شما بلافاصله پس از یک آسیب دیدگی ورزشی چه اقدماتی را به کار میبندید؟

اگر ورزشکار هستید احتمالا گاهی متحمل برخی صدمات و کبودی ها شده اید. این ها عواقب غیر قابل اجتنابی هستند که وقتی از محدودیت های بدنتان تجاوز میکنید برایتان رخ می دهند.

حتی بعضی مواقع آسیب هایی که حین یک بازی، تمرین و یا ورزش به شما وارد می شود بیش از یک خراش و کبودی ساده هستند. بزرگ ترین ترس اکثر ورزشکاران، در واقع یک آسیب جدی به معنای این است که فرد باید مدتی از تیم خود دور بوده و به جای ورزش کردن و تمرینات لازم، به درمان و توانبخشی بپردازند.

وقتی که فرد دچار آسیب های جدی می شود، نمی تواند خارج از فرایند توانبخشی و دستورات پزشک حرفه ای خود عمل کرده و باید صرفا به آنها توجه کرده و آن دستورات را رعایت کند. در صورتی که دچار آسیب دیدگی شدید، بهترین کار اقدام به توان بخشی و درمان است، از این رو می توانید در اسرع وقت به تیم خود باز گردید.

اما شرایط در مورد آسیب های جزیی چطور خواهد بود؟ آسیب هایی که درد زیادی نداشته و شما میتوانید همچنان به ورزش و بازی خود ادامه دهید (برای مثال کشش عضلانی نه چندان زیاد، و پیچ خوردگی مفاصل). معمولا این قبیل صدمات را می توانید خود به تنهایی درمان کرده و همچنین در صورتی که به درستی عملیات توانبخشی خود را اجرا کنید این قبیل آسیب ها، کمترین تاثیر را روی عملکرد شما خواهند داشت.

در این بخش 5 اقدام صحیح برای مدیریت به هنگام و درست صدمات ورزشی را ارائه نموده ایم:

اقدام اول: معاینه خود

زمانی که آسیبی به شما وارد می شود، به طور کلی محل و شدت درد نشان دهنده گام های لازم الاجرای بعدی هستند. آیا دردی که احساس می کنید به حدی ملایم است که از بین 1 تا 10، نمره 3 را به آن می دهید یا چیزی بیشتر از آن است؟ نمره ای که شما به دردتان می دهید نشان می دهد که قادر هستید به بازی خود ادامه دهید و پس از بازی به آن رسیدگی کنید و یا اینکه این درد، تورم، کوفتگی، بی ثباتی و یا ناتوانی در استفاده از مفاصل و یا ماهیچه ها به حدی شدید است که دیگر قادر به ادامه بازی نیستید؟ متاسفانه، در حالت دوم، آسیب شما به حدی جدی است که نیازمند مراقبت های پزشکی هستید.

اقدام دوم: در صورتی که تیم شما پزشکیار ورزشی، فیزیوتراپیست یا پزشک دارد، صدمات وارده به شما را معاینه می کند.

فرقی نمی کند که درد شما کم است یا شدید، بهر حال پزشک باید آسیب شما را معاینه کند. در این صورت اگر آسیب جدی نباشد، پزشک با اطمینان می گوید که به بازی برگردید و این امر به سلامت شما آسیبی نمی رساند و یا اگر آسیبتان جدی باشد، یا خطر آسیب دیدگی های بیشتر حین بازی زیاد باشد، او شما را از بازی بیرون می کند. اگر به تیم پزشکی دسترسی ندارید بهتر است از نظرات مربی خود و یا یک مربی با تجربه دیگر بهره مند شوید.

 اقدام سوم: به یاد داشته باشید که قدرتمند هستید

مطمئنا شما نسبت به بدن خود شناخت کافی داشته و می دانید چه حسی دارید. اگر درد دارید و میترسید که آسیب دیده باشید، از این که از بازی خارج شوید شرمنده نباشید و از این بابت که واکنش شدیدی از جانب مربی و یا هم تیمی هایتان دریافت کنید نترسید. تنها تصور اینکه میتوانید به بازی ادامه دهید کافی نیست. به احتمال زیاد افراد زیادی از جمله خودتان از این که دیگر در بازی حضور ندارید ناراحت می شوند.

