درباره پردازنده های اینتل بیشتر بدانید – آخرین به روز رسانی

آنچه که شما مایل به دانستن آن هستید، ولی از پرسیدن آن می ترسید!

تا همین چندی پیش، پردازنده ها تا حد زیادی تنها توسط سرعت کلاک خام یا همان سرعت پردازنده مورد قضاوت قرار می گرفتند. یعنی پیشتر تصور بر این بود که هرچه سرعت کلاک یک پردازنده بیشتر باشد قدرت آن نیز بیشتر است. یک معیار اندازه گیری از این لحاظ که، تراشه قادر به انجام چه تعداد ازمحاسبات، در ظرف یک ثانیه است.

اما این روزها، همه چیز درباره هسته هاست. همه صحبت ها در مورد هسته های پردازشی است و اهمیت پردازنده ها وابسته به تعداد هسته های آن است نه سرعت کلاک پالس و فرکانس پردازشی.

 که این امر به صاحبان برند تراشه ها همچون اینتل اجازه داده است که سرعت تراشه هایشان را از طریق تقسیم وظایف مابین تعداد واحد پردازشی موجود درهمان قاب ارتقا دهند، همراه با نرم افزار طراحی شده برای بهره گیری از مزایای چندین هسته، چنین پردازنده هایی می توانند سریعتراز قبل ازعهده کارهای پرتنش و فشرده برآیند.

با این حال، خریداری یک پردازنده جدید، واقعا به سادگی انتخاب یک پردازنده با سریعترین سرعت پردازشی و هسته های بیشتر نیست. اما ما اینجا هستیم برای کمک به ترسیم کلی تفاوت های ظریف و نه چندان ظریف، قبل ازاینکه شما کامپیوتر شخصی بعدی خود را خریداری کنید. بیایید با یک مقدمه در خصوص اینکه اینتل مجبور به ارائه چه چیزی بوده است شروع کنیم.

اما اگر شما کنجکاوید بدانید که  کدام پردازنده ها، سریعترین پردازنده های موجود حال حاضر هستند برای فهمیدن آن، مستقیما به بخش پایانی مقاله مراجعه کنید.

  درون پردارنده اینتل

برای رسیدن به اهداف بحثمان، ما به طور دقیق و مشخص بر روی سی پی یو های تولید شده توسط شرکت اینتل تمرکز خواهیم کرد که به عنوان رهبر بازار تأمین قدرت اکثریت سیستم های موجود مبتنی بر ویندوزو سیستم عامل مکینتاش، در نظر گرفته می شود. پردازنده های شرکت رقیبش AMD، معمولا بهای کمتری دارند و از این رو به طور رایج تری در جعبه های ویندوزی مقرون به صرفه یافت می شوند.

شرکت اینتل پردازنده های اختصاصی برای سرورها و وسایل توکار می سازد، مانند تعداد رو به رشد دستگاه های موبایل. اگرچه این CPU ها به تعدادی از محصولات هم خانواده دسته بندی شده اند، نام های آشنایی همچون Xeon، Atom و Core، اما تمرکز ما بیشتر بر روی پردازنده های قدیمی کامپیوترهای رومیزی و نت بوک هاست، که این شرکت بواسطه آن ها معروف شده است. البته پردازنده گرانقیمت و پر مصرف Xeon دیگر تولید نمی شود.

 پردازنده های خانواده  Core i3,i5,i7,i9 اینتل

محبوب ترین پردازنده های اینتل، سری Core “i”  خواهند بود، چون از پردازنده های Pentium و Celeron  که هر دو پردازنده های بسیار قدیمی اینتل هستند، قوی ترند. اما درحال حاضر، سیزدهمین نسل از پردازنده‌های سری  Core “i” اینتل، با نام تجاری Raptor Lake وارد بازار شده است. اینتل برای هر نسل از پردازنده های خودش یک اسم انتخاب می کند. مثلا نسل دوم سندی بریج، نسل سوم آی وی بریج، نسل چهارم و.. نام های هر نسل هستند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

