راهنمای داروی آزیترومایسین

نام انگلیسی:

Azithromycin

اشکال دارویی:

پودر برای سوسپانسیون 200mg/5ml

کپسول 250mg

موارد مصرف:

این دارو در درمان بیماران مبتلا به عفونت های خفیف تا متوسط ناشی از سویه های حساس به دارو در موارد ذیل بکار می رود.

سوسپانسیون:

درمان برونشیت باکتریایی و عفونت حاد گوش میانی، درمان شانکروئید، پیشگیری از بیماری MAC در افراد مبتلا به مراحل پیشرفته ایدز، درمان پنومونی، درمان عفونت های پوست یا بافت نرم، درمان عفونت های گنوکوکی و غیر گنوکوکی لگن و مثانه، درمان فارنژیت و تونسیلیت، درمان بیماری های التهابی لگن و درمان تراخم

کپسول:

عفونتهای نواحی تحتانی سیستم تنفسی، عفونت های نواحی فوقانی سیستم تنفسی، عفونتهای پوستی، بیماری های مقاربتی (این دارو در درمان سفلیس کاربرد ندارد)، عفونت های مایکوباکتریال و درمان و پیشگیری از بیماری های MAC در افراد مبتلا به مراحل پیشرفته ایدز.

اثرات درمانی:

آزیترومایسین به زیر شاخه ریبوزومی 50s میکرو ارگانیسم های حساس متصل شده و سنتز پروتئین را در آنها مختل می کند اما بر سنتز اسید نوکلئیک تاثیری ندارد.

موارد منع مصرف:

مصرف این دارو در بیمارانی که سابقه حساسیت به این دارو، اریترومایسین یا هر ماکرولید دیگری را دارند مجاز نمی باشد.

مقدار و نحوه مصرف:

این دارو را با شیوه صحیح آن و طبق بروشور یا دستور پزشک مصرف نمایید.

این دارو را حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف نمایید.

پودر برای سوسپانسیون:

ابتدا شیشه را تکان دهید تا ذرات پودر از هم باز شوند، سپس 3 پیمانه آب جوشیده سرد شده را تا حجم 15 میلی لیتر با استفاده از پیمانه داخل جعبه پودر اضافه کرده و به خوبی تکان دهید تا سوسپانسیون یکنواخت به دست آید.

بالغین:

در التهابات عفونی غیر گنوکوکی لگن و مثانه و شانکروئید: معادل 1 گرم (25 میلی لیتر به صورت تک دوز)

در التهابات عفونی گنوکوکی لگن و مثانه: معادل 2 گرم (50 میلی لیتر به صورت تک دوز)

کودکان:

در عفونت حاد گوش میانی یا پنومونی ناشی از سویه های حساس در کودکان و نوزادان 6 ماه تا 12 سال: به صورت خوراکی 10mg/kg حداکثر تا 500 میلی گرم در روز اول، سپس 5mg/kg حداکثر تا 250 میلی گرم از روز دوم تا پنجم.

در نوزادان زیر شش ماه ایمنی و اثر بخشی این دارو در این مورد مصرف ثابت نشده است.

در فارنژیت و تونسیلیت استرپتوکوکی در کودکان 2 الی 12 سال: 12mg/kg حداکثر تا 500 میلی گرم یکبار در روز به مدت پنج روز. در کودکان زیر دو سال ایمنی و اثر بخشی این دارو در این مورد مصرف ثابت نشده است.

در درمان تراخم در کودکان 2 الی 10 سال: به صورت خوراکی 20mg/kg به صورت تک دوز. در کودکان زیر دو سال ایمنی و اثر بخشی این دارو در این مورد مصرف ثابت نشده است.

کپسول:

افراد بالای 16 سال:

در درمان عفونت های حاد و مزمن انسدادی ریه با علایم خفیف تا متوسط، پنومونی، فارنژیت، تونسیلیت و عفونتهای پوستی: روز اول 500 میلی گرم تک دوز و سپس 250 میلی گرم یکبار در روز از روز دوم تا پنجم.

