاجْعَلْنا لاِنْعُمِک مِنَ

الشّاکرینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى عَرَّفَنا فَضْلَ هذَا الْیوْمِ

وَبَصَّرَنا حُرْمَتَهُ وَکرَّمَنا بِهِ وَشَرَّفَنا بِمَعْرِفَتِهِ وَهَدانا بِنُورِهِ یا رَسُولَ

اللّهِ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ عَلَیکما وَعَلى عِتْرَتِکما وَعَلى مُحِبِّیکما مِنّى

اَفْضَلُ السَّلامِ ما بَقِىَ اللّیلُ وَالنَّهارُ وَبِکما اَتَوَجَّهُ اِلىَ اللّهِ رَبّى

وَرَبِّکما فى نَجاحِ طَلِبَتى وَقَضآءِ حَوآئِجى وَتَیسیرِ اُمُورى اَللّهُمَّ

اِنّى اَسْئَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ

مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَلْعَنَ مَنْ جَحَدَ حَقَّ هذَا الْیوْمِ وَاَنْکرَ حُرْمَتَهُ فَصَدَّ عَنْ

سَبیلِک لاِِطْفآءِ نُورِک فَاَبَى اللّهُ اِلاّ اَنْ یتِمَّ نُورَهُ اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ اَهْلِ

بَیتِ مُحَمَّدٍ نَبِیک وَاکشِفْ عَنْهُمْ وَبِهِمْ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ الْکرُباتِ

اَللّهُمَّ امْلاَءِ الاْرْضَ بِهِمْ عَدْلاً کما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً وَاَنْجِزْ لَهُمْ

ما وَعَدْتَهُمْ اِنَّک لا تُخْلِفُ الْمیعادَ.

و اگر بتواند بخواند دعاهاى مبسوطه را که سید در اقبال روایت کرده.

نهم

آنکه چون مؤمنى را ملاقات کند این تهنیت را بگوید:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ
الّذى جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّکینَ بِوِلایةِ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَالاْئِمَّةِ عَلَیهِمُ السَّلامُ
و نیز بخواند: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَکرَمَنا بِهذَا الْیوْمِ وَجَعَلَنا مِنَ
الْمُوفینَ بِعَهْدِهِ اِلَینا وَمیثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِنْ وِلایةِ وُلاةِ اَمْرِهِ
وَالْقُوّامِ بِقِسْطِهِ وَلَمْ یجْعَلْنا مِنَ الْجاحِدینَ وَالْمُکذِّبینَ بِیوْمِ الدّینِ

دهم

آنکه صد مرتبه بگوید:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الّذى جَعَلَ کمالَ دینِهِ وَتَمامَ نِعْمَتِهِ

بِوِلایةِ اَمیرِ الْمُؤ مِنینَ عَلىِّ بْنِ اَبى طالِبٍ عَلَیهِ السَّلامُ

و بدانکه در این روز شریف از براى پوشیدن جامه هاى نیکو و زینت کردن و بوى خوش استعمال نمودن و شادى کردن و شاد نمودن شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام و عفو از تقصیرات ایشان و برآوردن حاجات ایشان و صله ارحام و توسعه بر عیال و اطعام مؤمنان و افطار دادن روزه داران و مصافحه با مؤمنین و رفتن به زیارت ایشان و تَبسّم کردن بر رویشان و هَدایا فرستادن بر ایشان و شکر الهى به جا آوردن به جهت نعمت بزرگ ولایت و بسیار فرستادن صَلَوات و اِکثارِ در عبادات و طاعات از براى هر یک فضیلتى عظیم است و یک درهم که کسى در این روز به برادر مؤمن خود بدهد برابر است با صد هزار درهم در غیر این روز و طعام دادن به مؤمنى در این روز مثل طعام دادن به جمیع پیغمبران و صدّیقان است و در خطبه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است در روز عید غدیر که هر که افطار دهد مؤمن روزه دار را در شب وقت افطارش مثل آنست که دَه فئام را افطار داده باشد. شخصى برخاست عرض کرد یا امیرالمؤمنین فئام چیست؟ فرمود صد هزار پیغمبر و صدّیق و شهید. پس چگونه خواهد بود در کثرت فضیلت حال کسى که جمعى از مؤمنین و مؤمنات را کفایت کند پس من ضامن او هستم بر خدای تعالى امان او را از کفر و فقر الخ.

و بالجمله فضیلت این روز شریف زیاده از آن است که ذکر شود و این روز، روز قبولى اعمال شیعیان و روز برطرف شدن غمهاى ایشان است و این روزى است که حضرت موسى علیه السلام بر ساحران غلبه کرده و خداوند آتش را بر ابراهیم خلیل علیه السلام سَرد و سلامت کرده و حضرت موسى علیه السلام یوشع بن نون را وصىّ خود گردانیده و حضرت عیسى علیه السلام شمعون الصّفا را وصىّ خود قرار داده و حضرت سلیمان علیه السلام رعیت خود را بر اِستِحلافِ آصِفِ بنِ بَرْخِیا اِشهاد کرده و جناب رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله ما بین اصحاب خود برادرى افکنده و لهذا شایسته است در این روز عقد اخوّت با اِخوان مؤمن و کیفیت آن به نحوى که شیخِ ما در مستدرک وسائل از کتاب زاد الفردوس نقل فرموده چنین است که بگذارد دست راست خود را بردست راست برادر مؤمن خود و بگوید:

واخَیتُک فِى اللّهِ وَصافَیتُک فِى اللّهِ وَصافَحْتُک فِى اللّهِ وَعاهَدْتُ اللّهَ

وَمَلاَّئِکتَهُ وَکتُبَهُ وَرُسُلَهُ وَاَنْبِی آئَهُ وَالاْئِمَّةَ الْمَعْصُومینَ عَلَیهِمُ

السَّلامُ عَلى اَنّى اِنْ کنْتُ مِنْ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَالشَّفاعَةِ وَاُذِنَ لى بِاَنْ

اَدْخُلَ الْجَنَّةَ لا اَدْخُلُها اِلاّ وَاَنْتَ مَعى

و آنگاه برادر مومن بگوید: قَبِلْتُ

پس بگوید: اَسْقَطْتُ عَنْک جَمیعَ حُقُوقِ الاُْخُوَّةِ ما خَلاَ الشَّفاعَةَ وَالدُّعاَّءَ وَالزِّیارَةَ

و محدث فیض نیز در خلاصة الاذکار صیغه اخوّت را قریب به همین نحو ذکر نموده و آنگاه فرموده پس قبول نماید طرف مقابل از براى خود یا موکل خود به لفظى که دلالت بر قبول نماید پس ساقط کنند از همدیگر جمیع حقوق اخوّت را ماسوى دعا و زیارت.

برگرفته از کتاب مفاتیح الجنان. مرحوم حاج شیخ عباس قمی. انتشارات آستان قدس رضوی.

تنظیم: میترا نامجو

برچسب ها: