نام علمی: Peganum harmala

نام های رایج: اسپند، اسفند، سدابِ سوری، سِداب آفریقایی، هارمِل، رضرضه

کارایی اسپند

در بیشتر کشور ها از دیرباز از این گیاه در مراسم های مختلف به عنوان داروی توهم زا استفاده می شد. با گذشت سال ها این گیاه راه خود را به دنیای مدرن و مصارف تفریحی باز کرده است.

با وجود این، اسپند در آزمایشات حیوانی و غیر انسانی با عنوان گیاهی با خواص ضد میکروبی، شل کننده عضله، ضد افسردگی، مُسکن، و عامل سیتوتوکسیک شناخته می شود، مطالعات بالینی نشان می دهند که هیچ کاربرد درمانی ندارد. البته طی یک آزمایش بالینی روی این گیاه، مشخص شده که اسپند تاثیرات مثبت آرام کننده در درد های مفصلی و استخوانی زانو دارد.

میزان مصرف

برنامه های درمانی در رابطه با اسپند دارای مقدار مشخص مصرف دارویی آن نمی شوند. مصرف عصاره این گیاه که از 100 تا 150 گرم دانه اسپند باشد، تاثیرات سمی دارد.

موارد منع مصرف

آلکالوئیدهای هارمالا (به ویژه هارمین و هارمالین) در واقع بازدارنده اکسیداز تک آمین (maoi) برگشت پذیر هستند، بنابراین مصرف همزمان آن ها با داروهای حاوی maoi و غذاهای محتوی تیرامین توصیه نمی شود.

بارداری/ شیردهی

مصرف این دانه در زمان بارداری و شیردهی به صورت مستند ثابت شده که باعث نتایج معکوس می شود، از این رو از مصرف آن در این دوران پرهیز کنید.

اثرات متقابل

اگرچه به صورت مستند شواهدی دال بر اثر متقابل و واکنش آن با سایر مواد دیگر وجود ندارد، اما براساس شواهد، عنصر p.harmala در ترکیب با چندین آنزیم p450 مثل مونوامین اوکسیداز(MAO)، استیل کولین استراز، شبه افیون، دوپامین، گاما آمینوبوتیریک اسید(GABA) و دیگر آنزیم ها و مسیر های سیگنالی که در متابولیسم دارو مهم هستند واکنش نشان می دهد.

واکنش معکوس

گزارش موردی در رابطه با مسمومیت این دارو شامل علائمی همچون حالت تهوع و استفراغ، توهم دیداری و شنیداری، سرگیجه، اضطراب، آتاکسی حرکتی، رعشه و تشنج و مشکل تنفسی شدید و کشنده و همچنین کما می شود. همچنین مواردی هم مبنی بر ناراحتی های دستگاه گوارش، استفراغ خونی، زخم معده، تشنج، همچنین کاهش ضربان قلب و افت فشار خون نیز گزارش شده اند. این علائم عموما مدت کوتاهی و تقریبا چند ساعت مشاهده می شوند و در صورت بروز آن ها، حتما اقدامات پزشکی باید انجام شود.

زهر شناسی

در این رابطه، اطلاعات بسیار محدود هستند. در رابطه با خاصیت سمی اسپند طی آزمایش های انجام شده تاثیر آن روی ریه ها و کلیه ها گزارش شده اند. نشانه های مسمومیت با این دانه شامل علائمی از جمله مشکلات عصبی، مشکلات دستگاه گوارش و قلبی عروقی می باشد.

گیاه شناسی

اسپند در واقع یکی از گیاهان بومی آسیای مرکزی و سواحل اروپایی دریای مدیترانه، آفریقا و خاورمیانه است. در دهه 1920 این گیاه به نحوی وارد ایالات متحده شد، جایی که در حال حاضر آن را به عنوان گیاهی سمی می شناسند. از آن جایی که طعم این گیاه تلخ است، دام ها را در زمین های پرورش اسپند نمی چرانند، از همین روی تولید ان هر روز پر رونق تر می شود.