ویژگی‌های برجسته نسل سیزدهم اینتل نسبت به نسل های قبلی

• افزایش تعداد هسته‌ها و رشته‌ها: نسبت به نسل قبلی، تعداد هسته‌ها و رشته‌های پردازشی افزایش یافته است که به معنای بهبود عملکرد در کارهای چند رشته‌ای و سنگین است.
• بهبود عملکرد تک هسته‌ای: فرکانس کاری هسته‌های قدرتمند (Performance Cores) افزایش یافته که منجر به بهبود عملکرد در کارهای تک هسته‌ای شده است.
• پشتیبانی از حافظه رم DDR5: این پردازنده‌ها از نسل جدید حافظه رم DDR5 پشتیبانی می‌کنند که پهنای باند و سرعت بیشتری را ارائه می‌دهد.
• پشتیبانی از PCIe 5.0: این نسل از رابط PCIe 5.0 پشتیبانی می‌کند که به معنای سرعت انتقال داده بالاتر به کارت گرافیک و سایر دستگاه‌ها است.
• بهبود مصرف انرژی: با وجود افزایش عملکرد، مصرف انرژی این پردازنده‌ها نسبت به نسل قبلی بهینه شده است.

پردازنده های سری “i” اینتل به چهار گروه طبقه بندی شده که می تواند به طور کلی به صورت “خوب، بهتر، بهترین” دسته بندی شوند؛ این روش دسته بندی با توجه به افزایش تنوع و تعداد هسته ها و رشته ها به عنوان جایگزینی برای پردازنده Core 2 در سال  2006 معرفی شده اند.

برخلاف نامشان، Core i3 و Core i5  و  Core i9   Core i7به این معنی نیستند که هر کدام چه تعداد هسته پردازشی دارند به بیان دقیق تر، آن ها القاب و عناوین ساده ای هستند که رده بندی شرکت اینتل را مشخص می کند بر اساس این که چه تعداد ستاره را به یک تراشه عرضه شده براساس عملکرد مورد انتظار، اختصاص می دهد.

در گذشته یکی از آسان ترین راه ها برای دسته بندی پردازنده های Intel Core  توجه نمودن به این مورد بود که چگونه شرکت اپل آن ها را در صف نوت بوک های محبوب خود پیاده سازی می کرد. پردازنده های Core i7 برای قدرت بخشیدن به مک بوک پروهای باکیفیت 13 اینچی با صفحه نمایش Retina مورد استفاده قرار می گرفت. درحالی که پردازنده های Core i5 در سرعت های گوناگونی برای مک بوک پروهای 13 اینچی ارزان قیمت با صفحه نمایش Retina، مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین برای مدل های MacBook Air 11 و 13 اینچی نیز از پردازنده های Core i5 استفاده می شد. ولی امروزه اپل در سال‌های اخیر به سمت استفاده از تراشه‌های اختصاصی خود به نام M1، M2 و M1 Pro/Max رفته است.

اینتل معمولاً از نام‌های Core i3، Core i5، Core i7 و Core i9 برای پردازنده‌های خود استفاده می‌کند. هر یک از این نام‌ها به ویژگی‌ها و عملکرد متفاوتی اشاره دارد:

• Core i3: معمولاً دارای تعداد هسته کمتر و فرکانس کلاک پایین‌تری است. برای کارهای روزمره مانند وب‌گردی، تایپ و استفاده از برنامه‌های آفیس مناسب است.
• Core i5: تعادل خوبی بین عملکرد و قیمت دارد. برای گیمینگ، ویرایش ویدیو و سایر کارهای متوسط مناسب است.
• Core i7: پردازنده‌های قدرتمندی هستند که برای کارهای سنگین مانند طراحی گرافیکی، ویرایش ویدیو با کیفیت بالا و بازی‌های سنگین مناسب هستند.
• Core i9: قدرتمندترین پردازنده‌های اینتل هستند و برای کارهای حرفه‌ای مانند رندرینگ، شبیه‌سازی و یادگیری ماشین استفاده می‌شوند.

