|
|
|
سخناني از حضرت علي (ْع)
(قسمت اول)
- شكست عدم پيروزي نيست بلكه شكست پيروزي آدم را به
تأخير مي اندازد.
- هر كه همتش كوچك باشد، فضيلتش از بين برود.
- هر گاه جنايتها آشكار شود، بركت ها از ميان برود.
- ثمره حسادت، بدبختي در دنيا و آخرت است.
- تو اگر نيكي كني خود را گرامي داشته اي و به خودت
نيكي كرده اي، اگر بدي كني خودت را خوار كرده اي و به خودت زيان رسانده اي.
- گنجايش هر ظرفي با آنچه در آن نهند، تنگ مي شود جز
ظرف دانش كه (هر چه در آن نهند) گسترش مي يابد.
- بدهكاري زياد، راستگو را دروغگو مي كند و خوش قول
را بد قول مي كند.
- هر كه اطمينان داشته باشد كه آنچه خدا برايش مقدر
كرده است به او مي رسد، دلش آرام گيرد.
- زهد و بي اعتنايي به دنيا، بزرگترين آسايش است.
- چه بسيارند عبرتها و چه اندك اند عبرت گرفتن ها!
- در انتظار فرج باشيد و از رحمت خدا نوميد نشويد.
- هر كه خوراكش كم باشد، انديشه اش زلال گردد.
- شنونده غيبت، مانند غيبت كننده است.
- هر كس پاك دامني و قناعت ارمغان او شد، سرافرازي با
او هم پيمان گشت.
- برترين بخشندگي بخشش در تنگدستي است.
- محبوب ترين مؤمن نزد خداوند كسي است كه مؤمن فقيري
را در تنگدستي دنيا و گذران زندگي ياري رساند.
- خوشا به حال آنكه به بندگان خدا نيكي كند و براي
آخرت خود زاد و توشه برگيرد.
- از گردش روزگار، گوهر مردان آشكار مي شود.
- از طمع كاري است كه مردان گردن به ذلت و خواري
نهند.
|
|
|
|