این گیاه به صورت بوته های پر شاخ و برگ و همیشگی هستند و ارتفاعی بین 30 تا 60 سانتی متر دارد. برگ هایی باریک و ریشه ای گوشتی و به رنگ سبز روشن دارد.

گل های آن منفرد، کوچک و سفید رنگ (و یا اندکی متمایل به زرد) بوده و 5 گلبرگ دارد. پوشینه میوه این گیاه در حدود 6 تا 10 میلی متر است و مادامی که کال و نارس است رنگ آن سبز است و پس از این که می رسد رنگ آن نارنجی متمایل به قهوه ای می شود. کپسول میوه این گیاه حاوی  دانه های سه حفره ای سیاه رنگ است.

تاریخچه

این گیاه در گذشته با نام های دیوسکوریدز (Dioscorides 40تا 90 سال پس از میلا مسیح)، گالن(Galen سال های بین 129 تا 217 پس از میلاد مسیح) و آویسنا (980تا 1037 پس از میلاد) و به عنوان یک داروی روان گردان استفاده می شد.

همچنین یونانی ها از پودر بذر آن برای درمان تب های مکرر و کرم کدو(انگل دستگاه گوارشی) استفاده می کردند. در ترکیه، کپسول های خشک شده اسپند را برای از بین بردن طلسم چشم زخم استفاده می کرده و از دود ناشی از سوزاندن دانه های خشک آن برای درمان بیماری های روحی استفاده می کردند.

در ایران، عراق، تاجیکستان، افغانستان، پاکستان و هند در مهمانی ها از این گیاه به عنوان داروی توهم زا استفاده می شده، و البته امروزه و در عصر مدرن هم چنان به این شکل در این کشور ها از دانه های اسپند استفاده می شود.

همچنین گزارش هایی مبنی بر استفاده از آن به عنوان داروی سقط جنین وجود دارد. در خاورمیانه از رنگ قرمز حاصل از این دانه در صنعت فرش استفاده می شود.

شیمی

تمام بخش های این گیاه کاربردی هستند، اما ریشه ها و دانه های آن نسبت به ساقه و برگ هایش محتوی مقدار بیشتری از آلکالوئیدها می باشد. در میان همه آنها آلکالوئید بتا-کربولین بیش از سایرالکالوئید ها مورد مطالعه قرار گرفته و از لحاظ فارماکولوژیک (دارویی) بیش ازهمه، عناصر آن فعال هستند. آنها حاوی هارمین، ایزوهارمین و هارمالین بوده که همگی مهارکننده های برگشت پذیر اکسیداز مونو امین A از جمله هارمالول، هارمان، هارمالیدین، روئین، و تتراهیدروهارمین هستند.

و آلکالوئید های کینازولین هم شامل وازیسین، پگانین، وازوسینون، وازسینول، پگانول، پگانیدین و دی اوکی پگانین می شوند. همچنین در این دانه علاوه بر اسید های چرب، آمینو اسید ها، کربوهیدارت ها، لیپید ها، پروتئین ها، و مواد معدنی، انواع ترکیبات فلاونوئید و استروئیدی نیز موجود است.

برای آنالیز اجزای شیمیایی مختلف این دانه روش هایی از قبیل کروماتوگرافی لایه نازک، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا، کروماتوگرافی گاز_مایع، رزونانس مغناطیس هسته ای و روش های استفاده از اشعه فرابنفش معرفی شده اند.

کاربرد ها و داروشناسی

تاثیرات ضد میکروبی

در پی بررسی های آزمایشگاهی نشان داده شده که عصاره دانه پی-هارملا (اسپند) تاثیری نسبی روی برخی باکتری ها از جمله استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا (تمام گونه ها)، پروتئوس ولگاریس، و باسیلوس سوبتلیس و همچنین ویروس های HIV دارد. به علاوه این ماده روی قارچ هایی مثل کاندیدا آلبیکانس، انواع پروتوزوآ و لارو حشرات نیز تاثیر گذار است.

