در این مقاله نکاتی در مورد اثراتی که خوردن دل، جگر و قلوه گوسفند بر بدن انسان می گذارد، ذکر شده است.

جگر گوسفندی دارای مزاج گرم و تر بوده و خون نسبتا زیادی تولید می کند، لذا برای کم خونی توصیه می شود. اما هضم جگر گوسفند خیلی آسان نیست.

دفع جگر گوسفند از بدن سخت است. لذا به صورت معمول برای همه توصیه نمی شود. مخصوصا جگر حیواناتی که در مجاورت شهر های آلوده و یا صنعتی تغذیه شده و رشد کرده اند.

دل یا همان قلب، از بهترین قسمت های بدن گوسفند می باشد که عمده حجم آن را گوشت خالص تشکیل می دهد. دارای مزاج گرم و خشک، حرارت نسبتا زیاد و پر انرژی است.

دل گوسفند برای افرادی که دچار ضعف قوا و سردی مزاج هستند توصیه می شود. منتها هضم آن مشکل تر از هضم گوشت ماهیچه می باشد.

طحال گوسفندی عضوی است سیاه رنگ و نزدیک معده که با توجه به حرام بودن آن از نظر فقها معمولا دور انداخته شده و مصرف نمی شود.

طحال حاوی سودای بسیار زیادی بوده، عوارض بسیار زیادی برای بدن دارد و در صورت خورده شدن، خون آلوده بسیار غلیظ و پر از سودا تولید خواهد کرد.

قلوه یا همان کلیه حیوان، طبع معتدل و رو به خشکی دارد و محل تولید ادرار است.

مصرف قلوه یا همان کلیه گوسفند، مثل جگر و ریه به عموم افراد توصیه نمی شود. هضم سخت و دیر دارد و خون ناصالحی تولید می کند.

مزاج گوشت سر گوسفند و بنا گوش و چشم، گرم و تر است و برای افرادی که قوه هاضمه قوی ای ندارند مصرف آنها توصیه می شود.

خون نسبتا لزج و چربی بر اثر هضم مغز گوسفند در بدن ایجاد می شود. برای بهبود هضم آن مخصوصا در سرد مزاجان باید از ادویه جات گرم مثل خردل یا دارچین همراه با کمی سرکه یا آبلیمو استفاده کرد.

تهیه و تنظیم: میترا نامجو