در فضای استدیو ما بیشتر غیر منفعل هستیم، در استدیو ما پیش از عکس گرفتن در مورد تمام جوانب و ویژگی های عکس تصمیم می گیریم. هدف من از عکاسی از حیات وحش این است که بیشتر موثر و خلاقانه عمل کرده و فعال باشم، و پیش از گرفتن عکس انتخاب های خود را داشته باشم، از این رو دیگر نسبت به زمینه و تنظیمات لازم بی تجربه نخواهم بود.

یک عکاس آماده به کار باشید

اینکه شما یک عکاس آماده به کار باشید به این معناست که شما برای مسائلی که حین مواجه شدن با آنها وقتتان هدر می رود آماده باشید. هر گاه در مسیر رفتن به جایی هستم همیشه دوربینم آماده بوده و لنز کانونی بزرگم نیز همراهم هست. در این صورت اگر در مسیرم به موجودی جالب بر بخورم این شانس را دارم که از آن عکس بگیرم.  اگر در حین کارم مجبور به تعویض لنز باشم، و یا حتی بدتر، مجبور باشم وسایل و ابزارم را از صندوق عقب ماشین بردارم، درواقع فرصت را از دست می دهم. به عبارت ساده، منظره ها از شما فرار نمی کنند. شما معمولا زمان برای ترتیب دادن و داشتن تنظیمات مناسب آنها ندارید. ولی بهتر است برای عکس گرفتن از سوژه های زنده پیش از آنکه آن را ببینید آماده باشید. این امر شانس شما برای عکس گرفتن از سوژه های خاص را بیشتر می کند.

وقتی در زمینه عکاسی از حیات وحش کار می کنم، عموما کار را با تنظیم دریچه دیافراگم دوربین آغاز کرده، اف استاپ مورد نظر را تنظیم کرده و سپس برای ایجاد تعادل و هماهنگی میان تنالیته صحنه مورد نظر همچنان که حیوان در حال حرکت در آن است، از جبران نوردهی استفاده می کنم. در این صورت من روی عمق میدانی(عمق صحنه عدسی) لازم کنترل داشته و می توانم روی سوژه تمرکز کنم در حالی که پس زمینه و منظره جلوی عکس همان طور که دوست دارم در عکس می افتد. اگر من عمق میدانی را به انتخاب خود دوربین بگذارم، هیچ گاه به تصویر مطلوب خود دست نمی یابم.

f/10 برای ایجاد عمق بیشتر جهت داشتن محیط

f/6.3 برای اینکه تمرکز بیننده روی چشم ها باشد

f/8.0 برای اینکه تمام سر تمساح در کادر بوده به طوری که چشم ها نیز در تصویر دیده شوند

اندازه دریچه دیافراگم (روزنه عدسی)

در میان ارقامی که برای درجه اف (درجه باز و بسته بودن روزنه عدسی) و برای عکاسی از حیات وحش مورد استفاده قرار می گیرد، رایج ترین درجه همان f8 است. به خصوص من در یافته ام که این درجه گزینه خوبی برای شروع کار با لنز های بزرگم است چرا که تعادل مناسبی میان عمق تصویر ایجاد نموده و حرکات را طی روز و زیر نور معمولی روز فریز و ثابت می کند. البته این صرفا یک راهنمایی ساده است، و به طور کلی ممکن است در شرایط مختلف و بر طبق آنچه شما از عکس می خواهید، نحوه دیده شدن منظره، عمق میدانی مورد نظر شما و نوع لنزی که استفاده می کنید، لازم باشد از درجه اف دیگری استفاده کنید.

سرعت شاتر

به طور کلی من همیشه سعی می کنم در صورتی که سرعت شاترم نسبت به عمق میدانی بیشتر است، در صورتی که امکان داشته باشد سرعت شاترم به حدی کم باشد که در نهایت تصاویری شارپ و شفاف داشته باشم. برای مثال، اگر می خواهم از پرندگان در حال پرواز عکس بگیرم، از یک لنز 400mm با سرعت شاتر 1.640^th بر ثانیه استفاده کنم.

البته اضافه می کنم که این ارقام براساس تجهیزات مورد استفاده شما ، سرعت عمل و اینکه در آن روز چه مقدار قهوه نوشیده اید تغییر می کند. همچنین اندازه سرعت شاتر بر اساس گونه حیوانی مورد نظر که قصد عکاسی از آن را دارید نیز تغییر می کند، برای مثال سرعت شاتر مورد نیاز برای عکس گرفتن از یک درنای شنزار (پرنده بومی آمریکای شمالی) که با سرعت قصد فرود آمدن دارد، بی شک کمتر از سرعت شاتر مورد نیاز برای پرستوی غار است، پرستو های غار پرندگانی واقعا سریع هستند.

