ساقی حديث سرو و گل و لاله می‌رود

وين بحث با ثلاثه غساله می‌رود

می ده که نوعروس چمن حد حسن يافت

کار اين زمان ز صنعت دلاله می‌رود

شکرشکن شوند همه طوطيان هند

زين قند پارسی که به بنگاله می‌رود

طی مکان ببين و زمان در سلوک شعر

کاين طفل يک شبه ره يک ساله می‌رود

آن چشم جادوانه عابدفريب بين

کش کاروان سحر ز دنباله می‌رود

از ره مرو به عشوه دنيا که اين عجوز

مکاره می‌نشيند و محتاله می‌رود

باد بهار می‌وزد از گلستان شاه

و از ژاله باده در قدح لاله می‌رود

حافظ ز شوق مجلس سلطان غياث دين

غافل مشو که کار تو از ناله می‌رود