داروی روپیکسون (رزوو استاتین) چیست؟ عوارض و موارد مصرف

روپیکسون به گروه داروهای استاتین تعلق دارد که به صورت قرص های خوراکی، روکشدار، گرد و محدب به رنگ زرد (5 میلی گرم) و صورتی (10، 20 و 40 میلی گرم) است. هر قرص به ترتیب حاوی 5، 10، 20 و 40 میلی گرم رزوواستاتین (به صورت کلسیم) است.

رزوواستاتین برای چه بیماری تجویز می شود:

1- سطح کلسترول بالایی دارید که در معرض خطر حمله قلبی و سکته مغزی قرار دارید.

2- اگر تغییر رژیم غذایی و ورزش برای اصلاح سطح کلسترول شما کافی نبوده است.

3- به دلایلی در معرض خطر حمله قلبی، سکته مغزی یا مشکلات مرتبط با آن هستید.

قبل از مصرف دارو پزشک باید بداند:

وجود هر گونه حساسیت به این دارو یا مواد تشکیل دهنده آن
بارداری یا شیردهی: مصرف داروی روپیکسون در بارداری سبب بروز ناهنجاری های مادرزادی در جنین می شود.
استفاده از سایر داروها
ابتلا به بیماری های دیگر مثل دیابت، اختلال حافظه و یا عدم توانایی خواندن مطالب
بیماری فعال کبدی یا افزایش نامشخص و پایدار در ترانس آمینازهای سرمی
سابقه اعتیاد به الکل یا مصرف همزمان نوشابه های حاوی مقادیر بسیار زیاد الکل
اختلالات شدید الکترولیتی، متابولیکی و غدد درون ریز، عفونت شدید، تشنج کنترل نشده و سابقه اخیر جراحی بزرگ یا ضربه
بیماری های کلیه، پروتئین در ادرار و افراد سالخورده
بیماری های عضلانی، اثرات ناخواسته این دارو بر روی عضله منجر به مشکلات جدی کلیوی می گردد.
کم کاری تیروئید درمان نشده

تداخل دارویی:

قبل از مصرف روپیکسون، چنان چه از داروهای زیر استفاده می کنید پزشک را مطلع سازید:

داروهای آنتی اسید حاوی هیدروکسید آلومینیوم و منیزیم: مصرف توام این داروها با روپیکسون ممکن است باعث کاهش مقدار رزوواستاتین در خون شود. داروهای آنتی اسید را حداقل 2 ساعت پس از مصرف رزوواستاتین میل نمایید.

سیکلوسپورین و جم فیبروزیل: مصرف توام این داروها با روپیکسون ممکن است منجر به افزایش قابل توجه مقدار رزوواستاتین در خون و احتمال بروز میوپاتی (ضعف عضلانی) شود.

فیبرات ها، نیاسین و سایر درمان های پایین آورنده چربی: احتمال بروز میوپاتی افزایش می یابد.

وارفارین

لوپیناویر و ریتوناویر: مصرف توام این داروها با روپیکسون ممکن است باعث افزای قابل توجه مقدار رزوواستاتین در خون می شود.

مقدار و نحوه صحیح داروی روپیکسون:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمولی این دارو به قرار زیر است:

بزرگسالان – خوراکی 5 تا حداکثر مقدار مصرف 40 میلی گرم یک بار در روز، همراه با غذا و یا با معده خالی است.

کودکان – مقدار مصرف را باید پزشک تعیین کند.

نکات مورد توجه:

بهترین اثر دارو زمانی است که مقدار ثابتی از آن در خون موجود باشد. در این صورت نباید هیچ یک از نوبت های مصرف دارو را فراموش کرده و هر روز آن را در یک زمان مشخص مصرف نمود. در صورت فراموش کردن یک نوبت از دارو، به محض یاد آوردن فورا آن را میل کنید و در صورتی که مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف نمایید و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.

روپیکسون برای درمان قطعی بیماری نیست بلکه به کنترل بیماری کمک می کند.

قبل از مصرف این دارو، پزشک ممکن است رژیم غذایی خاصی را در کنترل بیماری شما تجویز نماید. چنین رژیمی حاوی مقادیر اندکی از چربی ها، قندها و یا کلسترول است. بسیاری از بیماران با رعایت دقیق رژیم غذایی و تمرینات بدنی مناسب قادر به کنترل بیماری خود هستند. این دارو فقط زمانی تجویز می گردد که کمک های اضافی مورد نیاز باشد و در صورتی موثر است که با برنمه رژیم غذایی و تمرینات بدنی مناسب همراه گردد.

عوارض جانبی داروی روپیکسون:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود، اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود. در صورت بروز عوارض زیر سریعا با پزشک مشورت کنید:

عوارض نادر یا با شیوع نامشخص:

ادرار تیره رنگ، تب، درد، حساس شدن یا ضعف عضلانی، انقباضات یا گرفتگی های عضلانی، خستگی یا ضعف غیر عادی، درد شکم یا معده، بثورات ناحیه ای، مدفوع به رنگ خاک رس، بوی بد تنفس، استفراغ خون و زرد شدن چشم ها یا پوست.

سایر عوارض جانبی به مرور زمان و تطبیق بدن با دارو از بین می روند. به هر حال در صورت ادامه یا مزاحمت عوارضی مثل درد بدن، احتقان بینی، سرفه، خشکی یا درد گلو، سردرد، گرفتگی صدا، آبریزش بینی، حساس شدن یا تورم غدد گردنی، اشکال در بلع و تغییرات گفتاری با پزشک خود مشورت نمایید.