داده های حاصل از آزمایش روی حیوانات

در پی بررسی های درون تنی(در زیست‌شناسی و در پژوهش‌های آن، به آزمایش‌هایی که در آن‌ها جاندار زنده به کار برده می‌شود گفته می‌شود)  روی مرغ و خروس، شاهد تاثیر گذاری آن روی باکتری و پروتوزوآ بودیم.

با تزریق عضلانی عصاره دانه پی-هارملا روی گوسفند و احشام نیز مشاهده شد که این ماده اثر کاربردی روی درمان عفونت ها و همچنین گزیدگی کنه تتریلیوز در ناحیه زیرین بدن دارد. همچنین با خوراندن پگانین به همستر ها، دریافتیم که این عصاره فعالیت های دفاعی در برابر سالک دارد.

داده های بالینی برای مصارف ضد میکروبی اسپند

طی آزمایش ها و تحقیق های انجام شده هیچ اطلاعات درمانی و بالینی مربوط به استفاده از اسپند برای مصارف ضد میکروبی در انسان منتشر نشده است.

اثرات قلبی و عروقی

در مطالعات آزمایشگاهی، عمده تمرکز روی تاثیرات شل کنندگی آلکالوئید بتا کربولین روی شاهرگ موش های ایزوله شده بوده است. تاثیرات آن روی اندوتلیال (لایه درون رگی) و بافت عضلانی و نرم رگ ها مشاهده شد و به نظر می رسد علت این امر به دلیل فعالیت مجرای کلسیومی، جلوگیری از فسفودی استراز، و مهار رادیکال های آزاد می باشد. به علاوه، آزمایش هایی روی آلکالوئید کوینزولیدین واسیزینون برای فعالیت شل کنندگی آن انجام شد.

تاثیرات ضد پلاکتی نیز مورد آزمایش قرار گرفتند و این کار را روی سلول های پلاکت ها با استفاده از مهار انتخابی توده و بدون تاثیر گذاری سیتوتوکسیک انجام داده اند.

داده های حاصل از آزمایش روی حیوانات

در حیوانات جونده ای که این دارو به آنها داده شد، افت فشار خون گذرای دوز محور و کاهش ضربان قلب طولانی مدت  مشاهده شد.

داده های بالینی در رابطه با مصرف قلبی عروقی اسپند

در رابطه با مصرف قلبی عروقی اسپند هیچ گونه اطلاعات بالینی وجود ندارد. با این وجود گاهی واکنش های ناسازگاری از جمله کاهش ضربان قلب و افت فشار خون گزارش شده است.

تاثیرات CNS (دستگاه عصبی مرکزی)

فعالیت های آلکالوئید های به دست آمده از دانه پی-هارملا (اسپند) نشان دهنده به کار افتادن استیل کولین استراز و فعالیت مهار MAO بود. و هم چنین در پی آزمایش هایی که روی جوندگان و در محیط آزمایشگاه انجام شد متوجه شدیم که آنها روی گیرنده های دوپامین، هیدروکسی تریپتونی، نیکوتینی، مواد مخدر و موسکارینی تاثیر گذار هستند.

در آزمایش های بالینی در بافت مغز بیماران مبتلا به پارکینسون بتا کربولین مشاهده شد و به نظر می رسد که نقش به سزایی روی بیماری های پاتوفیزیولوژی CNS دارد.

داده های حیوانی

در این رابطه تعداد آزمایش ها محدود بوده است. طی آزمایش ها روی موش ها و جوندگان، اثرات کاهش درد مشاهده شد. هارمان در بدن موش، نوعی فراموشی به وجود آورد بدون این که باعث تنش شده و یا روی رفتار های حرکتی آن تاثیر بگذارد. تمام آلکالوئید های عصاره دانه اسپند مثل هارمالین و هارمین، باعث اثرات هیپوترمی روی موش ها شد. در مورد موش های الکلی نیز با تولید دئوکسی پگانین، شاهد کاهش دوز محوری در میزان تمایل موش ها به اتانول و جذب آن بودیم بدون این که روی غذا و آب مصرفی آنها اثری گذاشته شود.

