تصور غلطی در مورد اینکه چگونه ژیمناستیک کارهای المپیکی مثل خانم سیمون بایلز به این نوع از بدن می رسند وجود دارد. سیمون بایلز ژیمناست آمریکایی است که در بازی های المپیک 2016 چهار مدال طلا به دست آورد.

اگر شما هر کدام از حرکات جذاب مسابقات ژیمناستیک زنان در المپیک را دیده باشید، حتما از خود می پرسید که: چرا آنها ریز نقش و کوتاه قدتر از ورزشکاران زن دیگر رشته ها هستند؟

تصور غلط بسیار شایعی وجود دارد که ورزش ژیمناستیک، کودکان را از بلند شدن قدشان در سن رشد باز می دارد! همچنین زنان کوتاه قدتر گرایش بیشتری به سمت ژیمناستیک دارند! و یا ورزش های سخت ژیمناستیک کارها، بدن آنها را از رشد باز می دارد!

شاید بتوان قضاوت کرد که یک ژیمناست موفق تعادلی ظریف بین اندام مناسب این ورزش، تمرین، استعداد و رژیم غذایی صحیح را برقرار می کند.

اگر کوتاه قدتر می بودم

من اعتراف می کنم: مسابقات ژیمناستیک 2016 اولین مسابقات المپیکی نبود که خودم را متقاعد کردم: اگر من هم کوتاه قدتر بودم می توانستم کاری را که این ورزشکاران زن انجام می دهند، من هم انجام دهم. من با قد 170 سانتی متری بلند قدترین فرد تیم حال حاضر آمریکا بودم. ستاره ورزشکار، سیمون بایلز، فقط 146 سانتی متر بلندی قدش است.

من خوش شانسم که تحقیقی وجود ندارد که عذر و بهانه مغرورانه من را به طور مستقیم به چالش بکشد و یکی از دلایلی که بیشتر افراد کوتاه قد تمایل دارند در حرفه ژیمناستیک به کار خودشان ادامه دهند ممکن است کوتاهی قدشان باشد. از دیدگاه فیزیکی، افراد با دست و پای کوتاه برای حرکات چرخشی مهارتی، مناسبترند (مانند بایلز در حرکت پا هلیکوپتری، که در آن تعادل روی یک پا با زانوی خم شده قرار دارد، و پای دیگر کاملا کشیده میشود، و فرد به سرعت به دور خودش می چرخد) این ژیمناست کارها اغلب داوران را به تعجب و حیرت وا می دارند.

یک بررسی کوچک منتشر شده در مجله ورزشی بیومکانیک نشان می دهد که ژیمناست های کوتاه قد بهتر برای حرکات چرخشی به سمت جلو و عقب و چرخش تمام بدن و پیچ و تاب خوردن آماده می شوند.

اما تنها دلیل برای قد کوتاه ژیمناست ها نیست تحقیق ها نشان می دهد که تمرینات سخت و پرفشار آنها هم نقش مهمی در کوتاهی قدشان دارد.

آیا ژیمناستیک بدن شما را از رشد باز میدارد؟

اگر شما تاکنون یک ورزش رقابتی را انجام داده باشید، احتمالا با تاثیر فشار تمریناتی که در آن روز روی بدن شما می گذارند کاملا آشنا هستید. همه آن ساعت ها در باشگاه ورزشی (یا دویدن دور یک میدان مسابقه، یا در داخل یک استخر) را به آن اضافه کنید. عضلات دستها و پاهای شما شروع به حرکت می کنند و به نهایت حرکت خود می رسند، شما از پله ها راحت تر بالا می روید. انعطاف و عکس العمل بدنتان سریعتر است. بنابراین احمقانه نیست فرض کنیم که آن تمرینات سخت همراه با رژیم های غذایی که ژیمناست ها متحمل می شوند. تاثیرات دراماتیکی روی بدن آنها دارد، مخصوصا وقتی که خیلی جوان هستند.

اما خوشبختانه برای 5 نفر نهایی رقابتهای ریو 2016، شواهد کوچکی وجود دارد که نشان می دهد هر تغییراتی در تمرینات آنها ممکن است باعث تاثیرات دائمی در بدنشان شود.

حرکت شناسان در یک بررسی در سال 2013 در آستین در دانشگاه تگزاس به این نتیجه رسیدند که تمرینات ژیمناستیک حتی اگر به صورت پرفشار و سنگین باشد، بنظر نمی رسد تاثیری روی قد بزرگسالان و یا روی جهش رشدی همراه با بلوغ داشته باشد.

سایر بررسی ها نشان می دهند شاید رشد ژیمناست ها تحت تاثیر تمرینات ورزشی در سالهای فعالیت ورزشی باشد، اما بنظر می رسد هنگامی که آنها به بزرگسالی رسیدند بدنشان کاستی ها را جبران می کند. یک مطالعه در سال 2000 در مجله پزشکی اطفال نشان داد در حالیکه ژیمناست های فعال تمایل به داشتن پاهای کوتاه و قد کوتاه دارند ،اما به محض اینکه به مرحله باز نشستگی از ورزش رسیدند به فکر جبران کمبودهایشان می افتند.

بنابراین اگر یک بار دیگر با دهان باز و متعجب به حرکات ژیمناستیکی هلیکوپتری کلاسیک سیمون بایلز خیره شدید، این را بدانید که: استعداد شگفت انگیز او نمی تواند فقط مربوط به توانایی طبیعی او و یا سخت تمرین کردن او باشد. بلکه ترکیبی ظریف از هر دوی آنهاست.

 ترجمه: سلام علی پناه