نام عمومی: imipramine

نام تجاری: Tofranil

ایمی پرامین یکی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است، گاهی اوقات احتمال دارد مصرف داروهای ضد افسردگی خطر افکار یا اقدام به خودکشی را در کودکان، نوجوانان و جوانان افزایش دهند. با این وجود افسردگی و برخی مشکلات روحی دیگر نیز خطر خودکشی را افزایش می دهند. با پزشک بیمار مشورت کنید تا مطمئن شوید که مزایای استفاده از ایمی پرامین بیشتر از خطرات آن است.

ایمی پرامین برای درمان برخی دیگر از اختلالات روحی همچون اختلال هراس، فوبی اجتماعی، دردهای عصبی و همچنین در مقدار کم برای کنترل شب ادراری در کودکان بزرگتر از ۶ سال به‌کار می‌رود.

خانواده و پرستار بایستی کاملا مراقب شخصی که ایمی پرامین استفاده می کند باشند و بایستی با پزشک بیمار در ارتباط نزدیک باشند. اگر بیمار نشانه هایی مانند افسردگی شدید، افکار خودکشی یا تغییر در رفتارش را داشت سریعا باید با پزشک تماس بگیرید.

استفاده از ایمی پرامین برای کودکان توصیه نشده است ولی اگر ایمی پرامین برای کودکتان تجویز شد حتما از پزشک در مورد اینکه استفاده از ایمی پرامین برای کودک بی خطر است، سوال کنید.

ایمی پرامین استفاده می شود برای:

این دارو برای درمان افسردگی و در برخی از کودکان برای کاهش شب ادراری نیز تجویز می گردد. ممکن است از ایمی پرامین برای موارد دیگری که پزشک تعیین می کند نیز استفاده شود.

از ایمی پرامین استفاده نکنید اگر:

به هر کدام از اجزای سازنده ایمی پرامین آلرژی دارید.

از داروی لینزولید یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) در طول 14 روز اخیر استفاده کرده اید.

اخیرا حمله قلبی داشته اید.

اگر هر کدام از موارد بالا را داشتید با پزشک خود تماس بگیرید.

قبل از استفاد از داروی ایمی پرامین:

برخی از شرایط پزشکی ممکن است روی ایمی پرامین تاثیر بگذارد. اگر هر کدام از شرایط زیر را داشتید با پزشک یا داروساز تماس بگیرید:

اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید یا به کودک خود شیر می دهید.

اگر هر گونه داروی با نسخه، بدون نسخه، داروی گیاهی یا مکمل های رژیمی استفاده می کنید.

اگر به دارو، غذا یا ماده ای آلرژی دارید.

اگر نوشیدنی های الکلی استفاده می کنید یا سابقه استفاده از هر نوع مشروبات الکلی را دارید.

اگر از داروهای تیروئید استفاده می کنید یا سابقه پرکاری تیروئید، گلوکوم یا افزایش فشار در چشم، بیماری قلبی، کلیوی یا کبدی، دیابت، صرع، بیماری خونی پورفیری یا مشکل در دفع ادرار دارید.

اگر سابقه فکر کردن به خودکشی یا اقدام به خودکشی، اختلالات دو قطبی یا دیگر اختلالات روانی دارید، اگر شوک درمانی شده اید یا برای انجام جراحی برنامه ریزی می کنید.

اگر در حال استفاده از دارویی هستید که حاوی متیلن بلو است.

برخی از داروها نیز ممکن است با ایمی پرامین واکنش نشان دهند. در صورتی که از داروهای دیگری استفاده می کنید مخصوصا داروهای زیر حتما پزشک را در جریان قرار دهید:

بوسپیرون، سایمتیدین، فنتانیل، فلکاینید، لیتیم، متیل فنیدات، فنوتیازین (مانند کلرپرومازین)، پروپافنون، کینیدین، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (مانند فلوکستین)، SNRI ها مانند دلوکستین، ترامادول، تریپتوفان به خاطر اینکه ممکن است خطر عوارض جانبی ایمی پرامین را افزایش دهد.

لینزولید یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (مانند Phenelzine) زیرا خطر فشار خون بالا یا بیمار های جدی قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم) ممکن است افزایش یابد.

باربیتورات (مانند فنوباربیتال) یا فنی توئین زیرا ممکن است میزان اثربخشی ایمی پرامین را کاهش دهند.

آنتی کولینرژیک (مانند benztropine) یا داروهای مقلد سمپاتیک (مانند فنیل افرین) زیرا ممکن است خطر عوارض جانبی آن ها به واسطه مصرف ایمی پرامین افزایش پیدا کند.

کلونیدین، گوانتیدین یا guanfacine زیرا ممکن است میزان اثر بخشی آن ها به دلیل مصرف ایمی پرامین کاهش پیدا کند.

این لیست کاملی از همه داروهایی که ممکن است با داروی ایمی پرامین واکنش دهند نیست. اگر ایمی پرامین با داروهای دیگر نیز واکنش نشان داد حتما با پزشک خود تماس بگیرید. با پزشک قبل از شروع، قطع یا تغییر دوز هر گونه دارو مشورت کنید.

چطور ایمی پرامین را استفاده کنید.

ایمی پرامین را طبق دستور پزشک استفاده کنید، برچسب روی دارو را برای راهنمایی دوز دقیق آن بررسی کنید.

یک بروشور اضافی که به عنوان راهنمای مصرف داروی ایمی پرامین است در جعبه وجود دارد، آنرا با دقت بخوانید.

ایمی پرامین را از طریق دهان همراه با غذا یا بدون غذا استفاده کنید.

ایمی پرامین را هنگام خواب استفاده کنید تا عوارض جانبی آن کمتر شود (عوارضی مانند مانند خواب آلودگی در طول روز).

ممکن است 1 تا 3 هفته طول بکشد تا اثرات ایمی پرامین را دریافت کنید، حتی اگر احساس بهبودی دارید استفاده از ایمی پرامین را ادامه دهید. هیچ کدام از دوزهای آن را از دست ندهید.

اگر یک دوز این دارو را از دست دادید، هرچه زودتر آن را استفاده کنید، اگر تقریبا نوبت دوز بعدی فرا رسیده است از این دوز بگذرید و به جدول زمانی قبل برگردید. هیچگاه دو دوز را با هم استفاده نکنید. اگر یک دوز روزانه را وقت خواب استفاده می کنید دوز از دست رفته را صبح بعد استفاده نکنید.

صفحه بعد >>