مانند بیشتر اسیب های زانو، پارگی منیسک می تواند دردناک و ناتوان کننده باشد. متاسفانه پارگی منیسک نسبتا شایع است. در حقیقت، پارگی منیسک یکی از شایع ترین آسیب های غضروفی است.

منیسک چیست؟

منیسک قسمتی از غضروف های زانوست که مفاصل را ثابت نگه می دارد. منیسک از ساییدگی و پارگی استخوان ها محافظت می کند. اما در بیشتر موارد، قسمتی از یک غضروف پاره یا شل شده، در مفاصل زانو گیر کرده و باعث قفل شدن زانو می شود. پارگی منیسک در ورزش هایی مانند فوتبال و یا ورزش هایی که نیازبه پریدن دارند مانند والیبال شایع است. منیسک می تواند در مواردی که تغییر جهت به صورت ناگهانی در هنگام دویدن تغییر می کند رخ دهد و اغلب در مواردی که آسیب های دیگر زانو مانند پارگی لیگامان متقاطع قدامی وجود داشته باشد ایجاد می شود. پارگی منیسک یک خطر جدی برای ورزشکاران مسن است زیرا منیسک با افزایش سن ضعیف تر می شود.

نشانه های پارگی منیسک

نشانه ها و علایم پارگی منیسک عبارت است از:

• درد در زانو
• تورم
• مشکل در خم کردن و صاف کردن پا
• احساس تق تق کردن زانو

در ابتدا درد ممکن است بد نباشد چرا که اگر درد نباشد ممکن است بعد از آسیب دیدگی به بازی ادامه دهید. اما وقتی التهاب شروع می شود، درد زانو به مراتب بیشتر می شود. برای تشخیص پارگی منیسک، باید پزشک آزمایشاتی انجام دهد. او از شما در مورد نحوه ی آسیب دیدن سوال می کند. اشعه ی ایکس برای تشخیص استخوان شکسته و سایر مشکلات نیاز است. ممکن است بهMRI  برای تشخیص جزئیات آسیب دیدگی نیازداشته باشید.

درمان پارگی منیسک چیست؟

درمان پارگی منیسک بستگی به اندازه و موقعیت پارگی دارد. سایر فاکتورها که در درمان تاثیر دارد عبارت است از سن، سطح فعالیت و آسیب های مشابه. قسمت بیرونی منیسک که معمولا به ناحیه ی قرمز معروف است، ذخیره ی خونی داشته و اگر پارگی کم باشد می تواند خود را درمان کند. برعکس، ناحیه ی درونی منیسک که به ناحیه ی سفید معروف است، هیچ ذخیره خونی ندارد. پارگی در این ناحیه به خودی خود درمان نخواهد شد زیرا در این ناحیه رگ های خونی برای تامین مواد مغذی درمان کننده کم است.

خوشبختانه، تمام پارگی های منیسکی نیاز به جراحی ندارند. اگر زانوی شما قفل نشده و ثابت بوده و نشانه ها و علائم بر طرف شود درمان معمولی پاسخگو خواهد بود و نیازی به جراحی نیست. برای تسریع بهبودی می توانید از توصیه ها و نکته های زیر استفاده کنید:

• پس از آسیب دیدگی به زانوی خود استراحت دهید. فعالیت هایی مانند پیاده روی را محدود کنید. سعی کنید از چوب های زیر بغل برای راه رفتن استفاده کنید.
• روی زانو یخ بگذارید: برای کاهش درد و تورم بهتر است روی زانو یخ بگذارید. این کار را به مدت 15 تا 20 دقیقه در هر 3 یا 4 ساعت و تا زمانی که تورم کم شده و درد کاهش یابد ادامه دهید.
• زانوی خود را فشرده کنید. با استفاده از باندهای الاستیک ناحیه ی متورم را کنترل کنید.
• یک بالش زیر پاشنه ی خود قرار دهید و دراز بکشید تا زانویتان بالا نگه داشته شود.
• از داروهای ضد التهاب استفاده کنید.
• از ورزش های کششی و تقویتی برای کاهش فشار بر زانو استفاده کنید.
• از فعالیت های آسیب رسان بر زانو مانند دویدن و پریدن اجتناب کنید.

این درمان های محافظه کارانه همیشه کافی نیست. اگر پارگی منیسک بزرگ باشد و یا نشانه ی قفل شدن در شما وجود داشته باشد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. برای 85 تا 95 درصد از افرادی که جراحی داشته اند، نتایج کوتاه مدت خوب بوده است. اما نتایج بلند مدت برای کسانی که پارگی منیسک زیادی داشته باشند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آرتروز قرار گیرند.

چه زمان زانویم بهتر می شود؟

زمان بهبود زانوی شما بستگی به فاکتورهای مختلفی همچون شدت پارگی منیسک دارد. بهبودی کامل بعد از عمل جراحی ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد. اما به یاد داشته باشید که افراد با سرعت های مختلفی بهبود می یابند. در بیشتر موارد، درمان فیزیکی بعد از جراحی برای به حداقل رساندن عوارض و افزایش سرعت بهبود مورد استفاده قرار می گیرد.

اگر تیم درمانی موافق باشد ، شما می توانید فعالیت های جدیدی که درد زانوی شما را بدتر نکند انجام دهید. به عنوان مثال یک دونده می تواند با شنا کردن، فعالیت خود را آغاز کند. تا زمانی که به موارد زیر نرسیده اید فعالیت های فیزیکی قبلی خود را آغاز نکنید:

• بتوانید زانوی خود را بدون درد، خم و صاف کنید.
• هیچ دردی در ناحیه ی زانو در هنگام حرکت، پریدن و دویدن احساس نکنید.
• زانویتان تورمی نداشته باشد.
• زانوی آسیب دیده به اندازه ی زانوی سالم قوی باشد.

اگر قبل از درمان کامل، از زانوی خود استفاده کنید ممکن است میزان آسیب بیشتر شود.

چگونه از پارگی منیسک جلوگیری کنیم؟

اجتناب از پارگی منیسک تا زمانی که تصادفی باشد سخت است. اما می توانید پیشگیری هایی انجام دهید تا خطر این آسیب کاهش یابد. شما می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

• ماهیچه های ران را با ورزش های منظم تقویت کنید.
• قبل از ورزش های سنیگن، بدن خود را گرم کنید.
• در بین ورزش به بدن خود استراحت دهید. ماهیچه های خسته می تواند خطر آسیب را افزایش دهد.
• مطمئن شوید کفش های مناسبی دارید.
• انعطاف پذیری خود را حفظ کنید.
• هرگز شدت فعالیت های خود را به صورت ناگهانی افزایش ندهید. تغییرات را به آهستگی اعمال کنید.

ترجمه: زهرا کامران ور

مطالب مرتبط:

• زنان و دردهای زانو
• درمان های گیاهی و خانگی التهاب مفاصل
• درد پا، درد پاشنه و خار پاشنه
• ماساژ ورزشی تاندون آشیل
• درمان گیاهی رماتیسم
• اسپاسم ماهیچه ای
• والدین درباره ی استخوان کودکانشان بیشتر بدانند – قسمت دوم
• والدین درباره ی استخوان کودکانشان بیشتر بدانند – قسمت اول
• درمان سياتيك
• کمر درد حاد
• میخچه