|
آيا بايد
دنيا را سرزنش كرد؟
حصرت
علي (ع) وقتى كه شنيد مردى دنيا را نكوهش مى كند، چنين فرمود:
اى كسى كه دنيا را نكوهش مى كنى و حال آنكه
فريفته نيرنگهاى او هستى و به دروغهايش دلباخته اى . آيا هم فريفته دنيا هستى
و هم نكوهشش مى كنى آيا تو او را گناهكار مى شمارى يا او تو را گناهكار مى
شمارد اين دنيا از كى عقل از سرت ربود و سرگردانت نمود از كى فريبت داد آيا
به جايى كه پدرانت به خواب مرگ رفته اند و پوسيده اند تو را فريفته يا به
آنجا كه مادرانت در خاك سرد غنوده اند چه بيمارانى را، با دستهايت تيمار
داشتى و چه دردمندانى را پرستارى كردى . برايشان شفا طلبيدى و از پزشكان ،
اوصاف بيماريشان را پرسيدى . نه داروى تو بى نيازشان كرد نه گريه هايت سودشان
بخشيد. نه ترس تو فايدتى در بر داشت نه به خواست خود رسيدى و نه ، به نيروى
خويش ، بيمارى از آنان دور ساختى . دنيا، براى تو از او نمونه اى ساخت كه مرگ
او مرگ تو را ماند. دنيا براى كسى كه گفتارش را راست انگارد، سراى راستى است
و براى كسى كه حقيقت آن را دريابد، سراى عافيت است و براى كسى كه از آن براى
آخرتش توشه برگيرد، سراى توانگرى است و براى كسى كه از آن پند پذيرد، سراى
اندرز و موعظه است .
دنيا نمازگاه دوستان خداست ، مصلاى ملايكه خداست ، محل نزول وحى خداست ،
بازارگاه دوستان خداست كه در آن كسب رحمت كنند و سودشان بهشت است . پس چه كسى
دنيا را نكوهش مى كند، در حالى كه ، دنيا خود نداى فراق در داده و خود و اهل
خود را به نيستى هشدار داده محنت و بلايى را كه خود بدان گرفتار است ، نمونه
محنتها و بلاهاى آخرت گردانيد و به شادمانى خود آنان را به شادمانى آخرت راه
نمود شب با تندرستى گذشت و بامدادان در سختى فراز آمد. هم ترغيب كند و هم
بترساند، هم بيم دهد و هم هشدار. پس ، فردا كه روز پشيمانى است ، گروهى
نكوهشش كنند و جمعى در قيامت بستايندش . زيرا دنيا به يادشان آورد و آنان نيز
به ياد آورند، با آنان سخن گفت ، سخنش را راست شمردند. اندرزشان داد اندرزش
را پذيرا آمدند.
منبع: نهج البلاغه
مطالب مرتبط:
|