عفونت دستگاه ادراری (UTI)، عفونت مثانه نیز نامیده می شود که یک عفونت باکتریایی در مجرای ادراری است. زنان باردار در خطر افزایش UTI از هفته 6 تا 24 بارداری هستند.
چرا حین بارداری عفونت دستگاه ادراری (UTI) شایع است؟
UTI در حین بارداری شایع است چون تغییراتی در مجرای ادراری به وجود می آید. رحم درست در بالای مثانه قرار گرفته است. هنگامی که رحم رشد می کند، سنگین شده و می تواند مسیر ادرار را از مثانه مسدود کند که همین عامل عفونت است.
نشانه ها و علایم عفونت دستگاه ادراری چیست؟
اگر عفونت دستگاه ادراری دارید، یکی یا چند تا از علایم زیر را تجربه کرده اید:
درد یا سوزش (ناراحتی) هنگام ادرار کردن
نیاز به ادرار کردن بیش از حد معمول
احساس نیاز شدید و فوری هنگام ادرار داشتن
وجود خون یا مخاط در ادرار
انقباض یا درد در قسمت پایینی شکم
درد هنگام مقاربت جنسی
سرد شدن، تب، عرق کردن، تراوش ادرار (بی اختیاری ادرار)
بیدار شدن از خواب به خاطر ادرار داشتن
تغییر مقدار ادرار، یکی از این دو مورد، کم یا زیاد شدن ادرار
تیره شدن ادرار، بوی بد یا غلظت غیر معمول
درد، فشار یا حساسیت در مثانه
زمانی که باکتری به کلیه منتشر می شود این علایم را دارید: درد پشت، سرد شدن، تب، حالت تهوع و استفراغ.
چگونه عفونت دستگاه ادراری (UTI) بر جنین اثر می گذارد؟
اگر (UTI) درمان نشود، منجر به عفونت کلیه می شود. عفونت کلیه سبب زایمان زودرس و کاهش وزن تولد جنین خواهد شد. اگر پزشک شما عفونت دستگاه ادراری را زود و کامل درمان کند، سبب آسیب به جنین نمی شود.
اگر عفونت دستگاه ادراری (UTI) دارم چه چیزی باید بدانم.
با تجزیه شیمیایی ادرار و کشت ادرار پزشک می تواند UTI را در حین بارداری تشخیص دهد.
عفونت دستگاه ادراری چگونه در بارداری درمان می شود؟
درمان UTI در باداری به کمک آنتی بیوتیک ها بی خطر است. عفونت های مجرای ادراری معمولا با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. پزشکان معمولا آنتی بیوتیک را در دوره 3 تا 7 تجویز می کنند که برای مادر و جنین سالم و بی خطر است.
اگر تب دارید، سرد می شوید یا دردهای زیر معده، حالت تهوع، استفراغ و انقباضاتی دارید، یا اگر پس از 3 روز از مصرف دارو همچنان احساس سوزش در هنگام ادرار کردن دارید، به پزشک اطلاع دهید.
چگونه از عفونت دستگاه ادراری (UTI) پیشگیری کنم؟
شاید همه موارد بهداشتی را رعایت می کنید ولی هنوز عفونت دستگاه ادراری دارید، اما می توانید احتمال عفونت را با روشهای زیر کاهش دهید:
6 تا 8 لیوان آب هر روز آب بنوشید و به طور منظم آب زغال اخته بدون شیرین کردن، میل کنید.
مصرف غذاها و آبمیوه های فراوری شده، نوشیدنی های کافئین دار، الکل و شکر را خیلی محدود یا حذف کنید.
ویتامین C (250 تا 500 میلی گرم)، بتا کاروتن ( IU25000 تا 50000 در هر روز)، زینک (30 تا 50 میلی گرم) در روز بخورید تا به مبارزه علیه عفونت کمک کند.
عادت کنید زود به زود ادرار کنید. همینکه احساس ادرار کردید مثانه را به طور کامل خالی کنید.
قبل و بعد از مقاربت جنسی ادرار کنید.
از مقاربت جنسی زمانی که تحت درمان UTI هستید اجتناب کنید.
بعد از ادرار، آلت تناسلی خود را خشک کنید و واژن را تمیز و بهداشتی نگه دارید.
دستمال را از جلو به عقب بکشید و به هیچ وجه عکس آن را انجام ندهید.
لباس زیر و شلوار خود را هر روز تغییر دهید.
از پوشیدن شلوارهای تنگ و چسبان اجتناب کنید
لباس زیر و شلوار خود را از جنس پنبه ای انتخاب کنید
بیش از 30 دقیقه در وان حمام صابون نزنید و این کار را بیش از دو بار در روز تکرار نکنید
ترجمه: سمیه مظفری
