نام: استیفن ولفرام
پیشه: دانشمند کامپیوتر، کار آفرین و فیزیکدان پیشین
زاده: 29 آگوست 1959 در انگلیس
پیش زمینه
والدین ولفرام، پناهنده های یهودی بودند که دهه ی 30 از آلمان به انگلیس مهاجرت کرده بودند. پدرش هوگو تولیدکننده ی کاشی و رمان نویس و مادرش سیبیل پروفسور فلسفه در دانشگاه آکسفورد بود. برادر کوچکش کنراد ولفرام است. او با یک ریاضیدان ازدواج کرده و 4 فرزند دارد.
تحصیلات
ولفرام در کالج اتون درس می خواند اما سال 1976 پیش از موعد آن را رها کرد و در 17 سالگی به کالج سنت جان آکسفورد رفت، آنجا سخنرانی ها را وحشتناک یافت و سال 1978 بدون فارغ التحصیل شدن آن را نیز رها کرد. در 20 سالگی مدرک دکترای فیزیک ذرات را از موسسه ی تکنولوژی کالیفرنیا دریافت کرد. کمیته ی تز او را ریچارد فیمن، پیتر گلدریخ و استیون فراوتشی تشکیل می دادند و اساتید راهنمایش جئوفری سی فاکس و دیوید پولیتزر بودند.
دوران حرفه ای
ولفرام پس از به دست آوردن دکترا، به دانشکده ی کالتک پیوست و در 21 سالگی یکی از اولین عضویت های مک آرتور را در 1981 به دست آورد.
ولفرام سال 2010 یک سخنرانی در کنفرانس TED داشت و آنجا به عنوان سخنران SXSW سال 2012 نیز برگزیده شد. سال 2012، او یکی از اعضای جامعه ی ریاضی آمریکا شد.
پژوهش
بر پایه ی گوگل اسکولار، استیفن ولفرام تا آوریل 2012، کارهایی در بیش از 30 هزار انتشارات داشته است.
کارهای منتشر نشده
او در 12 سالگی یک دیکشنری فیزیک نوشت و پیش از 13 و 14 سالگی 3 کتاب درباره ی فیزیک ذرات نیز به پایان رساند. هیچ کدام این کارها منتشر نشده اند.
فیزیک ذرات
او پیش از 15 سالگی، پژوهش هایی درباره ی فیزیک ذرات و تئوری میدان کوانتوم انجام داده بود و اولین مقالات علمی خود را به چاپ رسانده بود؛ موضوعاتی مانند خلقت و نابودی ماده، برهم کنش های بنیادین، ذرات اولیه و جریانات آن ها، فیزیک هادرونیک و لپتونیک و مدل پارتون که در نشریاتی علمی همچون فیزیک هسته ای بی، ژورنال استرالیایی فیزیک، نووو سیمنتو و فیزیکال ریویو دی به چاپ رسیده بودند. ولفرام که مستقل کار می کرد در 18 سالگی مقاله ای حرفه ای درباره ی تولید کوارک های سنگین به همراه نه مقاله ی دیگر به چاپ رساند و تا اوایل دهه ی سوم زندگی اش، پژوهش بروی فیزیک ذرات را ادامه داد. پژوهش ولفرام با جفری سی فاکس بر روی تئوری برهم کنش قوی هنوز در فیزیک ذرات آزمایشگاهی کاربرد دارد.
سیستم برنامه ی دستکاری نمادین SMP
ولفرام طی سال های 79 تا 81 میلادی، در دپارتمان فیزیک کالتک، مدیر توسعه ی سیستم جبری کامپیوتری یا همان SMP بود. جدالی بین او و مدیریت کالتک بر سر مسائلی همچون حق امتیاز، کپی رایت و حق مشارکت هیئت علمی در کارهای تبلیغاتی مربوط به SMP باعث شد او از آن جا استعفا دهد. این سیستم بعدها طی سال های 83 تا 88 میلادی توسط شرکت Inference Corp لس آنجلس توسعه داده و وارد بازار شد.
سیستم های پیچیده و ماشین های خودکار سلولی
سال 1983، او برای تحصیل به آکادمی علوم طبیعی موسسه ی مطالعات پیشرفته پرینستون رفت؛ جایی که پژوهش هایی بر روی ماشین های خودکار سلولی و عمدتا توسط شبیه سازی کامپیوتری انجام داد. او مجموعه مقالات سیستماتیکی را درباره ی ماشین های خودکار سلولی اولیه نوشت که به درک کد ولفرام، سیستم نامگذاری برای ماشین های خودکار سلولی تک بعدی و یک تم دسته بندی برای پیچیدگی رفتار آن ها کمک می کند. او در قاعده ی 110 این ماشین ها می گوید که آن ها برای تورینگ کامل هستند. در اواسط دهه ی 80 میلادی، او به همراه ریچارد فیمن بر روی شبیه سازی فرایند های فیزیکی ماشین های خودکار سلولی بر روی ماشین اتصال کار می کرد و با کمک او، سیستم های پیچیده را توسعه داد و اولین موسسه ی مخصوص این زمینه را راه انداخت؛ مرکز پژوهش های سیستم های پیچیده CCSR در دانشگاه ایلینویز در اوربانا کامپین و ژورنال سیستم های پیچیده در سال 1987.