داده های بالینی اسپند روی بیماری CNS

در رابطه با مصرف سیریان و تاثیرات درمانی آن روی بیماری CNS هیچ گونه داده های بالینی موجود نمی باشد. با این وجود، پیشنهاد هایی در مورد مصرف آن ارائه شده است. مکانیزم اثر آن روی موش های آزمایشگاهی اساس مصرف پی هارملا به روش سنتی، به عنوان داروی ضد افسردگی مشخص شده است.

تاثیر اسپند بر سلول های سرطانی

طی پژوهش های آزمایشگاهی در مورد عصاره دانه اسپند، آلکالوئید های ایزوله، فلانوئید ها و استرول موجود در آن، تاثیر سمیت سلولی آن روی برخی خطوط سلول های سرطانی انسان مشاهده شد. مهار توپوایزومراز و دخالت آن با استفاده از DNA و RNA مشاهده شد.

همچنین در بررسی های آزمایشگاهی، تداخل آن با داروها و روش های درمانی محتوی دیوکسین برای اثر گذاری روی  آنزیم های فعال سرطان زا، فاکتور های رونویسی و سیتوکین ها و همچنین آپوپتوز (گونه ای مرگ سلولی) و ضد رگ زایی (مهار تشکیل رگ های جدید در تومور و یا هدف گیری رگ هایی که از قبل تشکیل شده اند) نشان داده شده است.

داده های حیوانی تاثیر اسپند بر سلول های سرطانی

تاثیر هارمین به صورت فعالیت های آنژیوژنز یا رگ زایی (که با عنوان به وجود آورنده مویرگ ها معرفی می شود) را در پی یکی از آزمایش ها روی موشی مشاهده نمودیم. در مورد اثر عصاره پی-هارملا روی موش های مبتلا به سرطان ناشی از تیوریاما، شاهد یک فعالیت ایمنی و بازدارنده بودیم. همچنین علائم تیروئید و سرطان غدد کاهش یافت و در برابر اثرات سمی آن بر سلول های کبدی بر اثر تیوریا نیز فعالیت های بازدارنده و ایمن مشاهده شد.

داده های بالینی

در این رابطه و در مورد مصرف سیریان و تاثیر آن روی سرطان هیچ گونه اطلاعات بالینی در دسترس نیست.

اثر کاهش دهنده قند خون

در بررسی های آزمایشگاهی در مورد تاثیر عصاره پوست دانه پی-هارملا (اسپند) روی فعالیت های افزاینده ترشح انسولین از سلول های INS-1 که در معرض این دارو قرار داده شدند، با شکست مواجه شدیم.

داده های حیوانی مصرف اسپند در رابطه با کاهش قند خون

گزارش شده که عصاره اتانول حاصل از دانه پی-هارملا (اسپند) روی موش ها با کاهش قند خون همراه بوده است. در آزمایشی مشابه اسید 4-hydroxypipecolic ایزوله شد و در نهایت مشاهده شد که سطح گلوکوز خون به سرعت کاهش یافت و حساسیت به انسولین در موش هایی که به مدت 10 روز با این عصاره تغذیه شده بودند افزایش یافت. همچنین کاهش کلسترول و افزایش لیپوپروتئین با چگالی بالا نیز مشاهده شد.

داده های بالینی برای درمان دیابت

برای درمان انواع دیابت و سندروم های متابولیکی هیچ گونه اطلاعات بالینی در دسترس نیست.

تاثیرات دارو روی سیستم دفاعی بدن

در بررسی های آزمایشگاهی، ما شاهد فعالیت های مهار کنندگی عصاره پی هارملا روی نوتروفیل ها (خنثی کننده ها)، سلول های تک هسته ای و فاکتور رو نویسی ان اف-کابی بودیم. با این وجود، تاثیرات آن نسبت به سایر گیاهان آزمایش شده، کمتر بود.

