عفونت نوک سینه به خاطر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس
عفونت نوک سینه بسیار شایع است، به ویژه که به خاطر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس باشد. در مطالعه ای، 54% از مادرانی که نوزاد کوچکتر از یک ماهه دارند، با شکاف نوک سینه و درد شدید یا متوسط درگیر هستند که علت آن باکتری استافیلوکوکوس اورئوس است.
زمانی که به این باکتری مشکوک شدید، به طور موضعی موپیروسین 2% را بر نوک سینه بمالید.
سینه ها را بعد از هر شیردهی با آب یا آب نمک شستشو دهید تا از عفونت باکتریایی پیشگیری شود
سیر خام در درمان عفونت باکتریایی موثر است. سیر خام را ریز ریز کنید و به مدت 15 دقیقه روی نوک سینه قرار دهید و یا اینکه سیر خام را تازه بخورید.
عفونت با قارچ کاندیدا آلبیکانس
عفونت با قارچ کاندیدا آلبیکانس در چند روز بعد از زایمان شایع است. این عفونت ممکن است سطحی باشد و یا بر روی مجرای شیر تاثیر بگذارد. این عفونت اغلب بر نوک سینه های مرطوب اتفاق می افتد این عفونت معمولا به نوزاد سرایت می کند حتی اگر نشانه ای ظاهر نشود.
عفونت کاندیدا اغلب با خارش، سوزش و احساس تیر کشیدن نوک سینه تشخیص داده می شود که بعد از شیر دهی نیز ماندگار است. نوک سینه معمولا ظاهر مایل به قرمز رنگ و براق دارد.
پیشگیری از کاندیدا
قارچ نیاز به محیط مرطوب، گرم و تاریک دارد. خشک نگهداشتن و در معرض هوا قرار دادن نوک سینه، از این عفونت پیشگیری می کند.
درمان کاندیدا
در زمان ابتلا به قارچ کاندیدا، مادر و نوزاد همزمان باید درمان شوند حتی اگر نوزاد علایم کاندیدا را بروز ندهد. درمان شامل نیستاتین، کلوتریمازول، مایکونازول یا کتوکونازول به مدت دو هفته است. زنان باید بعد از هر شیردهی کرم را بمالند و کرم تا شیردهی بعدی روی سینه باقی بماند. ویوله دوژانسین نیم تا یک درصد برای نوک سینه و ناحیه اطراف آن و برای دهان نوزاد یک بار در روز به مدت سه تا چهار روز استفاده شود. اگر درمان موضعی موثر نیست بایستی از داروی خوراکی فلوکونازول به مدت 14 تا 18 روز استفاده کنید.
ورم پستان
ورم پستان، التهاب یک یا چند بخش سینه است که هم می تواند در به خاطر عفونت میکروبی باشد و یا نباشد. ورم پستان معمولا دو یا سه هفته بعد از زایمان اتفاق می افتد. برخی ترکیبات مثل ایمونوپروتئین و سدیم از پلاسما عبور کرده و به داخل شیر وارد می شود و از شیر به بافتهای درونی (بویژه سیتوکین ها) می رود. در این زمان، بافت پاسخ التهابی می دهد. انباشته شدن شیر، پاسخ التهابی و در نتیجه بافت صدمه دیده به ایجاد عفونت کمک می کند که بیشتر با استافیلوکوکوس است. نوک سینه صدمه دیده اغلب راه ورود برای باکتری هاست.
هر فاکتوری که باعث تجمع شیر شود منجر به ورم پستان می شود که برخی عوامل را در اینجا نام می بریم: شیردهی نامنظم، تغییر ناگهانی تعداد شیردهی، خواب طولانی نوزاد در طی شب، استفاده از شیشه شیر برای تغذیه نوزاد، خالی نکردن سینه از شیر به طور کامل، سفت بستن سوتین و یا کوچک بودن آن، نوزادی که قدرت مک زدن ضعیفی دارد، تولید شیر اضافی، جدایی مادر و نوزاد و ناگهان از شیر گرفتن نوزاد.
خستگی مادر در هنگام شیر دادن به ورم پستان کمک می کند.
در ورم پستان بخشی از سینه دردناک، ورم کرده و گرم می شود و اگر عفونت نیز اتفاق بیفتد شخص دچار بیقراری و ناامیدی و تب بالای 38 درجه پیدا می کند. ورم معمولا یک سینه را درگیر می کند.
سطح سدیم و کلر در شیر بالا می رود و لاکتوز پایین می ماند، بنابراین مزه شیر به شوری می رود که باعث می شود نوزاد شیر را پس بیاورد.
پیشگیری از ورم پستان
همان دستورالعمل هایی که برای پیشگیری در قسمت زخم نوک سینه بیان شد در این قسمت همان دستورات قابل اجراست.
