محققان دانشگاه ملبورن این ابزار را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که بدون نیاز به جراحی و قرار گرفتن در مغز، مستقیما با مغز مرتبط می‌شود.

این ابزار در واقع نوعی «استنت» است که در پزشکی قلب برای باز کردن رگ‌های خونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. استنت (Stent) در واژگان فنی پزشک، لوله توری مصنوعی از جنس فلز قرار داده شده در یک گذرگاه یا مجرایی طبیعی (لومن) در بدن برای جلوگیری و یا رویارویی با نقص ناشی از انقباض موضعی جریان درون آن مجرا است. این واژه همچنین ممکن است به یک لوله اتلاق شود که به طور موقت مجرایی طبیعی از بدن را برای دسترسی جراح باز نگه می‌دارد.

این استنت در رگی نزدیک به قشر حرکتی مغز کار گذاشته می‌شود که در انتهای آن شبکه فلزی به همراه الکترودهایی قرار گرفته است که فعالیت مغز را ثبت می‌کنند و اطلاعات مغزی را به صورت بی‌سیم به یک کامپیوتر منتقل می‌کند و در نتیجه اسکلت خارجی را کنترل می‌کند. منظور از اسکلت خارجی ابزارهای رباتیکی است که به اندام‌های مهم بدن مثل پا و دست وصل می‌شود و باعث به حرکت درآمدن آنها می‌شود.

محققان نام این سیستم را «استنرود» (Stenrode) گذاشته‌اند. این سیستم زمانی که کاربر به یک جهت خاص فکر می‌کند، ذهن او را می‌خواند و آن را به حرکت تبدیل می‌کند.

گفتنی است که تاکنون سیستم‌های مشابه متعددی ساخته شده‌اند اما مزیت استنرود نسبت به سیستم‌های دیگر این است که نیاز به کاشت الکترود در مغز نیست و الکترودها به عنوان یک جسم خارجی شناخته می‌شود و مغز را ملزم به نشان دادن واکنش می‌کند.