اگرچه غلظت این مواد سمی در حدی نیست که برای انسان خطرناک باشد اما اثرات ناگواری بر روی زنبورهای عسل می گذارد و باعث نابودی تدریجی آنها می شود.
زنبورها با انتقال گرده گیاهان به ازدیاد آنها کمک می کنند. این حشره مفید در گرده افشانی ۹۰ درصد از ۱۰۷ گونه از گیاهان دنیا نقش دارد و کم شدن تعداد زنبورها به معنی به هم خوردن تعادل زیست محیطی است.
مشاهدات سالهای اخیرنشان می دهد که جمعیت‌های توده‌ای زنبورها (کلونی) رو به نابودی است. به این معنی که تعداد زنبورها کم شده و یا به صورت انبوه ناپدید می شوند. امری که دانشمندان آن را یک فاجعه می دانند.

بنا به گزارشی که مجله علمی ساینس منتشر کرده است مواد سمی بر سیستم عصبی زنبورها تاثیر می گذارد و توانایی آنها را برای یافتن مواد غذایی و انتقال گرده مختل می‌کند.
نئونیکوتینوئیدها، موادی که برای مقابله با آفات در کشاورزی به کار برده می شود مسبب اصلی این مکانیسم شناخته می شوند. استفاده از این ماده در بعضی از کشورها از جمله فرانسه ممنوع شده و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۳ استفاده از آن را محدود کرده است.
نتایج آزمایش ها بر اساس نمونه های پیش از این تاریخ بوده است و نمونه برداری های آینده نشان خواهد داد که پیشگیری اتحادیه اروپا تا چه حد موثر خواهد بود.

تحقیقاتی که نتایج آن در مجله علمی ساینس منتشر شده است در بخش بیولوژی دانشگاه نئوشاتل سوییس انجام شده است.
محققین این گروه پنج نوع نیکوتینوئید را در نمونه های آزمایشی خود یافته اند.
بر اساس گزارش گروه تحقیقاتی، بیشترین میزان آلودگی به این ماده در آمریکای شمالی بوده (۸۶ درصد). پس از آن آسیا عسل‌های آسیایی با۸۰ درصد و عسل‌های اروپایی با ۷۹ درصد آلودگی در مقام‌های بعدی قراردارند. کمترین مقدار آلودگی در نمونه های آمریکای جنوبی دیده شده است.