دستبندهای جدید دوستی با تکنولوژی بالا به کودکان یاد می دهد چطور رمزگذاری کنند.

دستبندهای دوستی مدت هاست بین دانش آموزان دبیرستانی مد شده است. از بافتنی های منگوله دار گرفته تا تسمه های پلاستیکی و حلقه های بهم پیوسته، هر نسلی روش مختص خود را در نشان دادن شبکه اجتماعی اش انتخاب می کند. آخرین تجسم دوستی های امروزی، تکنولوژی های پوشیدنی است، البته به شرطی که مزایای آموزشی نیز داشته باشند.

محصول جدیدی بنام جوئل باتس (jewelbots) در نظر دارد دستبندهای دوستی را از یک نماد صرفا مد به ابزاری آموزشی و تعاملی ارتقا دهد و کدگذاری را به افراد بیاموزد.

جنبه کدگذاری این دستبند همیشه اولین هدف بنیانگذاران جوئل باتس یعنی سارا چپس و بروک مورلاند بوده است. چپس، مدیر عامل جدید این شرکت، از سنین قبل از نوجوانی برنامه نویسی می کرده تا اینکه در سال 2010 یک موسسه ملی غیرانتفاعی بنام “رشد و پرورش دختران” پیدا می کند. این موسسه مجموعه ای از کلاس های برنامه نویسی ارزان قیمت برای زنان ارائه می داده است. چپس مدام از اعضای این کلاس می شنید که امیدوار بوده اند این مهارت را در جوانی می آموختند.

این ایده در ذهن چپس جرقه زد و در نتیجه دستبندی را طراحی نمود که باتوجه به لباس فرد تغییر رنگ می دهد. متاسفانه، چپس می گوید دخترها زود از آن خسته شدند در نتیجه در دوره آزمایشی با شکست مواجه شد.

چپس به مجله Live Science می­گوید: “باید به آن ها چیزی بدهیم که عاشقش باشند تا بتوانند یاد بگیرند و برنامه نویسی کنند”. بنابراین، او مستقیم سراغ دخترها رفت و از آن ها نظرخواهی کرد. طبق گفته های چپس پاسخ تقریبا تمامی آن ها طراحی محصولی بود که دوستی را در مرکزیت قرار دهد.

با در نظر گرفتن نظر بچه ها، چپس نهایتا جوئل باتس را طراحی کرد. عملکرد این دستبند بسیار ساده است: درون یک النگوی پلاستیکی چرخ های الکترونیکی و LED تعبیه شده، روی آن طرح یک گل است و از درون یک رشته بافته شده رد می شود. می توان به بندی که توانایی اتصال به بلوتوث را دارد طوری برنامه داد که به 8 نفر از دوستان واکنش نشان دهد و با حضور هریک از آن ها در نزدیکی دستبند به رنگ مخصوص او در آید. چپس می گوید دخترها می توانند با استفاده از نور و لرزش برای یکدیگر پیامهای رمزدار بفرستند.

دستبند دوستی جوئل باتس را می توان با اپلیکیشن مخصوص آن به گوشی های هوشمند متصل کرد و آن را از یک دستبند ساده به یک ابزار آموزشی بدل نمود. با استفاده از یک کد دهی بسیار ساده، می توان طوری به دستبند برنامه داد که نسبت به تقریبا هرچیزی واکنش نشان دهد از تغییرات آب و هوایی گرفته تا یک پست جدید در اینستاگرام.

جوئل باتس بوسیله بلوتوث کار می کند و به منظور ایجاد دسترسی بیشتر، شبکه های نزدیک را شناسایی می نماید. برای حفظ امنیت بیشتر حریم خصوصی بچه ها، این دستبند با فنآوری GPS یا وایرلس کار نمی کند. در حقیقت، چپس می گوید اگر فرد احساس نا امنی کند می تواند پیامی را برای والدین خود یا سرپرستش بفرستد.

ترجمه: پروا روزبه جوان