 

 

  درون یک هسته چه چیزی است؟

اولین پردازنده‌های Core i9 در سال 2017 معرفی شدند. این پردازنده‌ها بر پایه معماری Skylake-X ساخته شده بودند و برای سیستم‌های رومیزی سطح بالا طراحی شده بودند. سرعت اولیه این پردازنده‌ها به طور کلی، در حدود 3.0 گیگاهرتز بود و با قابلیت اورکلاک می‌توانستند به سرعت‌های بسیار بالاتری دست پیدا کنند. در نسل‌های اخیر، برخی از مدل‌های Core i9 توانسته‌اند به سرعت‌های بیش از 5.0 گیگاهرتز دست پیدا کنند.

هسته پردازنده های Core i7 اولین بار در سال 2008 با نرخ کلاک فرکانس 1.6 گیگاهرتز در محدوده بین کمترین و بیشترین سرعت عرضه شد و اخیرا برخی از مدل‌های اورکلاک شده Core i7 توانسته‌اند به سرعت‌های نزدیک به 6.0 گیگاهرتز دست پیدا کنند.

 

مصرف توان سری Core i9

پردازنده‌های Core i9 سطح بالا که برای انجام کارهای سنگین مانند ویرایش ویدیو، بازی‌های سنگین و رندرینگ طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توان بالاتری دارند. این پردازنده‌ها می‌توانند در حالت بوست به مصرف توانی بیش از 200 وات نیز برسند. پردازنده‌های Core i9 که برای استفاده عمومی و کارهای روزمره طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توان کمتری دارند. این پردازنده‌ها معمولاً مصرف توانی بین 100 تا 150 وات دارند. پردازنده‌های Core i9 که برای لپ‌تاپ‌ها طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توان کمتری نسبت به همتایان رومیزی خود دارند. این به این دلیل است که لپ‌تاپ‌ها دارای محدودیت‌های حرارتی هستند و پردازنده‌های آن‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که بتوانند در شرایط حرارتی محدود به خوبی کار کنند. مصرف توان این پردازنده‌ها معمولاً بین 45 تا 95 وات است.

مصرف توان سری Core i7

پردازنده‌های Core i7 سطح بالا که برای انجام کارهای سنگین مانند ویرایش ویدیو، بازی‌های سنگین و رندرینگ طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توانی بین 100 تا 150 وات دارند. پردازنده‌های Core i7 که برای استفاده عمومی و کارهای روزمره طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توانی بین 65 تا 100 وات دارند. پردازنده‌های Core i7 که برای لپ‌تاپ‌ها طراحی شده‌اند، معمولاً مصرف توانی بین 35 تا 75 وات دارند.

مقایسه مصرف توان Core i7 و Core i9

• Core i9: به طور کلی، پردازنده‌های Core i9 دارای هسته‌ها و رشته‌های بیشتری هستند و فرکانس کاری بالاتری دارند. بنابراین، مصرف توان آن‌ها معمولاً بیشتر از Core i7 است.
• Core i7: پردازنده‌های Core i7 تعادل خوبی بین عملکرد و مصرف توان ارائه می‌دهند. آن‌ها برای اکثر کاربران خانگی و حرفه‌ای مناسب هستند.

 

پله پایین بعدی در این لیست، Core i5 است. پردازنده محبوب رده متوسط در خط تولید اینتل که اولین بار در سال 2009 معرفی شد. تراشه های Core i5 برای لپ تاب ها و سیستم های رومیزی در پیکربندی های دو هسته ای و چهار هسته ای موجودند.