در درمان عفونت های غیر گنوکوکی مجاری ادراری و سرویسیت های ناشی از تراکوماتیس: یک گرم به صورت تک دوز (4 عدد کپسول 250 میلی گرم با هم)

در پیشگیری از عفونت های منتشره MAC: مقدار 1200 میلی گرم یکبار در هفته که ممکن است همراه با دوز مناسبی از ریفابوتین مصرف شود.

در عفونت های منتشره MAC: مقدار 600 میلی گرم در روز به همراه اتامبوتول با دوز روزانه 15mg/kg

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

دسته بارداری: گروه B

البته مطالعات کافی و کنترل شده ای بر روی انسان انجام نشده است.

ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست و در دوران شیردهی مصرف آن باید با احتیاط صورت گیرد.

تداخلات دارویی:

مصرف همزمان آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیم سطح سرمی این دارو را کاهش می دهد. این دارو باید حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیم مصرف شود. مصرف همزمان آزیترومایسین با این داروها سطح سرمی آنها را افزایش می دهد: کاربامازپین، سیکلوسپورین، دیگوکسین، هگزوباربیتال، فنی توئین، تئوفیلین و ترفنادین.

مصرف همزمان آزیترومایسین با دی هیدراوارگوتامین و ارگوتامین منجر به سمیت ارگوتی حاد، وازواسپاسم محیطی و اختلال حواس می شود.

مصرف همزمان آزیترومایسین با وارفارین باعث افزایش فعالیت ضد انعقادی این دارو می شود.

مصرف همزمان آزیترومایسین با تریازولام باعث کاهش کلیریانس تریازولام می شود.

هشدارها:

موارد نادری از واکنش های آلرژیک شدید آنژیوادم و آنافیلاکسی با مصرف این دارو گزارش شده است. در این افراد بایستی مصرف آزیترومایسین قطع شده و مراقبت و درمان علامتی طولانی مدت برای جلوگیری از عود واکنش های حساسیتی انجام گیرد.

مصرف کلیه آنتی بیوتیکها احتمال بروز کولیت سود و ممبران را افزایش می دهد. در بیمارانی که پس از مصرف آزیترومایسین دچار اسهال شده اند احتمال بروز کولیت سود و ممبران را بایستی در نظر داشت.

موارد احتیاط:

دوره درمان را کامل کنید و از مصرف خودسرانه و بیش از حد این دارو خودداری کنید. در صورتی که یک دوز دارو را فراموش کردید پس از یادآوری بلافاصله آن را مصرف کنید مگر آنکه زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت از دو برابر کردن دوز مصرف این دارو خودداری نمایید.

مصرف این دارو باعث تغییر نتایج آزمایشگاهی فاکتورهای ذیل می شود:

AST، ALT، کراتین کیناز، گاماگلوتامیل ترانسفراز، لاکتات دهیدروژناز، بیلی روبین و پتاسیم سرم.

در صورتی که حین مصرف این دارو بهبودی در وضعیت بیمار مشاهده نشد یا وضعیت او وخیم تر شد با پزشک مشورت نمایید.

مصرف ماکرولیدها در مواردی منجر به افزایش خطر بروز آریتمی های قلبی شده است.

مصرف نابجای این دارو احتمال بروز مقاومت های میکروبی را افزایش می دهد.

مصرف این دارو در بیماران دارای مشکلات کبدی با احتیاط صورت گیرد.

عوارض جانبی:

بیشتر عوارض گزارش شده با مصرف این دارو خفیف بوده و با قطع مصرف دارو برگشت پذیر بوده اند. این عوارض شامل سیستم گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال یا درد شکم می باشند. موارد نادر اما خطرناک آنژیوادم و یرقان کولستاز نیز گزارش شده است. احتمال بروز ترومبوفلبیت، نفریت حاد و کولیت سود و ممبران نیز با مصرف این دارو وجود دارد.

شرایط نگهداری:

از مصرف داروهای تاریخ گذشته جدا خودداری کنید.

سوسپانسیون:

دارو به صورت پودر خشک را در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد، درون جعبه، دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید. پس از تهیه، دارو را در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد (ترجیحا در یخچال) نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.