تیم بسکتبال شیکاگو بولز

دوره مایکل جردن

مایکل جردن ستاره ی بی چون و چرای NBA، کسی که از 1984 به شیکاگو بولز آمد و با این تیم 6 قهرمانی و 6 MVP به دست آورد.

تابستان 1984، بولز سومین خرید را پس از هاستون و پورتلند داشتند. راکتز، حکیم اولاجوون را برداشت، بلیزرز سام بویی و آن ها گارد شوتزن یعنی مایکل جردن را. تیم با کادر مدیریتی جدید در پی بازسازی خود با جردن بود. او در فصل اول حضورش دو رکورد امتیاز آوری (سوم در لیگ) و توپ ربایی (چهارم) را به دست آورد و بولز را به پلی آف برگرداند که البته آن بار هر 4 بازی را به میلواکی باکز باختند. او به خاطر تلاش هایش در آن فصل جز تیم دوم منتخب قرار گرفت و بهترین تازه وارد لیگ نیز شناخته شد.

بسکتبال شیکاگو بولز

فصل بعد، جان پکسون و چارلز اوکلی نیز به تیم پیوستند و در کنار جردن و دیو کورزین عملکرد بسیار خوبی در دو فصل پیش رو داشتند. فصل 85-86 جردن پس از رهایی از آسیب دیدگی در دیدار پلی آف دوم برابر بوستون سلتیک به تنهایی 63 امتیاز به دست آورد (رکوردی که تا امروز نیز در دست اوست) که پس از آن لری برد مربی سلتیک اذعان کرد که «خدا به شکل جردن درآمده است».

فصل 86-87 ، جردن رکورد زنی هایش را ادامه داد و میانگین امتیاز 1/37 را در هر بازی به دست آورد.

فصل 88-89، اوکلی که رکورد بیشترین ریباند لیگ را در فصول 87 و 88 به دست آورده بود در آغاز سال 88 به نیویورک نیکز پیوست. اما بولز، کارت رایت، ویل پردو و متخصص سه امتیازی یعنی کرگ هاگز را به خدمت گرفت. گرچه تیم نسبت به فصل پیش پیروزی های کمتری به دست آورد اما به فینال کنفرانس شرق راه یافت و در هر شش بازی مغلوب پیستونز شد.

فصل 89-90، جردن برای چهارمین بار پیاپی امتیاز آورترین بازیکن لیگ شد و برای نخستین بار به ترکیب All-star راه یافت. همان فصل، داگ کالینز مربی تیم با دستیار خود یعنی فیل جکسون تعویض شد. استیسی کینگ و بی جی آرمسترانگ به تیم پیوستند و تیم بار دیگر به فینال کنفرانس ها رسید اما در بازی هفتم مغلوب پیستونز شد و برای بار سوم نایب قهرمان شد.

91-93 اولین three peat

فصل 90-91، بولز 61 پیروزی به دست آورد و در فینال با 5 پیروزی لس آنجلس لیکرز را شکت داد و قهرمان شد.

دومین قهرمانی بولز، سال 92 پس از برجای گذاشتن رکورد 67 پیروزی به دست آمد.

سال 93، سومین قهرمانی پیاپی آن ها با پرتاب سه امتیازی جان پکسون در تنها 9/3 ثانیه مانده به پایان بازی و نتیجه ی 99-98 برابر فینیکس رقم خورد.

93-95 اولین بازنشستگی جردن

پاییز سال 1993، شک بزرگی به جامعه بسکتبال وارد شد، هنگامی که جردن پس از باخبر شدن از قتل پدرش اعلام خداحافظی کرد. پس از آن، بولز با رهبری پیپن و بازی های خوب گرانت و آرمسترانگ و … توانست 55 پیروزی کسب کند اما در دور دوم پلی آف برابر نیکز در 7 بازی مغلوب شدند.

فصل 94-95 آن ها پس از 27 سال، استادیوم شیکاگو را ترک کرده و به خانه کنونی شان یعنی یونایتد سنتر رفتند. آن سال، گرانت، کارت رایت و ویلیامز و جان پکسون را از دست دادند، اما ران هارپر و جود بوچلر را به خدمت گرفتند. آن ها شوت زن سریع، استیو کر را نیز در اختیار داشتند.