با فرض بر اینکه من به سرعت شاتر 1/640^th نیاز دارم، و در صورتی که نور محیط و موجود برای سرعت شاتر مورد نظرم کافی نباشد، باید روزنه عدسی دوربین را کمی بیشتر باز کرده تا به سرعت شاتر بیشتری دست یابم. اما، در این شرایط من با محدودیت عمق میدانی مواجه خواهم شد، پس باید دقت کنم که تمرکز و فوکوس تصویر درست بوده و مطابق با همان هایی باشد که خودم می خواهم.

ایزوی مورد نیاز

از مزیت های دوربین های دیجیتال و عکاسی با آنها این است که در صورت افت شدت نور، به جای اینکه رول فیلم را تعویض کنیم فقط کافی است تنظیمات ایزوی را تغییر دهیم. اما هر چه ایزو بالاتر باشد، احتمال بروز نویز و یا به وجود آمدن رگه در عکس بیشتر می شود.

برای عکاسی از حیات وحش، من معمولا داشتن یک عکس رگه دار را به عکس بلور و تار شده ترجیح می دهم. بی شک اینکه در نهایت عکسی با ایزوی بالا داشته باشیم بهتر است از اینکه در عکس چشم ها تار بوده و جزئیات تار و بلور شده باشد. قطعا گاهی پیش می آید که موشن بلور (یک فیلتر عکس رنگی که تصویر را در طول محور مشخص تیره می کند تا نوعی حرکت ایجاد کند) یک ابزار ترکیبی فوق العاده و کار آمد خواهد بود، اما برای عکاسی از حیات وحش و حیوانات در حال حرکت و هنگامی که قصد دارم حرکت سوژه را فریز و ثابت ثبت کنیم، معمولا تمایل بر این است که از تنظیماتی استفاده کنیم که تصویری شفاف و کاملا مشخص به ما بدهد، شاید با صرف نظر از کمی عمق میدانی و یا رضایت بر اینکه در نهایت عکسی با نویز و اختلال داشته باشیم به این هدف دست یابیم.

البته مقدار نویز بر اساس شرایط موجود تغییر می کند. اگر تصویر دارای وسعت بزرگی بوده که تقریبا یک رنگ و بدون جزییات باشد (همچون عکس هایی که پس زمینه آنها دریا و آب باشد)، با ابزار حذف نویز موجود در تاریکخانه دیجیتالتان می توانید به راحتی از شر این نویز ها خلاص شوید، از این رو می توانید در این عکس ها از ایزوی بالاتری استفاده کنید. ابزار هایی همچون کاهنده نویز موجود در لایت روم نیز از بهترین ابزار ها برای حذف نویز است. در صورتی که عکس شما دارای جزییات بسیاری است، استفاده از ابزار حذف نویز باعث می شود از شفافیت عکس کم شود، پس در این صورت بهتر است در عکس نویز کمتری داشته باشید. همچنان که تکنولوژی های مربوط به دوربین های عکاسی روز به روز بهتر و پیشرفته تر می شوند، کیفیت نویز ها در ایزوی بالا نیز بهبود خواهد یافت. این روز ها من حدودا 99 در صد از عکس هایم را با ISO 400 و یا بالاتر می گیرم، گاهی حتی از ایزو های 1600 به بالا هم استفاده می کنم. چند سال پیش این ارقام برای 95 در صد از عکس هایم کمتر بود و برای آنها معمولا از ایزوی 400 و حتی کمتر استفاده می کردم.

ایجاد هماهنگی

به خاطر داشته باشید که شرایط با هم فرق می کنند و تمام این تنظیمات به هدف شما از عکاسی باز می گردد. اگر قصد دارید از یک درنای شنزار که مستقیم به شما نگاه می کند یک تصویر پرتره نزدیک بگیرید، در صورتی که می خواهید روی چشمان و نوک منقار پرنده فوکوس داشته باشید، پس کمی روزنه عدسی را باز کرده، عمق میدانی بزرگی انتخاب نموده و سرعت شاتر را بالا ببرید. همچنین، من توصیه می کنم که تا حد امکان برای عکاسی از حیات وحش و حیوانات اولویتتان، سرعت شاتر نباشد. به جای آن تنظیمات روزنه عدسی را تغییر داده و یا بیشتر از تنظیمات دستی استفاده کنید، همچنین برای دست یابی به هدفتان می توانید اف استاپ را تغییر داده تا میان عمق میدانی مورد نظر و سرعت شاتر مورد نیازتان تعادل و هماهنگی بر قرار کرده تا عکسی شفاف و شارپ داشته باشید. کلید اصلی انجام کار این است که پیش از عکاسی تصویر را در ذهن خود مجسم کنید، و دریابید چه تغییراتی در شرایط مورد نظر روی نتیجه کار تاثیر مثبت می گذارد.

ترجمه: آتنا هوایی