اثر اسپند بر آرتروز

با انجام آزمایشی دو سو کور و کنترل شده به صورت انتخابی (n=54)، به مدت 4 هفته و در هر هفته سه روز تاثیر عصاره دانه پی-هارملا (اسپند) روی درد و اثر تسکین دهنده آن را روی افراد بالغی که از درد آرتروز زانو رنج می بردند، بررسی کردیم. علی رغم این که هیچ تغییری در وضعیت خشکی بدن حاصل نشد، ما شاهد پیشرفت چشم گیری در میزان درد بودیم، همچنین عملکرد این دارو با پلاسیبو(شبه دارو p<0.01) مقایسه شد و دریافتیم که اثر تسکین دهنده درد اسپند سه برابر بیشتر از فاکتور کنترل (شبه دارو) بود. در این رابطه هیچ گونه تاثیر ناسازگاری گزارش نشده است.

دوز مصرف اسپند

تاثیرات این دارو متغیر است. مقادیر اندکی از دانه (25  تا 50 میلی گرم) تا اندکی محرک است و منجر به آشفتگی و یا تنش عصبی می شود. مقادیر بیشتر دارو (300 تا 750 میلی گرم) باعث ایجاد توهم می شود. مصرف جوشانده 100 تا 150 گرم از این دانه منجر به مسمومیت می شود. آلکالوئید های هارمالین و هارمین برای متابولیز کمتر هارمالول و هارمول، در کبد و دیگر بافت های بیرون کبدی تجزیه و تحلیل می شوند.

دوران بارداری و شیردهی

به صورت مستند واکنش های ناسازگار در این رابطه گزارش شده است. در این دوران از مصرف این دانه پرهیز کنید. از دیرباز، هارملا به عنوان داروی قاعده آور مصرف می شد. به موش های آزمایشگاهی عصاره متانول موجود در این گیاه داده شد و در نهایت با کاهش باروری در آنها مواجه شدیم.

تداخل دارویی

گزارشات موردی در رابطه با تداخلات دارویی ناقص هستند. در مطالعات آزمایشگاهی اثرات آلکالوئید های بتا کربولین پی-هارملا (اسپند) روی آنزیم های P450 سیتوکروم (CYP1A2, 2C19, 3A4, 2B6, 2D6, 2E1) نشان داده شد، و در نتیجه زمینه ای بالقوه در رابطه با وجود تداخل میان دارو های مرتبط با آنها را فراهم آورد. از آن جایی که آلکالوئید های هارملا (به ویژه هارمین و هارمالین) در واقع MAOI های برگشت پذیر هستند، مصرف محصولات حاوی پگانوم همراه با MAOI ها و غذاهای در بردارنده تیرامین به طور تجربی مضر شناخته شده است.

تتراهیدروهارمین باعث کاهش سروتونین شده و منجر به سندوم سروتونین می شود، البته گزارش ها در این رابطه کامل نیستند. به علاوه مشاهده کردیم که آلکالوئید های بتا کربولین شدیدا باعث مهار استیل کولین استراز و باتیری استیل کولین استراز می شود و همچنین با مواد مخدر، دوپامین، GABA، بنزودیازپین، 5-HT و ایمی دازولین تداخل دارد.

واکنش های ناسازگار

از آن جایی که پی هارملا (اسپند) با داشتن خواص آرام بخشی و هالوکینوزنی (توهم زایی) به تاثیر گذاری آن به عنوان MAOI کمک می کند، و همچنین به دلیل قابلیت آن برای غیر فعال سازی هالوکینوژنی تفریحی دیمتیلتریپتامین N’N (DTM) (قدرتمند ترین ترکیب روان گردان) با استفاده از MAO، دارویی در نظر گرفته می شود که به صورت بالقوه امکان سو مصرف آن زیاد است. با این وجود، در برخی سایت های اینترنتی مصرف DTM همراه با سیریان مورد پذیرش قرار گرفته و از این منظر دفاع شده است، استفاده این ترکیب منجر به مسمومیت MAO می شود، اما تاکنون موردی مبنی بر مرگ بر اثر این گونه مسمویت ها گزارش نشده است.