گرچه آن فصل بولز با افت روبرو بود اما هفدهم مارچ 95 خبردار شدند که مایکل جردن دوباره باز خواهد گشت. جردن آن فصل در پنجمین بازی خود پس از بازگشت مقابل نیکز 55 امتیاز کسب کرد و بولز را به سید پنجم پلی آف رساند که در آن شارلوت هورنتز را شکست دادند. هرچند، جردن و بولز نتوانستند اورلاندو مجیکی که شکیل اونیل، هوریس گرانت و … را در اختیار داشت ببرند.

جردن در اوایل بازگشتش شماره 45 را می پوشید اما کمی بعد بنا به دلایلی شماره 23 را بر تن کرد.

95-98 دومین three-peat

بولز فصل 95 با 5 نفر آغازین: هارپر، جردن، پیپن، رادمن و لانگلی و شاید بهترین نیمکت لیگ یعنی: کر، ککوچ، نینگتون،بوچلر و رندی براون، بهترین پیشرفت یک فصل تاریخ لیگ و بهترین رکورد یک فصل را از آن خود کرد و تنها تیم تاریخ NBA شد که در یک فصل 70 پیروزی داشته است.

جردن نیز هشتمین عنوان امتیاز آورترین بازیکن را به دست آورد. در فینال هم آن ها سوپر سونیک را با تمام بازیکنان خوبش بردند تا چهارمین قهرمانی خود را به دست آورده باشند.

فصل 96-97 بولز با اختلاف اندکی نتوانست رکورد 70 برد فصل پیش خود را تکرار کند و 69 برد به دست آورد. آن فصل آن ها پنجمین قهرمانی خود را با شکست دادن یوتا جاز به دست آوردند.

فصل 97-98، فصلی پر آشوب برای بولز بود؛ بسیاری می گفتند آخرین فصل جردن در آن تیم است و آینده فیل جکسون نیز پرسش برانگیز بود چراکه رابطه اش با مدیریت تیم به مشکل خورده بود. اسکاتی پیپن به دنبال تمدید قرارداد بود اما پیشنهادی از سوی مدیریت به او ارائه نشده بود. با این همه، تیم فصل موفقی داشت و 62 پیروزی به دست آورد. مایکل جردن نیز برای پنجمین و آخرین بار جایزه MVP را به دست آورد و تیم در سید اول کنفرانس شرق راهی پلی آف شد.

فینال آن فصل برابر ایندیانا پیسرز بود که بیشتر کارشناسان برد آن را پیش بینی می کردند اما در نهایت بولز با نتیجه ی 88-83 پیروز شد و 6 قهرمانی خود را درکنفرانس شرق به دست آورد.

99-2004 دوران بازسازی

تابستان 98، وقفه ای در دوران قهرمانی ها انداخت. بولز دیگر توانایی رقابت را مانند گذشته نداشت. راه حل بازسازی یا روند نزولی آرام بود. برنامه مدیریت، خروج بازیکنان پا به سن گذاشته و خریدهای درجه 1 طی دو سال با تنظیم دستمزدها بود. روی راجرز جایگزین اسکاتی پیپن شد. قرارداد دنیس رادمن نیز تمدید نشد و لانگلی و کر نیز با بازیکنانی جدید تعویض شدند. تیم فلوید جایگزین فیل جکسون بروی نیمکت شد. جردن هم پس از جدایی جکسون، بازنشستگی خود را این بار رسمی کرد.

ترکیب جدید تیم این گونه شد: رندی براون، ران هارپر، برنت بری، تونی ککوچ و بیل ونینگتون. ککوچ امتیاز آوری، ریباند و پاسوری تیم را به خوبی انجام می داد اما بولز تنها 13 بازی از 50 تا را برد. دهم آوریل همان فصل، در بازی برابر میامی هیت، بولز تنها 49 امتیاز به دست آورد که باعث ثبت رکورد کمترین امتیاز در یک بازی برای آن ها شد.

سال های بعدی هم برای آن ها بسیار ناامید کننده بود، آن چنان که فصل 2001 با کسب رکورد 67-15، بدترین عملکرد لیگ و تاریخ تیم را به دست آوردند.

ترجمه: میلاد خراسانیان

مطالب مرتبط:

این محتوا اختصاصاً برای یاد بگیر دات کام تهیه شده است استفاده از آن با ذکر منبع همراه با لینک آن و نام نویسنده یا مترجم مجاز است