در این پاسخ می توانیم کاربرد و عوارض جانبی سیتالوپرام و ونلافاکسین را بیان کنیم و تشخیص و تعویض دارو فقط با صلاحدید پزشک و بررسی سوابق بیماری شما انجام می شود.
کاربرد سیتالوپرام
استفاده از سیتالوپرام برای درمان افسردگی، اختلال هراس و اضطراب اجتماعی مورد تأیید است. این دارو همچنین در کاهش نوروپاتی دیابتی و انزال زودرس نیز مؤثر است و مصرف همزمان آن به همراه آمی تریپتیلین برای جلوگیری از حملات میگرن شدید مؤثر است. سیتالوپرام تأثیر بسیار قابل توجهی در درمان بیماری افسردگی و اختلال پانیک دارد.
عوارض جانبی سیتالوپرام
حالت فراموشی، اختلالات جنسی، خوابآلودگی، خشکی دهان، تهوع و منگی و در برخی موارد تاری دید، اختلال ادراک ، اختلالات خواب، اشکال در تنفس، تب، اختلالات قاعدگی، افزایش حجم و دفعات ادرار، بثورات جلدی، خارش، درد شکمی و ناراحتی معده،یبوست بیاشتهایی، اضطراب، درد مفاصل، بیحالی، نفخ شکم، کاهش فشار خون یا کاهش فشار خون وضعیتی، افزایش بزاق، تعریق زیاد، میگرن، آبریزش بینی، سینوزیت، اختلالات مانیک و لرزش از عوارض جانبی این دارو هستند.
سیتالوپرام عارضه چندانی ندارد. احتمال تداخل دارویی سیتالوپرام از دیگر اساسآرآیها کمتر است و در هنگام اوردوز هم داروی کم خطریست. توصیه میشود که قطع مصرف به طور تدریجی انجام شود.
کاربرد ونلافاکسین
ونلافاکسین برای درمان اختلال مهم افسردگی، اضطراب و اختلال ترس استفاده می شود.
عوارض جانبی شایع ونلافاکسین ممکن است شامل:
تغییرات بینایی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، تغییر اشتها یا میل جنسی و تغییر وزن، خشکی دهان یا خمیازه کشیدن، سرگیجه، سردرد، اضطراب، عصبی شدن، ضربان قلب سریع، رعشه یا لرزش، مشکلات خواب (بیخوابی)، خواب یا رویاهای عجیب، احساس خستگی، افزایش عرق ریزی، کاهش میل جنسی، ضعف جنسی، اشکال در ارگاسم
بدون مشورت با پزشک خود مصرف ونلافاکسین را متوقف نکنید.
برای آشنایی بیشتر با ونلافاکسین مقاله زیر را مطالعه کنید:
http://www.yadbegir.com/new/?p=38518