مسمومیت

آزمایش های بافت شناسی که روی موش ها انجام شد، نشان دهنده استحاله کبد و تغییرات اسفنجی در سیستم اعصاب مرکزی بود. آزمایش های معتبر که روی کلیه ها و عملکرد کبد انجام شد، نشان داد که مصرف چای دانه های پی-هارملا باعث مسمومیت می شود. مصرف 15درصد از دارو به صورت خوراکی تخمین زده شده که مهلک و کشنده باشد. به جوجه های مورد آزمایش، به مدت 6 هفته عصاره دانه پی هارملا خورانده شد، و در نهایت مشاهده کردیم که وزن کبد افزایش یافته و همچنین سطح سرم الکلین فسفاتاز، پروتئین، آلبومین و گولوبولین آنها کاهش یافت. کاهش میزان تولید مثل موش های آزمایشگاهی که با متانول حاصل از عصاره گیاه تغذیه شده بودند نیز مشاهده شد.

نشانه های مسمومیت در انسان شامل تهوع، استفراغ، توهم های بصری و شنیداری، گیجی، پریشانی، اضطراب، سرگیجه، تب شدید، سردرد، خواب عمیق، کاهش تپش قلب و سایر مشکلات قلبی عروقی، احتباس ادرار، پر خونی، آتاکسی حرکتی، رعشه، بی حالی و تشنج هستند، همچنین گزارش هایی مبنی بر مشکلات تنفسی کشنده و کما نیز مطرح شده است.

به علاوه گزارش شده که مصرف جوشانده 150 گرم از دانه این گیاه باعث بروز علائمی همچون استفراغ خونی، مشکلات جدی و شدید دستگاه گوارش، زخم معده و تشنج شدید می شود.

براساس یک مورد از بررسی های مربوط به مسمومیت این گیاه، تاثیرات قلبی و عروقی آن شامل کاهش ضربان قلب و افت فشار خون گزارش شده است. علائم به وجود آمده چند ساعت ادامه داشته و در این مدت حتما باید اقدامات درمانی صورت گیرد.

تاثیرات سمی عصب شناختی (34.4%) آن نسبت به تاثیر آن روی دستگاه گوارش (31.9%) و قلب و عروق (15.8%) بیشتر است. درمان کامل مسمومیت پی-هارملا ناشی از کاهش و کمبود محرک نوروتوکسیک، مثل اتاکسی مخچه و پلی نوروپاتی محیطی، پس از پیشرفت های بالینی، ماه ها طول خواهد کشید.

خلاصه آن چه درباره اسپند باید بدانید

اسپند گیاهی است که در برخی بخش های ایالات متحده، آسیا، آفریقا و اروپا رشد می کند. مصرف خوراکی دانه های این گیاه باعث بروز توهم شده و تاثیرات محرک در بردارد. اغلب از این گیاه برای سقط جنین و درمان مشکلات قاعدگی (به تعویق افتادن قاعدگی)، سرطان، افسردگی، انواع دیابت ها، درد های قاعدگی دردناک، هیپوترمی (سرمازدگی)، بی خوابی، درد، انگل ها، بیماری پارکینسون و اختلال مفصلی با نام رماتیسم مفاصل استفاده می شود.

همچنین از این گیاه به عنوان ضماد برای درمان ریزش مو، شوره سر، اگزما، بواسیر، خارش و خشکی پوست (پسوریازیس) استفاده می شود. علاوه بر این در صنعت تولید، دانه اسپند برای تولید رنگ قرمز در صنعت قالی بافی کاربرد دارد.

نحوه عملکرد اسپند

دانه اسپند حاوی مواد شیمیایی با نام بتا کاربولین است. این مواد باعث بروز تاثیرات متعددی در بدن می شوند، از جمله تحریک کننده بوده و باعث ایجاد توهم می شود. با این حال، به نظر می رسد این عناصر دارای تاثیراتی هستند که بسیار مشابه برخی دارو های مخصوص بیماری آلزایمر است.

