بسیاری افراد در خرید رم به دنبال رم هایی با ظرفیت بالا و یا سرعت زیاد میگردند اما به نظر شما کدام یک از این دو معیار مهم تر هستند ظرفیت یا سرعت رم؟ ما در این مقاله قصد داریم شما را ترغیب کنیم که به جای خریدن یک کامپیوتر جدید، کامپیوتر خود را ارتقا دهید. این موضوع ضمن اینکه از نظر اقتصادی به صرفه است از تولید زباله های الکترونیکی بیشتر هم جلوگیری میکند. اما بهتر است بدانید که پس انداز کردن پول، نیازمند کسب دانش بیشتر است.
ممکن است ریشه اصلی کندی سیستمتان، از رم باشد خوب اگر این فرضیه صحیح باشد در اینصورت چکار می کنید آیا میزان رم خود را افزایش میدهید یا به سراغ یک حافظه سریع تر میروید؟
چرا به Ram نیاز دارید؟
همواره مجبورید مطمئن شوید که آیا رم شما نیازهای کلی و عمومی شما را برآورده می کند یا نه؟
به طور خلاصه RAM یا Random Access Memory یک حافظه با دسترسی تصادفی است که به عنوان یک حافظه کوتاه مدت در نظر گرفته می شود (چرا که اجازه میدهد اطلاعات به سرعت بر روی آن نوشته و سریعا خوانده شوند) و پردازشگر رایانه شما از آن برای ذخیره فایلهایی که نیاز به دسترسی سریع و زیاد دارند استفاده می کند. در این شیوه، یک کپی از داده های مورد نیاز سیستم عامل و نرم افزار ها، یکبار از هارد دیسک به رم منتقل می شود تا با سرعتی بسیار بالاتر از هارد دیسک در اختیار پردازنده قرار بگیرد. همچنین به دلیل آنکه اطلاعات درون آن با قطع جریان برق، خاموش کردن و یا راه اندازی دوباره سیستم عامل (Restart) از بین میرود، به آن حافظه موقت می گویند. استفاده از این فضا به دستگاه شما و متعاقبا به نرم افزارهایی که نیاز به دسترسی سریع و مداوم به داده ها دارند اجازه می دهد به جای اینکه چندین ثانیه معطل بمانند سریعا پاسخگو باشند. گرچه چند ثانیه، زمان زیادی نیست اما اغلب همین میزان تاخیر هم می تواند موجب شود تا یک کامپیوتر، تحت فشار، کند و ضعیف به نظر برسد.
هنگامی که کامپیوتر شما برای باز کردن برنامه هایی که می خواهید اجرا کنید، در حال تلاش است، احتمالا به RAM بیشتری نیاز دارید. این کاهش سرعت از آنجایی نشأت می گیرد که رایانه مجبور است تا وظایف خواسته شده را از حافظه سریع RAM بر روی دیسک سخت بارگیری کند. هارددیسک نسبت به رم دارای فضای ذخیره سازی بیشتری است اما سرعت دسترسی به اطلاعات آن توسط پردازنده کمتر از رم می باشد.
اگر از یک رایانه قدیمی استفاده می کنید که سال ها پیش حافظه اش به قدر کافی بود ولی دیگر جواب گوی نیازهای امروز شما نیست در این صورت ممکن است با کمبود رم مواجه شوید. همچنین احتمال دارد لپ تاب ارزان قیمتی را خریداری کرده باشید که از رم چندان زیادی برخوردار نیست. این دستگاهها در ابتدا ممکن است سریع به نظر برسند اما درصورتیکه نرم افزارهایتان را تغییر دهید و یا برنامه هایی را اجرا کنید که رم بیشتری نیاز دارند، آنگاه متوجه ضعیف بودن رم تان می شوید درحالیکه ممکن است دیگر امکان ارتقای آنها وجود نداشته باشد.
