شخصیت

شیبا اینو استاندارد، خوش خلق، تیز و شجاع است. او راسخ و با اعتماد به نفس است و اغلب نظر خودش را درباره ی پیرامونش دارد. با خانواده اش وفادار و مهربان است گرچه در قبال غریبه ها مشکوک است.

شیبا اینو چندان اهل گروهی بودن نیست. روحیه ای محافظتی و گاه تهاجمی در قبال قلمرو، خوراک و اسباب بازی هایش دارد. همچنین اگر سالم باشد تمایل چندانی برای برقراری ارتباط با دیگر سگ ها را ندارد. او همچنین از تعقیب حیوانات کوچک تر که به چشم شکار آنها را می بیند ترسی ندارد.

شیبا گونه ای باهوش است اما آموزش آن مانند آموزش گلدن ریترایور نیست. گلدن ها مشتاق صدا شدن هستند اما سگ های شیبا موقعی سمت شما می آیند که خودشان بخواهند. شیبا اینو را سگی سرسخت و لجباز می دانند اما برای توصیف او، آزاد اندیشی شاید واژه ی بهتری باشد.

خلق و خوی سگ تحت تاثیر چندین فاکتور همچون وراثت، آموزش و اجتماعی شدن می باشد. توله هایی که مزاجی خوب دارند کنجکاو و بازیگوش هستند و جذب مردم می شوند و توسط آنها نگهداری می شوند. توله ای را بر گزینید که در میانه ی راه باشد نه توله ای که دیگر توله ها گاز می گیرد یا آنکه در گوشه ای پنهان می شود.

همواره دست کم یکی از والدین سگ را نیز بررسی کنید (معمولا سگ مادر موجود است) تا از خلق و خوی آنها اطمینان حاصل کنید. دیدن خواهر برادر های والدین و اقوام آنها نیز راهی مناسب برای ارزیابی مزاج توله ی مورد نظر شما در بزرگی خواهد بود.

شیبا اینو همچون هر سگ دیگری نیاز به اجتماعی شدن در گام های نخست آموزش را دارد؛ ارتباط زیاد با افراد، مناطق، صداها و تجارب مختلف در هنگام تولگی. اجتماعی شدن زودهنگام به بهتر شدن خلق و خوی شیبای شما در بزرگی کمک خواهد کرد.

ثبت نام شیبا در کودکستان های مخصوص سگ ها می تواند آغازی مناسب باشد. دعوت متناوب بازدیدکنندگان و بردن او به پارک ها و فروشگاه های (مجاز برای سگ ها) شلوغ و گاهی ملاقات همسایه ها نیز به بهتر شدن مهارت های اجتماعی او کمک خواهد کرد.

سلامت

شیبا ها نیز مانند تمام گونه های دیگر مستعد بیماری های خاصی هستند. همه ی آنها به این بیماری ها دچار نمی شوند اما آگاهی از آنها ضرری ندارد.

اگر می خواهید یک شیبا بخرید. از پرورش دهنده، گواهی سلامت والدین او را نیز بخواهید تا از شرایط جسمانی او به طور کامل مطمئن شوید.

از جمله بیماری هایی که شیباها مستعد آنها هستند می توان از آلرژی های خوراکی، تماسی و استنشاقی، چیلوتراکس (تجمع بیش از حد مایعات در پرده ی جنب)، آب سیاه یا کوری تدریجی، سرطان، تشنج، در رفتگی کاسه زانو، کم کاری تیروئید، بیماری های چشمی خانواده ی PRA، بی قوارگی باسن، دنبال کردن دم و چرخیدن به دور خود و از دست دادن میل به آب و خوراک نام برد.

مراقبت

حیاطی حصار کشیده شده بهترین مکان برای شیبا اینو هاست. شیبا گونه ای فعال است که مشتاق بازی، پیاده روی و جست و خیز است.

اجتماعی کردن شیبا اهمیت بسیار دارد. مانند هر گونه ی دیگری ممکن است ترسو یا پرخاشگر شود اگر به درستی اجتماعی نشود. اجتماعی کردن به هنگام شیبا، شما را مطمئن می سازد که در بزرگی خلق و خوی بهتری داشته باشد. شیبا به دنبال کردن جانداران ریز تر از خودش همچون موش و گربه و … علاقه دارد چراکه ذاتی شکاری دارد. او علاقه ای به دربند بودن ندارد. از همین رو، آموزش او با قلاده و افسار زمان بر و نیازمند حوصله، اما ضروری است. کلاس های اطاعت برای شیبا اینو پیشنهاد می شود، هم از جهت درس هایی که می آموزد هم از جهت کمک به اجتماعی تر شدن او. از سرسختی او در یادگیری نا امید نشوید، ذات او اینگونه است.

