سیّد مجتبیٰ آقا بُزرگِ علوی شهرت‌ یافته به آقا بزرگ علوی و بزرگ علوی متولد ۱۳ بهمن ۱۲۸۲ در تهران است. او نویسندهٔ واقع‌گرا، سیاست‌مدار چپ‌گرا، روزنامه‌نگار نوگرا و استاد زبان فارسی ایرانی بود که بیش از چهار دهه از نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم را در آلمان زیست و به ترجمه، نقد و فرهنگ‌نامه‌نویسی نیز پرداخت. او را همراه صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستان‌ نویسی نوین ایرانی می‌دانند.

علوی به علت سکتهٔ قلبی در بیمارستان فریدریش هاین برلین بستری شد و سرانجام در روز یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۷۵ برابر با ۹ فوریه ۱۹۹۷ درگذشت.

داستان “گیله‌مرد”، نوشته بزرگ علوی، حکایت روستایی گیلانی است که به جنبش دهقانی می‌پیوندد و پس از هجوم مأموران و کشته شدن زنش، به جنگل پناه می‌برد تا اینکه…
داستان را در فایل صوتی زیر بشنوید.