محققان اروپایی می خواهند ماده مرجع شناسایی پروتیئنی را پیدا کنند که عامل ابتلا به بیماری آلزایمر است.

تشخیص به موقع بیماری آلزایمر می تواند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش بدهد و وضعیت زندگی بیمار را بهتر کند. پژوهشها در مرکز تحقیقات مشترک اروپایی بر روی بیومارکرهای شناسایی آلزایمر در حال انجام است.

آلزایمر بیماری زوال مغز است که در حال حاضر درمان ندارد. از دست دادن حافظه، اختلالات گفتاری و رفتاری از علائم این بیماری است اما تشخیص این بیماری نیاز به زمان دارد. در حال حاضر بیش از ۴۰ میلیون نفر در سراسر دنیا از آلزایمر رنج می برند.

محققان اروپایی در آزمایشگاه مرکز تحقیقات مشترک اروپایی در شهر خیل در بلژیک مشغول انجام تحقیقات برای مقابله با بیماری آلزایمر هستند. اساس پژوهشهایشان هم تشخیص زودهنگام و به موقع این بیماری است.

تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر به نزدیکان بیمار کمک می کند

پزشکان تشخیص داده اند که آنی به آلزایمر مبتلا است. آنی ۷۳ سال دارد و در ۶۲ سالگی بیماریش تشخیص داده شد. رفتار نزدیکان بیمار مبتلا به آلزایمر با وی خیلی مهم است. آنی امروز در یک مرکز مراقبت از سالمندان زندگی می کند و همسرش، ادموند هر روز در کنار او است.

او می گوید: «تشخیص زودهنگام بیماری خیلی مهم است. اگر آلزایمر زود تشخیص داده شود، برای مصرف دارو و آینده زندگی زوج کارهای لازم را می توان انجام داد. اگر بیماری به موقع تشخیص داده شود کارهایی می توان کرد که در صورت گذشت زمان و پیشرفت بیماری ممکن نخواهد بود.»

یافتن ماده مرجع برای بیومارکرهای آلزایمر

راههای زیادی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود دارد، اما محققان در مرکزمشترک تحقیقات اروپایی در خیل بلژیک مشغول بررسی بیومارکرهای شناسایی آلزایمر هستند، یعنی مولکولهایی که ضایعات مغزی را نشان می دهند. تحقیقات روی پروتئینهای عامل بیماری و بویژه پروتیئنهایی است که «بتا آمیلوئید ۴۲» نام دارد.

محققان اروپایی در مرکز مشترک تحقیقات در خیل بدنبال «ماده مرجع» برای تشخیص این پروتئین هستند.

اینگرید زگرس، محقق زیست شیمی از مرکز تحقیقات مشترک اروپایی می گوید: «در کسانی که به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند مایع نخاع در ناحیه سر که مغز را احاطه کرده است تغییر می کند و میزان بیومارکر (زیست نشانگر) «بتا ۴۲» در این مایع تغییر می کند. بنابراین وقتی این بیومارکر را در مایع نخاعی در ناحیه سر اندازه بگیریم درباره مغز فرد بیمار اطلاعاتی به دست می آوریم.»

او می افزاید که سپس می توان «ماده مرجع» برای تشخیص پروتئین «بتا آمیلوئید ۴۲» را آماده کرد: «بنابراین نمونه مرجع آماده می کنیم که برای آنالیز نقطه مرجع است و شرکت هایی که ابزار تشخیص آزمایشگاهی می سازند می توانند با استفاده از آن ابزارشان را مقیاس بندی (کالیبره) کنند. این شرکت ها ابزارها را در اختیار دانشگاه ها، آزمایشگاه و بیمارستان ها قرار می دهند یعنی جاهایی که اندازه گیری ها انجام می شود و نتایجی که به این ترتیب به دست می آید می توان با هم مقایسه کرد.»

بخش دیگری از این تحقیقات در «انستیتوی علوم اعصاب و فیزیولوژی» در گوتنبرگ در سوئد در حال انجام است.

این طرح پس از شش سال پژوهش و همکاری بین المللی به این مرحله رسیده است. دستیابی به استاندارد مشترک برای آزمایشها هم برای تشخیص سریع بیماری اهمیت دارد، و هم برای انجام پژوهش برای درمان های ممکن آلزایمر.

پروفسور کاج بلنو از «انستیتوی علوم اعصاب و فیزیولوژی» می گوید: «درمان ها عمدتا متوجه انباشته شدن پروتئین بتا امیلویید و تشکیل قشرهایی است که گمان می رود به نورون ها آسیب می زنند. این درمانها امروز در مراحل آخر آزمایشهای بالینی قرار دارد و نتایج، نوید دهنده بوده است.»

او می افزاید: «روزی که به داروهای جدیدی دست پیدا کنیم که به آنها دارو مؤثر بر بیماری می گوییم که واقعا وضع بیمار را بهتر یا پیشرفت بیماری را کند می کنند، نیاز به ابزارهای تشخیصی قابل اطمینان خواهیم داشت که وقتی در کشورهای مختلف یا آزمایشگاه های مختلف در یک کشور به کار گرفته شوند بتوان نتایج را با هم مقایسه کرد.»

پژوهش درباره بیومارکر های تشخیص آلزایمر (زیست نشانگرها) به سرعت در حال پیشرفت است و این امید بیشتر می شود که تا چند سال دیگر درمان یا کند کردن پیشرفت بیماری میسر خواهد شد.