با این وجود بدانید که اصرار شما به ادامه بازی، خطر تشدید آسیب را برای شما به همراه خواهد داشت و به علاوه احتمال اینکه حضورتان در بازی برای تیم نیز مضر باشد زیاد است چرا که در این صورت شما قادر به اجرای عملکرد مفید و مناسبی در کنار هم تیمی هایتان نخواهید بود.

یادداشت یک ورزشکار هاکی: من شخصا حین بازی هاکی در برابر دو شکستگی استخوان ترقوه و پیچ خوردگی نسبتا شدید رباط صلیبی زانو مقاومت کردم و به بازی ادامه دادم. با وجود دردی که داشتم فکر می کردم می توانم به بازی ادامه دهم و همچنین با این تصمیم از جانب مربی نیز حمایت می شدم. پس از 30 ثانیه که روی یخ بودم، به محض اینکه فهمیدم حضور من کاملا بی اثر است و دردم نیز بیشتر شد خود از بازی کنار کشیدم. خوشبختانه با این تصمیم بیشتر از آن به خود آسیب نرسانده و به اهداف تیمم نیز لطمه ای وارد نکردم، اما اینکه سعی کردم خیلی سریع تر از آنچه ممکن است به تیم باز گردم و دردم را بی اهمیت تصور کنم را در زمره بهترین تصمیماتی که گرفتم قرار نمی دهم.

 اقدام چهارم: درمان آسیب

سعی کنید همیشه از وقایع و آسیب های بدتر پیشگیری کنید. قطعا شما آسیب دیده اید، اما این آسیب چندان دردناک نیست و میتوانید خودتان این آسیب و درد ناشی از آن را کنترل کنید. اکنون لازم است تا راه حل درست توان بخشی را بیابید.

دوباره، با پزشک حرفه ای مشورت کرده تا به خوبی نسبت به آسیبی که دیده اید شناخت پیدا کنید. اما مشخص است که این امر همیشه شدنی و امکان پذیر نیست، از این رو ما مواردی را مطرح میکنیم که میتوانید از آنها بهره مند شوید.

اولین و مهمترین اقدام، به کارگیری سلسله اقدامات زیر است:

• مراقبت از آسیب

• تقویت قوا و استراحت

• استفاده از یخ

• باند پیچی و یا کمپرس کردن یخ

• بالا قرار دادن محل آسیب به وسیله تکیه گاهی همچون چند بالشت

پس از این اقدامات می توانید به درمان آسیب دیدگی خود و توان بخشی بپردازید که شکل درمان آن مطابق با نوع آسیب دیدگی و محل آسیب دیده فرق می کند.

در اینجا تعدادی از راهکارهای مفید جهت درمان آسیب های کوچک را ارائه کرده ایم که بر اساس توصیه های دکتر مت استیون، پزشک متخصص فیزیوتراپی پیور (استرانگ ویل، اوهایو) است.

• التهاب پاشنه پا (خار پاشنه)

• بی حسی دست و بازو

• کشیدگی کشاله ران

• نیش حشرات

• درد زانو

• کشیدگی زردپی

• درد مفاصل انگشت

اقدام پنجم: بیش از حد برای بازگشت به بازی اصرار نکنید

شاید شما نخواهید تا پایان یک بازی کناری بنشینید و یا حتی برای همیشه تمرین و بازی را از دست دهید. این ذات رقابت جویانه ورزشکاران که در اغلب آنها وجود دارد حاضر به قبول چنین واقعیتی نیست.

اما گاهی آسیب نیاز به استراحت و بازسازی کامل دارد. حتی ظاهرا آسیب های کوچکتر می تواند شما را به بیرون بازی بکشاند و زودتر از پایان بازی، زمان بازی شما به پایان برسد، اصرار بیش از حد به بازی می تواند سبب جلوگیری از التیام کامل آسیب شود.

برای مثال راب گرانکووسکی یک بازیکن بیسبال آمریکایی است که به خاطر آسیب دیدگی ران یک بازی را از دست داد. آیا آسیب جدی است؟ نه ولی اگر استراحت نکند ممکن است آسیب جبران ناپذیری برایش پیش آید. او این بازی را از دست داد ولی به بازی بزرگتر برگشت و دو امتیاز کسب کرد.

ترجمه: آتنـا هوایی