سایه های تیره و گرفته را در نظر بگیرید. نورپردازی های ملایم و فضاهای تاریک را تصور کنید و البته محیطی کاملا بدون رنگ و سیاه و سفید. این ها همگی مشخصات ظاهری عکس های کم نور سیاه و سفید هستند.

عموما در این قبیل عکس ها یک نور اصلی و یا نور ملایم روی سوژه اصلی تابانده شده و پشت زمینه سوژه در رنگ مشکی و تاریک فضا کاملا محو می شود. تمام این ویژگی ها و سایه روشن ها به خاطر نور ها و سایه ها و هم چنین نحوه تعریف سوژه در تدین عکس است.

انتخاب سوژه  برای تجسم سازی

نور پردازی های ملایم و کم نور برای هر سوژه ای مناسب نیست. برای داشتن عکس هایی کم نور سوژه ها و ترکیب بندی های جذاب و چشم گیر مناسب تر هستند.

صحنه های شلوغ و مملو از جزییات متعدد همراه با تنظیم نور کم و سیاه سفید در نهایت تبدیل به تصاویری در هم و شلوغ شده و اجتناب از این نوع ترکیب بندی ها حتما توصیه می شود. یا حداقل بهتر است اجزا و وسایل موجود در صحنه طوری کنار هم گذاشته شوند تا تاثیر آن ها روی عکس به حداقل برسد.

در این عکس سوژه اصلی من یک راهب نوآموز بود. اطراف او شلوغ و در هم بود. نور درخشان خورشید از یک توری به داخل می تابید و نور را جهت دار می کرد.

من با انتخاب و تنظیم نوع نوردهی به این شکل که قسمت روشن و درخشان تصویر صورت سوژه باشد، صحنه و تصویری سیاه و سفید با نور اندک ساختم. در این تصویر همان طور که مشاهده می کنید، شمع ها، افراد، تصویر بودا و دیگر عوامل مزاحم در پس زمینه دیده نمی شوند. اگر این کار را نمی کردم و این موارد در عکسم مشهود بود، دیگر آن تاثیری که اکنون چهره راهب روی بیننده می گذارد، قابل درک نبود.

اهمیت نوع نوردهی

در این قبیل عکس ها همان قدر که سایه ها مهم هستند کم بودن نور نیز اهمیت دارد. به بیانی میزان نور و سایه باید تا حدی هم اندازه باشند.

بگذارید تاریکی همه چیز جز سوژه اصلی را در بر بگیرد. حتی بگذارید بخش اعظم سوژه نیز در تاریکی فرو رود. پس بهتر است اجازه دهید تاریکی به اندازه ای باشد که فقط بخش مورد نظر دیده شود.

وقتی نور تند و زننده بوده و پس زمینه تیره تر باشد، شما با ایجاد نوردهی مناسب در اطراف بخش های مهم سوژه باعث ایجاد فضایی دلگیر و تاریک می شوید.

عکس مجسمه بودای کوچکی در یک بعد از ظهر آفتابی و درخشان

برای داشتن این قبیل عکس ها ایزو را روی حداکثر نور تنظیم کنید. البته در روز های آفتابی وقتی می خواهید در فضای باز و بیرون از خانه یا استدیو عکس بگیرید باید اندازه ایزوی دوربین را کم کنید. و در محیط های بسته و داخل خانه هر چه ایزو بیشتر باشد کیفیت عکس بهتر خواهد بود.

دیافراگم و سرعت شاتر را روی روشن ترین بخش ترکیب بندی صحنه تنظیم کنید.

این روش نوردهی به شما تصویری با نقاط برجسته و روشنی همراه با جزییات در بخش مورد نظر در کنار سایه هایی کاملا سیاه (و یا نزدیک به سیاه) در اطراف می دهد.

با تمرین و آزمودن راه کار های مختلف روی صحنه مورد نظر در نهایت شما به قاعده این کار تسلط می یابید. اگر در این زمینه کار آزموده و با تجربه نیستید سعی کنید نوردهی های مختلف را روی سوژه ای در صحنه های مختلف امتحان کنید. سپس عکس ها را در کامپیوتر مرور می کرده و به فراداده های صحنه های مورد استفاده دقت نموده و آن ها را با هم مقایسه کنید. در این صورت در می یابید که در کدام صحنه به نتایج مطلوب تری دست یافته اید.

داشتن نگاهی سیاه و سفید

چطور تصاویری را که همیشه به صورت رنگی می بینیم را تبدیل به تصاویری سیاه سفید کنیم؟

رنگ های مکمل به ایجاد تضاد در عکس های سیاه و سفید کمک می کنند. آبی، بنفش و قرمز رنگ ها را تیره تر کرده و سبز، زرد و نارنجی نیز رنگ ها را روشن تر می کنند.

صفحه نمایش دوربین را روی حالت نمایش گری اسکیل ( یا grayscale به تصویری گفته می‌شود که در آن تنها از طیف رنگی خاکستری استفاده شده است و شدت نور هر پیکسل آن می‌تواند از مشکی تا سفید تغییر کند) تنظیم کرده تا به مرور سیاه و سفید دیدن را آموخته و در این کار مهارت یابید. برای تمرین این مهارت ابتدا از دوربین به ترکیب بندی و صحنه مورد نظر نگاه کرده و سپس مستقیما به صحنه نظر انداخته تا دریابید هر رنگ در حالت گری اسکیل چه طور دیده می شود.

وقتی نور ملایم تر است از مهم ترین عواملی که توجه به آن بسیار مهم است، کنتراست رنگ هاست. وقتی نور ملایم باشد، گرفتن عکس هایی با نور کم بسیار چالش برانگیز خواهد بود چرا که شدت و تندی کلی رنگ ها ملایم تر و یک دست تر است.

