سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که “اختلال بازیهای دیجیتال” را به عنوان بیماری به رسمیت خواهد شناخت چرا که متخصصان در زمینه خطر اعتیاد به این بازیها اتفاق نظر دارند.
به گفته طارق یاسارویچ سخنگوی سازمان بهداشت جهانی، در ویرایش یازدهم طبقه بندی بینالمللی بیماریها (ICD-۱۱) که تابستان سال ۱۳۹۷ منتشر میشود این بیماری گنجانده خواهد شد.
سازمان بهداشت جهانی ویرایش جدید طبقهبندی بینالمللی بیماریها را بر عهده دارد و برای آن از نظر متخصصان در سراسر دنیا استفاده میکند.
به گفته آقای یاسارویچ در حال حاضر تعریف این نوع اعتیاد عبارت است از: “الگوی رفتاری مربوط به بازیهای دیجیتال یا ویدئویی که مشخصه آن ضعف اراده و اختیار و اولویت دادن زیاد به بازی در قیاس با فعالیتهای دیگر- به حدی که بازی بر دیگر علائق فرد مقدم باشد.”
از علائم دیگر میتوان به “تداوم و حتی بیشتر بازی کردن با وجود پیامدهای منفی” اشاره کرد.
دستوالعمل اولیه که هنوز نهایی نشده میگوید برای چنین تشخیصی فرد باید حداقل یک سال “اشتغال غیرعادی ذهنی” با بازی داشته باشد و در این صورت این اختلال به عنوان رفتار اعتیادآور طبقه بندی خواهد شد.
هر چند گفته شده به دلیل گسترش وسیع بازیهای آنلاین، این اختلال بیشتر دامنگیر جوانان میشود آقای سایارویچ گفت هنوز زود است که گستره مشکل را پیشبینی کنیم:
“اختلال بازیهای دیجیتال مفهومی نسبتا جدید است و هنوز اطلاعات کافی در مورد ابن بیماری و عوامل انتشار آن در سطح جمعیتی گردآوری نشده است.”
آقای یاسارویچ گفت با اینکه “شواهد محکم” هنوز وجود ندارند اما متخصصان همعقیده هستند که “مسئلهای” وجود دارد و گنجاندن این اختلال در طبقهبندی بینالمللی بیماریها مناسبترین اقدام در حال حاضراست:
“کسانی هستند که درخواست کمک دارند و به رسمیت شناختن این اختلال به تحقیقات بیشتر و تخصیص منابع برای مبارزه با این مشکل کمک بسزایی میکند.”
راهنمای تشخصیص و آماری اختلالات ذهنی (DSM)، راهنمای مرجع بیماریهای روانی که انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر میکند در ویرایش پنجم خود که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، برای نخستین بار “اختلال بازیهای اینترنتی” را در زمره بیماریهای روانپزشکی وارد کرد اما آن را در بخش اختلالاتی قرار داد که هنوز رسما پذیرفته نشده و نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
با این حال برخی متخصصان در کارآمدی تعریف “اختلال بازیهای اینترنتی” که ۵-DSM مطرح کرده ابراز تردید کرده و آن را سردرگم خواندهاند و انتقاد کردهاند که رویکرد در مورد این اعتیاد شبیه اعتیاد به مواد مخدر بوده در حالی که نباید چنین باشد.
گزارش شده که سازمان بهداشت جهانی “زیر فشار بسیار شدید” کشورهای آسیایی قرار داشته تا این نوع اعتیاد را به رسمیت بشناسد.
چین از سال ۲۰۰۸ اعتیاد به اینترنت را به عنوان بیماری به رسمیت شناخت و از آن زمان به بعد اردوگاههای بازپروری برای نوجوانان معتاد به اینترنت راهاندازی کرد. در این اردوگاهها سعی میشود با سختگیری زیاد و فعالیت بدنی شدید، اعتیاد نوجوانان را ترک دهند. به روشهای این اردوگاهها هم از نظر انسانی و هم از نظر کارآمدی بشدت انتقاد شده است.
در کره جنوبی که داشتن موبایل برای شاگردان ابتدایی پدیدهای عادی است، از سال ۲۰۱۵ اردوگاه ترک اعتیاد برای نوجوانان راهاندازی شده و از سال ۲۰۱۱ قانونی موسوم به قانون سیندرلا وجود دارد که بازی آنلاین را از ساعت ۱۲ شب تا شش صبح برای افراد زیر ۱۶ سال ممنوع میکند اما به نظر میرسد آنها که خیلی مشتاق بازی هستند راهی برای دور زدن آن مییابند.
نظر شما چیست؟