جوجه تیغی های اهلی بر خلاف اکثر حیوانات خانگی دیگر، عجیب و غریب هستند. آنها نه تنها غذای منحصر به فردی می خوردند بلکه زمانی که احساس ترس میکنند خود را با خارهای ریز و کوچک می پوشانند، رل شده و به شکل توپ در می آیند یا گلوله می شوند.

در مجموع 17 گونه جوجه تیغی در نقاط مختلف آسیا، اروپا، آفریقا شناسایی شده که در پنج سرده زیستی جای می‌گیرند. نزدیکترین خویشاوندان این جانور حشره‌ خوارها یعنی اعضای خانواده ی Soricidae هستند که ظاهری مانند موش کور دارند اما مثل جوجه تیغی ‌ها به راسته حشره خوارها تعلق دارند. جوجه تیغی ‌ها از پستانداران اولیه به شمار می ‌روند و مثل اغلب آن ‌ها به زندگی شبانه و رژیم غذایی حشره ‌خواری خو گرفته ‌اند.

از جوجه تیغی هم به عنوان حیوان خانگی هم در بعضی فرهنگها به عنوان غذا استفاده می‌شود. (به عنوان مثال در مصر به عنوان غذا به مصرف می ‌رسیده است) اما مهمترین استفاده ‌ای که می‌توان از جوجه تیغی کرد در کنترل آفات در کشاورزی است به طوریکه هر عدد جوجه تیغی قادر است 200 گرم حشره را در هر شب خورده و بدین طریق به کنترل آفات و حشرات در کشاورزی کمک کند.

نام علمی: African Pygmy Hedgehog ،Atelerix albiventris

اندازه: 12.5 تا 20 سانتیمتر

طول عمر: میانگین 5 سال

رژیم غذایی

شاید از دانستن اینکه جوجه تیغی ها حشره خوار هستند شگفت زده شوید اما این مخلوقت پوزه دار حس چشایی واقعی برای چیزهایی که چهار دست و پا راه می روند و می خزند، دارند. کرم ها و جیرجیرک ها رایج ترین غذای حشرات هستند اما رژیم غذایی اصلی برای جوجه تیغی بایستی خوراک آماده مخصوص جوجه تیغی باشد.

غذای آماده، ترکیبی از حشرات با ویتامین ها و مواد معدنی برای ایجاد یک رژیم غذایی متعادل برای جوجه تیغی است. بسیاری از صاحبان و پرورش دهندگان هنوز هم جوجه تیغی را با غذای گربه تغذیه می کنند اما غذای گربه به دلیل داشتن پروتئین بالا توصیه نمی شود. غذای جوجه تیغی در بسیاری از فروشگاههای حیوانات خانگی یا فروشگاههای اینترنتی قابل تهیه است.

نگهداری از جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی

قفس ساخته شده برای خوکچه هِندی و خرگوش ها برای نگهداری جوجه تیغی نیز مناسب است اما از قفس های سیمی شبکه ای باید اجتناب کنید و استفاده از این نوع قفس ها توصیه نمی شود زیرا جوجه تیغی ها پاهای کوچکی دارند و اگر درون این شبکه ها قرار بگیرند آسیب خواهند دید.

یک رختخواب نرم که از زباله های کاغذ یا دستمال کاغذی تهیه شده و به طور مرتب تعویض شوند برای پاهای حساس جوجه تیغی تان بهترین گزینه هستند.

باید یک چرخ بازی دارای حصار برای ورزش جوجه تیغی فراهم کنید همراه با یک جعبه مخفی (hide box)، کاسه غذا و بطری آب. مطمئن شوید چرخ بازی به طور مرتب تمیز می شود تا از عفونت پا در جوجه تیغی پیشگیری شود.

جوجه تیغی ها شب ها خیلی فعال هستند و قادرند در طول یک روز چندین کیلومتر روی چرخشان یا فضای بازی شان راه بروند.

اگر آنها قادر به انجام مقدار زیادی از ورزشی که نیاز دارند نباشند ممکن است افسرده شوند، اضافه وزن پیدا کنند و دچار زخم پا شوند.

لمس و سر و کار داشتن با جوجه تیغی

جوجه تیغی های قد کوتاه آفریقایی تیغ های زیادی دارند اما به این معنی نیست که برای نگهداری سرگرم کننده نیستند. جوجه تیغی اهلی در دستهایتان می خزد از رفتارتان لذت می برد و حتی از اینکه برای مدت کوتاهی روی دستهایتان جا به جا شوند لذت خواهند برد. معمولا جوجه تیغی ها دوست ندارند سرشان را نوازش دهید و هنگامی که می ترسند رل شده و به شکل یک توپ خاردار تغییر شکل می دهند.

جوجه تیغی ها علاقه ی زیادی به آب ندارند اما اگر قصد تمیز کردن پاهایش را دارید سعی کنید در آبی که عمق کمی داشته باشد او را شستشو دهید طوریکه تنها پاهایش در آب فرو برده شود یا برای تمیز شدن پاهایش روی یک حوله مرطوب راه ببرید.

اهلی کردن جوجه تیغی های جوان آسان تر از جوجه تیغی های مسن است، بنابراین بهترین شانس برای داشتن یک جوجه تیغی دوست داشتنی زمانی است که جوجه تیغی حدود 6 تا 8 هفته سن داشته باشد.

سلامت جوجه تیغی

بیماری های دهان و دندان، مسائل پوستی از جمله مایت‌ها و هجوم شپش ها، انگل روده ای و تومور همه می توانند مشکلات مربوط به جوجه تیغی خانگی باشند. نازاسازی و عقیم کردن توسط دامپزشک جهت جلوگیری از سرطان ارگانهای تناسلی و تومور در طول دوران زندگیشان توصیه می شود.

چکاب های کامل دهان و دندان سالیانه و پاکسازی دندان گاهی اوقات تحت بیهوشی توصیه می شود اینکار برای پیشگیری و از دست دادن دندان ها یا پیشرفت ابسه دندان مفید است. برخی از صاحبان جوجه تیغی ها با استفاده از خمیر دندان گربه ها و یک مسواک کوچک، دندان های جوجه تیغی را هفته ای یکبار مسواک می زنند.

ریزش خارها در مقدار کم طبیعی است اما اگر خارهای جوجه تیغی به مقدار زیادی ریزش دارد طوری که به طور سکه ای طاس شود احتمالا مشکلی مانند عفونت انگلی دارد. اگر این مورد وجود داشت برای معاینه باید نزد دامپزشک ببرید.

با بررسی ها و معاینات مرتب توسط شما و دامپزشک سال های زیادی را با حیوان خانگی جدید خود سپری خواهید کرد.

ترجمه: زهرا صانعی