سفیکسیم یک آنتی ‌بیوتیک سفالوسپورینی نسل سوم است. سفیکسیم برای باکتری های هوازی گرم مثبت استرپتوکوکوس پنومونیه و پیوژنز و برخی باکتری های هوازی گرم منفی مثل اشرشیا کلی، آنفلوآنزا هموفیلوس، گونه های کلبسیلا کاربرد دارد.

این آنتی‌بیوتیک‌ ها در درمان طیف وسیعی از بیماری ‌های عفونی باکتریایی مثل برونشیت مزمن ناشی از باکتری های بالا، عفونت ‌های تنفسی، عفونت ‌های پوست و بافت نرم، عفونت ‌های استخوان یا مفاصل، عفونت ‌های مجرای ادراری، عفونت گوش میانی، سینوزیت مؤثر می‌باشند. همچنین ممکن است برای پیشگیری از ایجاد عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته ‌اند یا در افرادی که به هر علتی مستعد عفونت هستند، استفاده شود.

اشکال دارویی:

قرص 400 و 200 میلی گرم

شربت به صورت سوسپانسیون 100 میلی گرم / 5 میلی لیتر

راهنمایی های عمومی برای مصرف صحیح دارو:

این دارو برای درمان بیماری فعلی شما تجویز گردیده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید.

برای این که باکتری های مقاوم به دارو گسترش پیدا نکنند بایستی سفیکسیم تنها جهت درمان یا پیشگیری از عفونت های باکتریایی به کار رود.

در افراد مسن و افرادی با نارسایی کلیوی باید دوز دارو تنظیم شود.

قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

وجود هر نوع حساسیت به پنی سیلین یا مشتقات پنی سیلین و یا سفالوسپورین ها.

وجود هر نوع حساسیت به مواد دیگر از قبیل غذاها، مواد محافظ و رنگ ها.

در صورت بارداری و شیردهی.

در صورت مصرف کودکان.

در صورت مصرف سایر داروها به خصوص الکل، ضد انعقادها، هپارین، سایر مهار کننده های تجمع پلاکتی، پرونسید و یا عوامل ترومبولیتیک.

در صورت ابتلا به بیماری هایی نظیر سابقه اختلالات خونریزی دهنده، سابقه بیماری های گوارشی همانند التهاب روده، اختلالات عملکرد کبدی، پایین بودن سطح کراتینین و یا اختلالات عملکرد کلیوی.

دارو را می توان با معده خالی و یا پُر، مصرف کرد. در صورت بروز ناراحتی گوارشی می توان دارو را همراه با غذا میل کرد.

دوره درمان را به خصوص در عفونت های استرپتوکوکی کامل کنید.

دارو را در فواصل زمانی منظم میل نموده و زمان مصرف آن را فراموش ننمایید.

در صورت فراموش نمودن یک نوبت مصرف دارو به محض به یاد آوردن، آن را مصرف نمایید اما چنان چه زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است آن را مصرف نکرده و دوز بعدی را دو برابر ننمایید.

هشدارها:

در صورتی که پس از چند روز از شروع درمان هیچ گونه علائم بهبودی حاصل نشد با پزشک خود مشورت نمایید.

این دارو ممکن است سبب مثبت شدن کاذب با تست های احیا کننده مس برای تعیین گلوکز ادرار در بیماران دیابتی شود.

در صورت بروز اسهال شدید قبل از مصرف هر گونه داروی ضد اسهال با پزشک خود مشورت نمایید. در صورت بروز اسهال خفیف تنها از ترکیبات حاوی کائولین و یا آتاپولگیت استفاده نمایید. ممکن است داروهای ضد اسهال مورد استفاده قرار گیرند در صورتی که اسهال خفیف ادامه پیدا کرد یا تشدید شد به پزشک و یا داروساز خود مراجعه نمایید.

همزمان با مصرف این دارو از مصرف الکل و یا سایر ترکیباتی که حاوی الکل می باشند خودداری کنید.

مصرف در حاملگی و شیردهی:

این دارو در دوران حاملگی جزء گروه B طبقه بندی می شود. لذا مصرف آن با تشخیص پزشک مجاز می باشد. هم چنین در دوران شیردهی نیز در صورت تشخیص پزشک، می تواند مصرف شود.

طرز تهیه:

ابتدا بطری را به خوبی تکان دهید تا ذرات از هم باز شوند. سپس در دو مرحله تا خط نشانه آب جوشیده سرد بیفزایید و خوب تکان دهید.

مدت پایداری:

پس از افزودن حلال، سوسپانسیون حاصل، پایداری خود را به مدت 14 روز در یخچال حفظ می کند.

مقدار و نحوه مصرف دارو:

مقدار و نحوه مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمولی این دارو به قرار زیر است:

مصرف بزرگسالان:

برونشیت، برونشیت شدید باکتریایی، فارنژیت، التهاب لوزه و یا عفونت های مجاری ادراری بدون عارضه از راه خوراکی 200 میلی گرم در هر 12 ساعت و یا 400 میلی گرم یک بار در روز.