تفاوت بین ظرفیت و سرعت
می توانید ظرفیت رم را با واحدهایی همچون مگابایت (MB)، گیگابایت (GB) یا ترابایت (TB) بسنجید و این ظرفیت بیانگر مقدار داده ایست که این نوع حافظه می تواند در خود ذخیره کند. اگر اندازه رم خود را افزایش دهید این امر باعث می شود که برای ذخیره فایل های موقتی کمتر از هارددیسک تان کار بکشید. اما هنگامیکه از رم کافی برخوردار بودید، در این صورت به مرحله ای رسیده اید که اضافه کردن تعداد رم بیشتر ممکن است دیگر بهترین روش برای بهبود سرعت سیستم شما نباشد لذا در چنین شرایطی، از خریدن رمی که نسبت به رم موجودتان سریع تر باشد بیشتر منفعت خواهید کرد حتی اگر این رم جدید هم اندازه رم قبلی تان باشد نه بیشتر.
چندین معیار وجود دارد که سرعت رم شما را تعیین می کنند. فرکانس یکی از این معیارهاست و نشان دهنده سرعت پردازش اطلاعات می باشد. فرکانس را با واحد هرتز بیان می کنند و همانند ظرفیت یکی از مشخصات اصلی هر رم محسوب می شود و هرچه قدر بیشتر باشد، سرعت بالاتر خواهد بود. فرکانس بر حداکثر پهنای باند تاثیر می گذارد، پهنای باند یعنی اینکه چقدر اطلاعات می تواند در یک زمان از حافظه به پردازنده و یا بالعکس منتقل شود. معیار دیگر هم Latency (تاخیر) است و این معیار، میزان تاخیر زمانی را در جستجوی داده های داخل رم تعیین می کند و هر چه کمتر باشد مطلوب است. Latency بر میزان سرعت پاسخگویی رم به درخواست ها هم تاثیر می گذارد.
هنگامی که ظرفیت رم به اندازه ای بود که نیاز شما را برآورده میکرد در این شرایط، افزایش فرکانس و کاهش زمان تاخیر، نسبت به افزودن تعداد رم بیشتر، می تواند نتایج قابل توجهی را برایتان به ارمغان بیاورد.
شما رمی با چه میزان سرعت نیاز دارید؟
اگر به کار ویرایش حرفه ای صدا و ویدیو مشغولید، داشتن RAM زیاد می تواند برایتان سودمند باشد. رم 8 تا 16 گیگ برای اجرای همزمان چندین برنامه حرفه ای باید کافی باشد و در اینصورت احتمالا دیگر مجبور نخواهید بود که ذهنتان را درباره ارتقا دوباره رم برای چند سال بعد درگیر کنید.
اگر شما یک گیمر هستید و اجرای بدون نقص بازی های مدرن برایتان اهمیت دارد با آنکه برخورداری از 16 گیگ رم ممکن است مزایایی را برایتان به همراه داشته باشد اما یک رم 8 گیگ هم می تواند از پس بسیاری از بازی ها برآید. رفتن به سراغ استفاده از رم هایی بین 8 تا 32 گیگ در حال حاضر ضروری به نظر نمیرسد. در چنین مواقعی بهتر است به جای ظرفیت بیشتر، به دنبال خرید استیک های رم سریع تر باشید. مضاف بر اینکه با توجه به مکانیزم مدیریت رم در سیستم عامل ویندوز، تفاوت رم 16 گیگ با 32 گیگ در یک سیستم خانگی چندان محسوس نیست.
اگر کارت گرافیک سیستم شما فاقد حافظه مخصوص به خود باشد، از رم سیستم برای انجام عملیات گرافیکی استفاده خواهد شد اما داشتن یک رم 8 گیگ حتی در چنین شرایطی هم می تواند اجرای نرم افزارهای معمول گرافیکی، پردازشی و اغلب بازی های موجود در بازار را برایتان تضمین کند.
مسئله دیگری که به هنگام خرید رم باید به آن توجه نمود فرکانس مادربورد است، صرف نظر از اینکه چگونه از رایانه خود استفاده می کنید، اگر مادربرد شما به اندازه RAM تان سریع نباشد در اینصورت سرعت رم اهمیتی ندارد چرا که حتی اگر یک رم 2000 مگاهرتزی هم تهیه کنید اما مادربوردتان یک مادربورد 1333 مگاهرتزی باشد این اختلاف فرکانس، بهره وری آن رم را تا 1333 مگاهرتز محدود می کند.