Crate training (فرایند آموزش قفس و لانه به سگ به عنوان مکانی امن و آشنا) راهی مناسب برای دور نگاه داشتن او از مکان هایی است که نمی خواهید به آنها برود. گذشته از این، قفس یا لانه مکانی برای استراحت او نیز هست. آموزش قفس در تولگی به سگ شما کمک خواهد کرد تا محدودیت را بشناسد تا در هنگام نیاز به سفر یا بردن به بیمارستان آنرا بپذیرد. البته قفس را برای شیبا زندان نسازید. او نباید بیش از چند ساعت در قفس باشد (شب برای خواب).

غذا دادن

مقدار پیشنهادی روزانه: نصف تا یک و نیم فنجان از غذای خشک مرغوب به طور روزانه و در دو وعده.

پوشش، رنگ و تمیز کردن

شیبا اینو پوشش ضخیم دولایه ای دارد که ظاهری مانند بدن خرس به او داده است. پوشش بیرونی او شق و رق بوده و پوشش زیرین آن نرم و ضخیم است. پوست انداختن او میزان متوسطی طی سال دارد و تنها دوبار شدت آن زیاد می شود؛ زمانی که خود را باد می کند یا به اصطلاح پوش می دهد (به طور مثال در هنگام کولاک).

ثابت نگاه داشتن شیبا برای تمیز کردن کار ساده ایست. او طبیعتا سگی تمیز و بدون بو است. هفته ای یک بار برای زدودن موهای مرده و کمک به پخش چربی ها نیاز به برس کشی دارد (در هنگام پوست ریزی بیشتر از یک بار). هر از گاهی حمام کردن هم خوب است اما نباید بیش از حد این کار را کرد چراکه پوست و پوشش او را خشک می کند. بسیاری از صاحبان شیبا هر سه چهار ماه یک بار او را حمام می کنند.

دندان های شیبا هفته ای دو تا سه بار مسواک زدن نیاز دارند.

ناخن های شیبا را ماهی 1 یا 2 بار بگیرید. هنگام مناسب برای انجام این کار زمانیست که صدای برخورد ناخن با زمین را بشنوید. برس کشی و معاینات را از تولگی برای شیبا به صورت عادت در بیاورید. هنگام تمیز کردن حیوان به زخم، جوش و نشانه های ابتلا مانند سرخی یا التهاب روی پوست، درون بینی، دهان و چشم ها توجه کنید. چشم ها باید پاک و بدون قرمزی و تراوشات باشند. چکاپ هفتگی و منظم می تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات یاور شما باشد.

کودکان و دیگر حیوانات خانگی

شیبا اینو اگر درست و به هنگام اجتماعی شده و آموزش دیده باشد سگ خانواده ی خوبی خواهد بود. او با کودکانی که با او مهربانانه رفتار کنند، خوب تا می کند.

همچون در تقابل با هر نژاد دیگری، به کودکان باید بیاموزید چطور با شیباها رفتار کنند و به آنها نزدیک شوند و همواره هوای آنها را داشته باشید تا از گاز گرفته شدن و دم و گوش کشیده شدن متقابل پیش گیری کنید. به کودک بیاموزید که هیچ گاه هنگام خواب یا غذا خوردن سگ به آنها نزدیک نشوند و سعی نکنند غذای او را بردارند. هیچ سگی را نباید با کودکان تنها گذاشت، هر چه قدر هم که آموزش دیده باشد و رفتار دوستانه داشته باشد.

اجتماعی کردن و آموزش به هنگام شیباها کمک بزرگی به رفتار آنها با دیگر حیوانات خانگی خواهد بود، اما تضمینی هم وجود نخواهد داشت. شیبا در تقابل دیگر سگ ها ممکن است تهاجمی باشد و دنبال دیگر حیوانات بیفتد (به عنوان شکار). آموزش و نگهداری او با افسار می تواند بهترین راه کنترل او در برابر دیگر حیوانات باشد.

ترجمه: میلاد خراسانیان

مطالب مرتبط:

• معرفی سگ با نژاد بول داگ
• معرفی سگ با نژاد ژرمن شپرد
• درباره سگ ها بیشتر بدانیم – تربیت سگ
• آموزش دفاع شخصی
• پرواز مانند یک پرنده، شناور مانند یک حشره!
• آلودگی هوا

<< صفحه قبل