سوزاک گردن رحم یا پیشابراه: از راه خوراکی تک دوز 400 میلی گرمی.

توجه: در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی ممکن است نیاز به کاهش دوز به صورت زیر باشد:

موارد مصرف در کودکان:

برونشیت، برونشیت شدید باکتریایی، عفونت گوش میانی، فارنژیت، التهاب لوزه ها، عفونت مجاری ادراری بدون عارضه.

مقدار مصرف در کودکان با وزن 50 کیلوگرم و یا بیشتر، مقدار مصرف مشابه مقدار مصرف بزرگسالان است.

کودکان و نوزادان 6 ماه تا 12 سال و زیر 50 کیلوگرم وزن: از راه خوراکی 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت و یا 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز.

نوزادان زیر 6 ماه: سلامتی و کارایی مصرف دارو در این گروه سنی به اثبات نرسیده است.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگر چه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک مشورت نمایید:

• ائوزینوفیلی: ائوزینوفیل یکی از انواع گویچه‌های سفید خون است که به تعداد محدودی در خون یافت می‌شود. تعداد این سلول ها در شرایط بیماری های انگلی و آلرژی افزایش می‌یابد که به این حالت ائوزینوفیلی گویند.
• واکنش های حساسیتی
• کاهش پروترومبین: کاهش یا عدم فعالیت فاکتورهای خونی که سبب کاهش زمان انعقاد خون می شود.
• کولیت سودوممبرانوس: یک بیماری شدید و نادر مربوط به روده باریک و بزرگ است. این عارضه معمولاً ۷-۵ روز پس از جراحی‌های وسیع گوارش و درمان آنتی ‌بیوتیکی در یک فرد دچار ناتوانی عمومی قبل از جراحی بروز می‌کند. مشخصه آن التهاب و مرگ بافتی غشای پوشاننده سطح داخلی روده و لایه عمقی روده ‌ها است‌.
• التهاب ورید، کهیر
• اریتم مولتی فرم: یا قرمزشدگی چند شکل یک بیماری التهابی حاد پوست و غشاهای مخاطی است. علت دقیق آن شناخته شده نیست اما احتمالاً به دنبال یک عفونت یا مصرف دارو کمپلکس های ایمنی (به خصوص IgM) تشکیل می‌شود که در مویرگ های پوست و مخاط (به خصوص مخاط دهان) رسوب می‌کند.
• سندرم استیونس – جانسون: یک بیماری نادر در پوست و مخاط بدن است که بر اثر عفونت یا داروهای آلرژی ‌زا ایجاد می‌شود.
• کاهش شنوایی
• آنمی همولیتیک وابسته به دارو: نوعی کم‌خونی ناشی از همولیز (تخریب گلبول قرمز) است. همولیز می‌تواند داخل عروقی یا خارج عروقی (مانند طحال) باشد. بیماری می‌تواند ارثی یا اکتسابی و خفیف تا کشنده باشد.
• لکوپنی: میزان طبیعی گلبول‌های سفید ۴۵۰۰ الی ۱۰۰۰۰ گلبول سفید در هر میکرولیتر(LCM) است. کاهش تعداد گلبول‌های سفید از این تعداد را لکوپنی می‌نامند.
• نوتروپنی: یک نارسایی ایمنی ناشی از نقص نوتروفیل است. تعداد نوتروفیل کمتر از ۲۰۰۰ در میلی مترمکعب غیرطبیعی است، که در نتیجه کاهش تولید نوتروفیل یا افزایش تخریب این سلول ‌ها حادث می‌شود.
• ترومبوسیتوپنی: به اختلال در پلاکت های خون یا ترومبوسیت ‌ها گفته می‌شود. این اختلال بیشتر به کاهش تعداد آن‌ ها به کمتر از ۵۰۰۰۰ در هر میکرولیتر خون٬ بازمی‌گردد.
• اختلالات عملکرد کلیوی، واکنش های شبه بیماری سرم، صرع، وجود ذرات جامد در مایع صفراوی و یا سنگ کاذب
• آگرانولوسیتوز:  یک بیماری جدی است، وقتی بروز می‎ کند که بدن قادر به تولید میزان کافی گرانولوسیتوز یا نوعی گلبول ‎های سفید خون نیست.
• آنمی آپلاستیک: به نوعی از کم خونی گفته می‌شود که در آن مغز استخوان سلول ‌های جدید خونی به اندازه کافی تولید نمی‌کند.
• خونریزی، اختلالات عملکر کبدی شامل توقف جریان صفرا
• پان سیتوپنی:  نوعی بیماری خونی است که در آن همه رده های سلولی خونی ازجمله گلبول قرمز (RBC)، گلبول سفید(WBC) و پلاکت ها با هم کاهش شدید پیدا می کنند.
• عفونت شدید و یا آنژیوادم.

شرایط نگهداری:

قبل از افزودن حلال، دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و در ظرف در بسته نگهداری کنید.

پس از افزودن حلال، سوسپانسیون حاصل، پایداری خود را به مدت 14 روز در یخچال حفظ می کند.

دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید.

تنظیم: سمیه مظفری