مواردی هم وجود دارد که رم با سرعت بالا مورد نیاز است مثلا اگر بخواهید به مدیریت سرورها بپردازید به احتمال زیاد بیشتر با این قضیه مواجه می شوید. در این سرورها نیاز به اجرای برنامه ها، بازی ها و وب سایت ها به اندازه ای زیاد نیست که از تمامی ظرفیت رمی که گردآوری کرده اید استفاده شود.
چگونه می توان رم خود را ارتقا داد و یا یک رم جدید خرید؟
آیا در تلاشید تا رم خود را ارتقا دهید یا اینکه قصد دارید یک رم جدید تهیه کنید؟ اگر روش اول را برگزیده اید بهتر است بدانید که اینکار محدودیت هایی هم به همراه دارد.
برای شروع ابتدا بررسی کنید که آیا رم شما در جای خود لحیم کاری شده است یا نه؟ اگر اینگونه است متاسفانه نمی توانید آن را ارتقا دهید. در غیر اینصورت باید بدانید که مادربورد شما دارای چند اسلات رم است. این موضوع تعیین می کند که چه مقدار رم می توانید داشته باشید.
استیک های DDR2، حداکثر تا 4 گیگابایت و استیک های DDR3، نهایتا تا 8 گیگابایت قابل ارتقا هستند. اگر خواستار 16 گیگابایت رم هستید در اینصورت به دو استیک رم DDR3، نیاز دارید. چنانچه سیستم شما بتواند از رم DDR4 پشتیبانی کند یک رم DDR4 هم می توانید نیاز شما را به رم 16 گیگابایتی برآورده سازد.
وقتی در مادربوردی که از اسلات های کافی برای قرارگیری دو استیک رم برخوردار است، تنها یک استیک رم وجود دارد؛ بهتر است به جای جایگزین کردن استیک موجود با استیک جدیدتر، یک استیک دوم را به مادربوردتان اضافه کنید. پلتفرم های 2 کاناله، می توانند بسته به فشاری که رایانه شما را تحت تاثیر قرار داده، منفعت بیشتری را در اختیارتان قرار دهند.
با این حال اگر می خواهید از ابتدا شروع کنید و شک دارید که بین یک استیک رم 8 گیگابایتی و دو استیک 4 گیگابایتی کدام را انتخاب کنید، توصیه می کنیم که همان استیک 8 گیگابایتی را برگزینید چرا که در آینده این امکان را خواهید داشت که برای رسیدن رمتان به 16 گیگابایت، استیک دوم را به مادربوردتان اضافه کنید و دیگر مجبور نشوید که هر دو رم را جایگزین کنید. تفاوت بین یک و دو استیک رم آنچنان زیاد نیست که بعدها از انتخابتان پشیمان شوید که چرا به جای دو رم 4 گیگ از یک رم 8 گیگ استفاده نکرده اید.
اگر خواهان ارتقای رم خود هستید ولی تمامی اسلات های مادربوردتان در حداکثر ظرفیت خود هستند در اینصورت تنها گزینه شما خرید استیک های رم سریع تر خواهد بود.
ظرفیت یا سرعت رم، کدام یک مهم تر است؟
مقدار رمی که شما دارید تا یک نقطه مشخص اهمیت دارد لذا با رسیدن به این میزان رم، دیگر از اهمیت آن کاسته می شود و بازدهی نزولی را تجریه خواهید کرد مثلا داشتن رم بیشتر از 8 گیگ چندان ضرورتی ندارد مگر آنکه شما یک demanding user (کاربری با میزان تقاضای زیاد) باشید.
اگر یک کاربر پرتقاضا هستید، در برخی موارد، داشتن میزان رم بیشتر، برایتان مطلوب است حال آنکه در مواردی دیگر، با خریداری رمی با فرکانس بالا و میزان تاخیر کم، نتایج خوبی را مشاهده خواهید کرد. شاید متوجه شده باشید که گاهی اوقات سیستم عاملی که استفاده می کنید هم می تواند تفاوت قابل توجهی را در سرعت سیستم شما ایجاد کند. بنابراین در این مواقع، کل ارتقایی که رایانه شما نیاز دارد تغییر سیستم عامل خواهد بود. مثلا بد نیست راجع به این موضوع تحقیق کنید که آیا سیستم عامل لینوکس در مقایسه با ویندوز رم کمتری استفاده می کند یا نه؟
ترجمه: رقیه آقایاری
نظر شما چیست؟