شهادت

اولین خلیفه بنی عباس ابوالعباس سفاح، حضرت صادق(ع) را از مدینه به عراق احضار کرد ولی بعد از دیدن معجزاتی از آن حضرت، ایشان را به مدینه برگرداند.

وقتی منصور دوانیقی به خلافت رسید بیش از 5 بار آن حضرت را به قصد کشتن احضار کرد، اما هر بار با دیدن معجزاتی از فکر خود منصرف می شد و با احترام تمام حضرت را رها می کرد. ولی مدتی بعد همه این معجزات را فراموش کرد و در کمال شقاوت و به وسیله انگور زهرآلود حضرت را مسموم نمود.

امام صادق(ع) در حالی که بسیار ضعیف و لاغر شده بود، روز 25 ماه شوال سال 148 به شهادت رسید.

آخرین جمله ایشان در جمع اهل بیتش این بود: کسی که نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما نمی رسد.

جانشین

امام صادق جهت حفظ جان امام موسی بن جعفر(ع) از توطئه قتل منصور، 5 نفر را به عنوان جانشین خود معرفی کرد، و در وصیت نامه خود نوشت: جانشینان من عبارتند: منصور دوانیقی، حمیده مادر موسی، محمد بن سلیمان (والی مدینه)، عبدالله بن جعفر و موسی بن جعفر. پس از شهادت امام صادق(ع)، منصور دستور داد وصیت نامه حضرت را پیدا نمایند و جانشین او را به قتل رسانند ولی چون نام خود را در صدر جانشینان آن حضرت دید از کار خود منصرف شد. پیکر مطهر امام جعفر صادق(ع) با احترام تمام تشییع و در قبرستان بقیع نزد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.

 پاره ای از مواعظ حضرت صادق(ع)

ای حمران (حمران بن اعین)! به کسی که در توانگری و توانایی پست تر از تو است، نظر کن، و به کسی که بالاتر از تو است، نظر مکن، پس هر گاه به آن چه گفتم رفتار کنی، به آن چه قسمت و روزی تو شده، قانع تر خواهی شد و بدان که عمل دائم و کم با یقین نزد خدا بهتر از عمل بسیار به غیر یقین است. بدان که ورعی با منفعت تر از اجتناب کردن از حرام های الهی، ترک کردن اذیت مومنان و غیبت ایشان نیست. عیشی گواراتر از حسن خلق و مالی با نفع تر از قناعت به چیز کم و جهلی با ضررتر از عجب و خودپسندی نیست.

از حضرت صادق(ع) منقول است که هر که برادر مومن خود را از برای خدا زیارت کند، خداوند عالمیان هفتاد هزار فرشته را موکل گرداند که او را ندا کنند: خوشا حال تو و گوارا باد بهشت از برای تو.

حضرت صادق(ع) به اصحاب خود فرمود که با یکدیگر برادر باشید و با یکدیگر از برای خدا دوستی و مهربانی کنید و بر یکدیگر رحم کنید و یکدیگر را ملاقات نمایید و در امر دین مذاکره نمایید و احیاء مذهب حق بکنید.

در جایی دیگر فرمود: سعی کردن در حاجت برادر مومن نزد من بهتر است از این که هزار بنده آزاد کنم و هزار نفر را بر اسبان زین و لجام کرده سوار کنم و به جهاد فی سبیل الله فرستم.

حضرت صادق(ع) فرمود: سلامت در تامل و تانی است و با عجله ندامت و پشیمانی است و کسی که به امری در غیر وقتش شروع کند، رسیدن او در غیر وقتش خواهد بود.

سمیه مظفری

برگرفته از کتاب “آشنایی با زندگی چهارده معصوم علیهم السلام” تالیف سید مهدی شمس الدین و کتاب “برگزیده منتهی الامال” نوشته مرحوم حاج شیخ عباس قمی

مطالب مرتبط:

•  سیره صادقی (ع)
•  سخنانی از حضرت علی (ع)
• برخی از گناهان رایج بین مردم
• ام سلمه همسر پیامبر اکرم (ص)

<< صفحه قبل