نورپردازي لوپ

نورپردازي لوپ با ايجاد يك سايه كوچك از بيني سوژه بر روي گونه اش تنظيم مي شود. براي اين الگوي نورپردازي بايد منبع نور كمي از سطح ديد دوربين بالاتر باشد و با دوربين زاويه 30 تا 45 بسازد (بايد بياموزيد چگونه چهره افراد را ببينيد.)

به اين تصوير نگاه كنيد تا ببينيد سايه ها كجا افتاده اند و در سمت چپ چهره آنها مي توانيد سايه هاي كوچكي را ببينيد. در اين نوع نور پردازي سايه هاي بيني و ديگر قسمت هاي صورت خودنمايي نمي كنند. سايه ها را كوچك و به سمت پايين ايجاد كنيد ولي اگر نور خيلي از بالا بتابد سايه ها زيادي به چشم مي آيند و همچنين برق چشم ها (نور نقطه اي كه در چشم مي افتد و برق مي زند، اين وضعيت سبب مي شود چشم هاي سوژه روشن تر به نظر بيايد و همچنين برق چشم ها به صورت فرد حالت سرزنده تري مي دهد.) را از دست بدهيد. اين روش معمولترين روش براي نورپردازي پرتره است چون ساخت آن ساده است و بر بسياري از چهره ها مي نشيند و مي توانيد صورت آنها را صاف تر و بهتر به نمايش بگذاريد.

اگر بخواهيم الگوي بالا را با تصويري كه درباره آن صحبت كرديم مقايسه كنيم بايد بگويم پشت زمينه سياه در حقيقت همان شاخ و برگ درختاني است كه پشت سر آنها قرار دارد. و خورشيد از بالاي درختان از پشت سر آنها مي تابيد اما آنها كاملاً در سايه درختان بودند. و يك بازتابنده يا رفلكتور براي بازتابش نور خورشيد استفاده شد و اگر بازتابنده اي نداريد مي توانيد از يك منبع نور ديگر به جاي آن استفاده كنيد. فقط تا جاييكه مي توانيد با زاويه ها بازي كنيد، موقعيت بازتابنده را تغيير دهيد يا اگر از منبع نوري غير خورشيد استفاده مي كنيد مي توانيد آنرا هم جابجا كنيد. براي اين نوع نورپردازي بايد بازتابنده با زاويه 30 تا 45 درجه نسبت به دوربين قرار گيرد. و البته كمي هم بالاتر از سطح چشم سوژه باشد تا بيني او سايه كوچكي به سمت پايين و كمي هم به طرفين ايجاد نمايد. يكي از اشتباهاتي كه بسياري از تازه كاره ها انجام مي دهند اين است كه بازتابنده را از پايين و رو به بالا مي گيرند و به اين ترتيب بيني سوژه و قسمت پايين صورت او روشن تر مي شود و تصوير مناسبي از چهره ايجاد نمي شود گذشته از اينكه اين ديگر نورپردازي با الگوي لوپ نيست.

نورپردازي رامبراند

اين نوع نورپردازي به نام نقاش معروف رامبراند نام گذاري شده است چون او در نقاشي هايي كه از خود مي كشيد چنين الگوي نوري را رعايت مي كرد. اين الگوي نورپردازي با مثلث نوري كه بر روي صورت ايجاد مي كند شناخته مي شود. برخلاف الگوي قبل كه نبايد سايه بيني بر صورت خيلي به چشم بيايد در اين روش سايه بيني بر چهره بايد ايجاد شود تا نور را در تله اي مثلثي روي صورت ايجاد كند. براي اينكه الگوي رامبراند را ايجاد كنيد مطمئن شويد نور به چشمي كه در سايه قرار دارد مي رسد و برق چشم ايجاد شود. اين نوع نور پردازي بسيار دراماتيك است و احساسي از تاريكي را در مخاطب خود القا مي كند و براي اينكه از اين الگو به خوبي استفاده كنيد نياز به مهارت و تمرين كافي داريد.

براي اينكه الگوي رامبراند را پياده كنيد بايد سوژه را در خلاف جهت نور كمي بچرخانيد. نور بايد در بالاي سر او باشد به گونه اي كه سايه بيني را روي لب او ببينيد. البته هر چهره اي براي نورپردازي رامبراند مناسب نيست. اگر آنها فك بزرگ يا بلندي داشته باشند احتمالاً اين روش جوابگوست. اگر سوژه شما بيني كوچك يا استخواني داشته باشد بدست آوردن نتيجه مناسب با اين الگو بسيار مشكل است. به خاطر داشته باشيد چه در اين الگو و چه در هر الگوي ديگري معيار شما براي تنظيم نور و موقعيت آن چهره سوژه است و بايد در نهايت نماي مناسبي از چهره او به نمايش بگذاريد. اگر در الگوي رامبراند از پنجره به عنوان منبع نور استفاده مي كنيد و پنجره تا كف اتاق ادامه دارد بايد قسمت پايين پنجره را با مقوا يا پارچه ضخيم و تيره بپوشانيد تا مثلث رامبراند را ايجاد كنيد.

<< صفحه قبل صفحه بعد >>