بازیکن فوتبال و یک مدیر قدرتمند دردنیای فوتبال
متولد: 8 ژوئن 1895 آلمانسا اسپانیا
پست: هافبک
بازی: 79 بازی رسمی
گل: 68
فوت: 2 ژوئن 1978
پیش از جنگ داخلی
برنابئو در آلمانسا اسپانیا به دنیا آمد. خانواده اش زمانیکه او خیلی کوچک بوده به مادرید آمدند. سال 1909، در 14 سالگی پس از آنکه سال ها تماشاچی پر و پا قرص بازی های آن بود به عضویت باشگاه نوجوانان رئال در آمد. او تا سال 1927 که مهاجم تیم بود بازوبند کاپیتانی را به بازو داشت و همکاری با باشگاه را تا سال 1935 به عنوان سرپرست، معاون و سرانجام مدیر تیم ادامه داد.
جنگ داخلی
با آغاز جنگ داخلی اسپانیا در سال 1936، بازی ها در اسپانیا تعطیل شد و برنابئو در جبهه ی ملی گراها به عنوان سرباز زیر فرماندهی آکوستین منوز گراندس می جنگید.
پس از جنگ داخلی
پس از پایان جنگ داخلی و از سر گیری دوباره ی بازی ها در اسپانیا، برنابئو خود را در رئال مادرید یافت؛ یک باشگاه کاملا مرده. برخی از مدیران قدیمی طی جنگ کشته یا ناپدید شده بودند و حتی برخی از کاپ های سال های اولشان نیز دزدیده شده بود. گذشته از اینها، در زمان بازسازی، باشگاه های اتلتیکو مادرید ( بعدها به اتلتیکو آویاسیون تغییر نام یافت) و رئال مادرید هیچ کمکی از سمت دولت دریافت نکردند و او چند هفته ی اول پس از جنگ را تنها به پیدا کردن بازیکنان، مدیران و اعضای پیشین گذراند تا سرانجام باشگاه را بازسازی کرد.
در سال 1943، پس از آشوب هواداران رئال در پی پیروزی برابر بارسلونا، دولت راه حلی را بر آنها تحمیل کرد؛ استعفا رئیس هر دو تیم که این کار به انتخاب برنابئو به عنوان رئیس جدید رئال منتهی شد. سمتی که او تا پایان زندگی اش در سال 1978 بر عهده داشت.
با همه اینها، موفقیت در ابتدا حاصل نشد. باشگاه در وضعیت نامناسبی به سر می برد و تیم های دیگر مانند بارسا، اتلتیکو و اتلتیکو بیلبائو تیم های قوی تری داشتند.
برنابئو سرانجام ایده خود را پیاده کرد؛ با ایجاد ساختاری جدید در تمام سطوح باشگاه به قدری موفق بود که روش اوساختار عملیاتی باشگاه های حرفه ای در آینده شد؛ ایجاد تیم های فنی جداگانه برای هر بخش و سطح و استخدام افرادی بلند پرواز و با دید باز همچون ریموندو اسپورتا.
سپس پروژه ی ساخت ورزشگاهی را اجرا کرد که امروزه آنرا به نام خودش یعنی سانتیاگو برنابئو می شناسیم که در آن زمان بزرگ ترین ورزشگاه اروپا بود و خیلی ها آنرا با این جمله ی تمسخر آمیز می شناختند: «ورزشگاهی بسیار بزرگ برای باشگاهی بسیار کوچک». در همان سال ها، دپورتیوا سیوداد هم ساخته شد تا بدون تخریب زمین ورزشگاه بازیکنان بتوانند به تمرینات خود ادامه دهند. دست آخر نیز، او استراتژی بلند پروازانه ی امضا قرارداد با بازیکنان خارجی را پیاده کرد که مهم ترین آنها، آلفردو دی استفانو بود که با این کار رئال مادرید به نوعی اولین باشگاه چند ملیتی جهان شد. در زمان مدیریت برنابئو، بسیاری از بازیکنان افسانه ای رئال در باشگاه حضور داشتند؛ مالونی منوز، دی استفانو، گنتو، ریال، سانتاماریا، کوپا، دل بوسکه و ……. .
تاثیر بر اروپا و میراث برنابئو
در سال 1955، بر پایه ی ایده ی گابریل هانوت ژورنالیست له ایکوئیپ، طرح تورنمنت کوپا لاتینا در دیداری که برنابئو با بدریگ نان و گوستاو سبس در هتل امباسادور پاریس داشت، شکل گرفت ( تورنمنتی شامل تیم هایی از فرانسه، اسپانیا، پرتقال و ایتالیا که اولین تورنمنت باشگاهی به آن شکل به شمار می آید) که پس از طی مراحل تحول، امروزه آنرا به نام لیگ قهرمانان می شناسیم که زیر نظارت یوفا انجام می شود و مشهور ترین لیگ دنیا به حساب می آید.
برنابئو پیش از مرگش، 35 سال رییس رئال مادرید بود و در دوران او، رئال، یک جام بین المللی، 6 کاپ اروپایی، 16 قهرمانی لیگ لاسپانیا و 6 کاپ در اسپانیا به دست آورد. او در سال 1978 فوت کرد سالی که جام جهانی در آرژانتین برگزار می شد و فیفا به احترام او طی تورنمنت سه روز عزا اعلام کرد. فیفا سال 2002، نشان شایستگی خود را به برنابئو اعطا کرد.
ترجمه و تحقیق: میلاد خراسانیان
مطالب مرتبط:
- برنامه 14 ساله ژرمن ها چطور برزیل را نابود کرد؟
- شطرنج و آموزش و پرورش
- تکنولوژی Hawkeye
- خلاقیت، ورزش و کودکان
- برنامه ی مدیریت زباله جام جهانی: فراتر از انتظارات
- Play sight، تکنولوژی شبیه SportVU در دنیای تنیس
نظر شما چیست؟