در تماسی که با استاد شاکری داشتیم فرمودند
این شعر به احتمال زیاد یک تک بیتی است که شاعرش آنرا با توجه به این غزل حافظ سروده است:
دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاه سواران
پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد
سوی من وحشی صفت عقل رمیده
آهوروشی کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست
وز آن خط چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقی شکرلب سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لاف کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
در صورتیکه اطلاعات بیشتری در باره این شعر بدست آوردیم در اختیار شما قرار خواهیم داد.
در جستجویی که انجام دادیم به نام راغب تبریزی رسیدیم که این چنین گفته است:
صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتی
این هم که جوابی ننویسند جوابی است .
در مورد راغب تبریزی در فرهنگ دهخدا آمده است:
راغب تبریزی نامش کلب حسین بود و دارای دیوانی است . برخی از آثار او در «نگارستان سخن » و «آتشکده ٔ آذر » آمده است . در کتاب ، دانشمندان آذربایجان » و «روز روشن » نیز بنقل از مجمعالخواص از راغب ذکری رفته است ولی در مجمعالخواص دیده نشد.