کاربرد ها و تاثیرگذاری

مدارک و اسنادی ناکافی در رابطه با موارد زیر موجود است :

• سقط جنین
• به تعویق افتادن قاعدگی
• سرطان
• افسردگی
• دیابت ها
• درد های شدید قاعدگی
• هیپوترمی (سرمازدگی)
• بی خوابی
• درد
• انگل
• پارکینسون
• اختلالات مفصلی (رماتیسم)

در رابطه با خاصیت درمانی این گیاه روی این بیماری ها نیاز به مدارک و آزمایش های بیشتر است.

عوارض جانبی و ایمنی

مصرف خوراکی اسپند، حتی در اندازه کم احتمالا خطرناک است. تنها 3 یا 4 گرم دانه اسپند منجر به توهم زایی و اثرات محرک است.

مصرف مقادیر بیشتری از آن به صورت خوراکی به احتمال بسیار زیاد خطرناک است. عوارض جانبی آن در صورت مصرف این دانه شامل اثرات آن روی سیستم عصبی، قلب، کبد و کلیه ها می شود، همچنین گزارش هایی مبنی بر مرگ بر اثر مصرف مقادیر بالای این دانه مطرح شده است.

ملاحظات

حاملگی و شیردهی: مادامی که خانم ها باردار بوده و یا در دوره شیردهی هستند، مصرف خوراکی این دانه خطرناک است. این دانه باعث می شود زنان باردار دچار درد زایمان شوند. از مصرف آن در این دوران اکیدا پرهیز کنید.

کاهش ضربان قلب و بیماری های قلبی: اسپند دارای موادی شیمیایی به نام هارمالین و هارمین است. این مواد در افرادی که دچار بیماری های قلبی هستند و یا ضربان قلب آنها پایین است موجب بروز عوارضی می شود. این دسته از افراد باید از مصرف این گیاه جدا پرهیز کنند.

مشکلات گوارشی: این گیاه به دلیل داشتن هارمالین و هارمین، باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای افرادی می شود که دچار درد و یا مشکلات معدوی هستند. و همچنین این افراد نباید از این گیاه استفاده کنند.

بیماری کبدی: کبد افرادی که از دانه اسپند استفاده می کنند، آسیب می بیند. افرادی که مبتلا به بیماری های کبدی هستند به هیچ وجه نباید از اسفند استفاده کنند.

مشکلات ریوی: افرادی که مشکلات ریوی دارند، باید از مصرف اسپند پرهیز کنند چرا که این گیاه به دلیل داشتن هارمالین و هارمین باعث بروز عوارضی در آنها می شود.

تشنج و صرع: هارمالین و هارمین موجود در اسپند باعث تشدید مشکلات افراد مبتلا به صرع و تشنج می شود و این افراد نباید از این گیاه استفاده کنند.

عمل جراحی: اسپند روی میزان سروتونین مغز تاثیر می گذارد. به طور نظری ثابت شده که اسپند با عمل های جراحی تداخل دارد. حداقل از 2 هفته پیش از عمل جراحی باید مصرف آن را قطع کرد.

یبوست: همچنین اسپند با داشتن عناصری همچون هارمالین و هارمین، برای افرادی که دچار یبوست هستند مضر بوده و نباید مورد استفاده آنها واقع شود.

تداخلات

در حال حاضر هیچ گونه اطلاعاتی در رابطه با اثرات متقابل و تداخلات اسپند در دسترس نیست.

مقدار مصرف اسپند

مقدار مناسب اسپند برای مصرف به فاکتور های متعددی از جمله سن، وضعیت سلامتی، و دیگر موارد مربوطه بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات کافی برای تشخیص میزان مناسب دوز این دارو (در کودکان و بزرگ سالان) در اختیار نداریم.

به خاطر داشته باشید که محصولات طبیعی لزوما بی خطر نبوده و مقدار مصرف آنها در سلامتی انسان نقش مهمی دارد. حتما بر اساس دستور العمل های درج شده روی بسته از آن استفاده کرده و پیش از مصرف آن حتما با پزشک خود مشورت کنید.

ترجمه: آتنا هوایی

 

برچسب ها: آرتروز - گیاه - گیاه درمانی