بیوگرافی دنزل واشنگتون

نام: دنزل هیز واشنگتن

پیشه: بازیگر، کارگردان

زاده: 28 دسامبر 1954 در مونت ورنون، نیویورک

بیوگرافی دنزل واشنگتون

پیش درآمد

دنزل واشنگتن زاده ی 28 دسامبر 1954 ابتدا در دانشگاه فوردهام روزنامه نگاری می خواند اما بعدها به علاقه اش به بازیگری پی برد. اولین فیلم بلندش، کمدی «نسخه ی غیر اصل» و اولین کار تلویزیونی اش، درام «خیابان السور» به ترتیب در سال های 1981 و 1982 بود. او چندین فیلم مهم در کارنامه خود دارد: مردی در آتش، کتاب الی و گنگستر آمریکایی.

ااو برای ایفای نقش در فیلم های «افتخار» و «روز آموزش» برنده ی اسکار شده است.

دوران کودکی

واشنگتن پسر نماینده ی پنت کوستال (پدر) و مالک یک سالن زیبایی (مادر) است و دو خواهر برادر دارد. او در حدود 7 یا 8 سالگی با بازی در شوی استعداد یابی باشگاه دختران و پسران منطقه، برای اولین بار استیج را تجربه کرد. در 14 سالگی پدر و مادرش از هم جدا شدند و دنزل به همراه خواهر بزرگ ترش به یک boarding school فرستاده شدند؛ مدرسه ای که دانش آموزان در آن زندگی نیز می کنند.

دنزل به دانشگاه فوردهام رفت اما در ابتدا دانشجوی ضعیفی به شمار می آمد. پس از مدتی دوری از فضای آکادمیک، این بار با علاقه به بازیگری به دانشگاه بازگشت و توانست بورسیه موسسه ی ACT در سان فرانسیسکو را دریافت کند و پس از آن در انجمن پارک با شکسپیر کار کند.

bazigarwashang

دوران حرفه ای

ااولین فیلم بلند دنزل کمدی «نسخه ی غیر اصل» در سال 1981 بود. پیش از انتخاب شدن برای هیت درام تلویزیونی «خیابان السور» در سال 1982، او در چندین فیلم غیر براودوی و تلویزیونی نیز بازی کرده بود.

واشنگتن اولین نامزدی اسکار خود را سال 1987 با بازی در نقش استیو بیکو (شهیدی در دوران آپارتاید) در فیلم «فریاد بزن آزادی» و اسکار بهترین بازیگر مکمل را سال 1989 با بازی در فیلم «افتخار» به دست آورد.

او طی دهه ی نود در چندین فیلم مهم دیگر نیز بازی کرد که از آن جمله می توان به بلوز(سبک موسیقی) Mo better (1990)، مالکوم ایکس (1992)، فیلادلفیا (1993)، جزر و مد سرخ رنگ (1995)، شهامت زیر آتش (1996) و طوفان (1999) اشاره کرد که برای مورد آخر گلدن گلاب بهترین بازیگر مرد و نامزدی اسکار را نیز به دست آورد (mo better به عشق بازی به گونه ای که گویا بار آخر باشد گفته می شود).

سال 2001، دنزل دومین اسکار خود (این بار برای نقش اصلی) را برای بازی در تریلر پلیسی «روز آموزش» به دست آورد. سال بعد، او اولین تجربه کارگردانی خود را با «آنتون فیشر» کسب کرد که خود نیز در آن بازی می کرد.

فیلم های مهم دیگر او در سال های ابتدایی پس از 2000 عبارت بودند از: «مردی روی آتش» و «کاندیدای مانچوری» در سال 2004، «مرد درون» سال 2006، گنگستر آمریکایی سال 2007 (نقش فرانک لوکاس شماره 1 هروئین هارلم که نقش مقابل راسل کرو بود)، بازسازی «دستگیری پلهام» 1، 2 و 3 در کنار جان تراولتا سال 2009 (که در آن نقش والتر گاربر را بازی می کرد).

در سال های اخیر، دنزل رل های متفاوت دیگری را تجربه می کند. سال 2010، در فیلم پست مدرن «کتاب الی» ایفای نقش کرد. همان سال جایزه ی تونی اواردز را برای بازی در فیلم «فنس ها» که بازسازی درام کلاسیک آگوست ویلسون بود، به دست آورد. سال 2012، او برای بازی در تریلر «خانه ی امن» که در آن نقش مامور سیا را داشت روزانه دستمزدی 20 میلیون دلاری دریافت می کرد. کمی بعد همان سال، در فیلم «پرواز» که با بودجه ی کمی ساخته شده بود نقش یک خلبان را تجربه کرد. پس از آن، دنزل با مارک والبرگ برای درام جنایی در حال ساخت «دو تفنگ» همکاری کرد.

bazigarwashang2

زندگی شخصی

دنزل واشنگتن سال 1983 با پائولتا پیرسون (بازیگر) ازدواج کرد. آن ها 4 فرزند دارند. پسر بزرگ شان جان دیوید هم اکنون در تیم ساکرامنتو مونتین لاینز در لیگ راگبی آمریکا بازی می کند. دیگر فرزندانشان کاتیا و دوقلوهای اولیویا و مالکوم هستند.

خواندنی های دیگر

برگزیده 100 مرد جذاب تاریخ سینما از دید مجله امپایر در سال 1995 (نفر 77)
نام پسرش را به افتخار مالکوم ایکس، مالکوم گذارده
نام دنزل از نام پدرش گرفته شده که نام خود او از دکتری که او را به دنیا آورده بوده گرفته شده بوده است.
حامی موسسات خیریه مانند «کودکان نلسون ماندلا» می باشد
او با همسرش سال 1977 زمانی که هر دوشان نقش کوتاهی در فیلم تلویزیونی ویلما داشتند آشنا شد
سال 2002، به عنوان یکی از 50 انسان زیبا از دید مجله ی پیپل شناخته شد.
ابتدا برای دکتر شدن، بیولوژی و سپس دانش سیاسی خواند و دست آخر روزنامه نگاری را در کالج گذراند.
سال 1995، نقش کارآگاه دیوید میلز در فیلم هفت را نپذیرفت. این نقش سپس به برد پیت داده شد.
بر اساس گزارش فوربز، فیلم های او به ازای هر 1 دلاری که او دریافت کرده معادل 10 دلار درآمد ناخالص میانگین داشته اند.
سال 2007، نقشی در فیلم مایکل کلیتون به بعدا به جرج کلونی داده شد را نپذیرفته بود