لوچ کردن چشم ها جهت بهتر دیدن

در صورتی که از  وجود کنتراست کافی برای گرفتن عکس کم نور سیاه و سفید در صحنه مطمئن نبودید، توصیه می کنیم چشم هایتان را لوچ کنید. این کار باعث می شود دید شما تقلیل یافته و در این حالت کنتراست ها واضح تر می شوند.

در حالی که چشم ها را لوچ کرده (نیمه باز) روشن ترین و تاریک ترین قسمت های موجود در صحنه مورد نظر را با هم مقایسه کنید. این کار در واقع تمرینی است برای درک بهتر کنتراست ها و اطمینان یافتن از این که اندازه کنتراست ها کافی بوده یا نه.

چشمان انسان در حالت کاملا باز نسبت به دوربین قادر به دیدن و تشخیص رنگ های بیشتری است. شما با لوچ کردن چشم ها به شکل موثری مقدار رنگ های موجود در محیط را کاهش خواهید داد.

اهمیت پردازش تکمیلی برای عکاسی دیجیتال کم نور

با وجود اینکه دوربین عکاسی در ثبت رنگ های مختلف نسبت به چشم آدمی عملکرد ضعیفی دارد، باز هم وقتی پای عکاسی سیاه و سفید با نور کم به میان می آید، دوربین، رنگ های بیشتری از آن چه عکاس می خواهد را ثبت می کند. مطمئنا مقدار این رنگ ها خیلی بیشتر از رنگ های موجود در فیلم های سیاه و سفیدخواهد بود.

برای پردازش تکمیلی عکس های گرفته شده جهت دست یابی به کنتراست ایده آل و به حداقل رساندن تون های رنگی موجود در صحنه، عکاس نیازمند تکنیکی مخصوص است.

در عکسی که گرفته اید شما به راحتی می توانید آن بخش از عکس را که با نور برجسته ساخته اید را طی فرایند پردازش تکمیلی تیره کرده و سایه های آن را بیشتر کنید.

در ادامه لیستی از ابزار های مورد استفاده من را مشاهده می کنید که اغلب از آن ها برای پردازش تکمیلی  عکس های سیاه و سفید کم نور خود استفاده می کنم تا از میزان جزییات سایه ها بکاهم:

• کنتراست
• رنگ سیاه
• سایه ها
• هایلایت ها و رنگ سفید
• ابزار burn (و یا ابزار های مشابه)

با افزایش کنتراست کلی تصویر، هایلایت های مشخص تر شده و جزییات سایه ها کاهش می یابد. با تقویت و افزایش رنگ های سیاه و سایه ها، به افکت مورد نظر دست خواهید یافت.

تنظیم رنگ سفید و هایلایت ها نیز به حفظ جزییات مهم و لازم تصویر در بخش های روشن تر عکس کمک می کند. اگر جزییات لازم تصویر به طور کلی از بین رفت، نگران نباشد چرا که هنوز هم عکس شما می تواند ظاهری سیاه و سفید و کم نور اما زیبا داشته باشد، اما بهتر است مواظب این جزییات باشید و دقت داشته باشید که نگاه داشتن و یا حذف این جزییات کاملا اختیاری است.

درست مثل همه پردازش های تکمیلی، برای رسیدن به نتایج مشابه تکنیک های متعدد و مشابهی وجود دارد. شما می توانید برای پیدا کردن مناسب ترین تکنیک برای خود و عکس هایتان راه کار های متعدد را بررسی و امتحان کنید. هر چه بیشتر تکنیک های مختلف را امتحان و تمرین کنید، در کار خود حرفه ای تر و سریع تر می شوید.

برنامه ها و نرم افزار هایی که کار پردازش تکمیلی را ساده تر می کنند

من شخصا عاشق کار با برنامه Silver Efex Pro در فضای کاری فتوشاپ هستم. در این برنامه مجموعه فوق العاده ای از تنظیمات وجود دارد که حتی پس از اجرای آن ها باز هم می توانید تنظیمات آن ها را تغییر دهید.

اصلا فکر خود را محدود به این نکنید که باید از تنظیمات پیش فرض نور کم استفاده کنید. اگر نور و ترکیب بندی خاصی دارید، می توانید برای داشتن عکسی با نور کم از گزینه های دیگری استفاده کنید که چه بسا موثر تر نیز باشند.

در این عکس من از برنامه Silver Efex Pro و تنظیمات پیش فرض Fine Art Process’ استفاده کرده و عکس را کمی تاریک تر کردم.

نتیجه گیری

عکاسی فعالیتی کاملا سلیقه ای و ذهن گرایانه است. من معتقدم که درست مثل سایر تجلیات خلاقانه،  برای کار عکاسی نیز هیچ قانون مشخصی برای درست و اشتباه بودن نتیجه کار وجود ندارد.

مهم ترین و اصلی ترین کار در این زمینه گرفتن عکس و سپس پردازش تکمیلی براساس خلاقیت و هدف خود عکاس است. این که پیش از فشردن کلید شاتر و رها کردن آن بدانید که از این عکس چه می خواهید، خود عاملی مهم برای داشتن عکسی با حس و حالی ایده آل است.

این چند تکنیک ساده که معرفی شد، به هیچ وجه کامل و فراگیر نیستند. با گفتن این ها من بیشتر در صدد این هستم که شما را به آزمودن و کسب تجربه تشویق کنم. امیدوارم که این نکات مبنایی برای شروع کار و کسب تجربه در زمینه گرفتن عکس های سیاه و سفید با نور کم باشد.

ترجمه: آتنا هوایی