مدل های کوچک تر و کم مصرف ترِ پردازنده های Core i5 که در لپ تاپ ها به کار می روند معمولا چهار هسته ای هستند، در حالی که پردازنده های Core i5 مخصوص دسکتاپ، با اندازه بزرگتر و مصرف انرژی بیشتر، اکثراً 6 هسته ای هستند که به طور شگفت آوری کارآمد می باشند، درحالیکه پردازنده های core i7 برای کامپیوترهای رومیزی به هیچ وجه پیکر بندی دو هسته ای ندارند و همگی ۴ هسته ای به بالا هستند. در نسل های جدید core i7 تا 16 هسته فیزیکی و 32 رشته مجازی دارند.

و اما آخرین گزینه لیست، Core i3  به عنوان نسل جدیدی بر روی مادربورد محسوب می شود.Core i3  در سال 2010 به عنوان گزینه ای مقرون به صرفه و دو هسته ای  با سرعت کلاک اولیه 2.4GHz  معرفی شد که در ماه های اخیر سرعت کلاک آن به4.5 GHz  افزایش یافته است. اگرچه پردازنده های Core i3 ممکن است از لحاظ قدرت پردازشی در میان سری های دیگر اینتل پایین تر باشند و بیشتر برای  رنج قدرت کمتر ساخته شده باشند و به طور کلی، این سری ها در سیستم های ارزان قیمت استفاده می شوند.

 پنتیوم: از سال های دور قدیم

خط تولید پردازنده های سری core، مطمئنا اولین نمایشگاه عرضه مهارت های شرکت اینتل نیست. این شرکت تولید انبوه پنتیوم را از دوران قدیم حدود سال 1993 شروع کرد که از نرخ کلاک ناچیزی که از سرعت 60MHz شروع می شد. در پردازنده های پنتیوم تا سال 2005 هسته دومی دیده نشد و وقتی که پردازنده پنتیوم با برند ” D/Extreme Edition (EE)”، دو هسته را به خدمت گرفت، CPU توان اجرای برنامه های کاربردی مولتی تریدینگ را پیدا کرد.

تکنولوژی چند رشته ای یا مولتی تریدینگ یعنی فرض کنید که برنامه در یک رشته پیش فرض اجرا می شود می توانید تعدادی رشته دیگر ایجاد کنید که به موازات رشته اصلی اجرا شوند. در نتیجه این پردازش های موازی سرعت اجرای برنامه را چند برابر می کنند.

یک سال بعد، اولین نسل پردازنده Intel Core معرفی می شود و سرانجام مسیر را برایIntel Core  و Core 2 CPU ها و نهایتا خیز به سمت صف پردازنده های Core i3/i5/i7 کنونی، هموار می کند.

در طول این مسیر، اینتل انواع متنوعی از تراشه های کلاس پنتیوم، از جمله MMX (1996-1999)، پنتیوم پرو (1995-1998)، پنتیوم  (1997-1999) II ، پنتیوم III  (1999-2003)، پنتیوم 4 (2000-2008)  و پنتیوم M  (2005-2008)  را معرفی کرد.

 پردازنده های قدیمی اینتل: سلرون، اتم و زنون

با در نظر گرفتن همه این صحبت ها درباره پردازنده پنتیوم و پردازنده های خانواده core اینتل (corei3/i5/i7/i9)، چشم پوشی از سه عضو دیگر پردازنده های اینتل یعنی Celeron ، Atom  و  Xeon تقریبا آسان است. دو مورد از آن ها برای دستگاه های ارزان قیمت هدف گیری می شوند، درحالی که سومین مورد می تواند در برخی از ایستگاه های کاری و پیرامون سرورها یافت شود.

عضو قدیمی تر این گروه، پردازنده نسبتا کم قدرت سلرون است که اولین بار در سال 1998 عرضه شد یعنی یک دهه قبل از اینکه  cpu در رایانه های شخصی مقرون به صرفه در عصر ” netbook”ها پایین رده قدرت بگیرد. با سرعت کلاک 266MHz که در بعد ها به سرعت 3.6GHz ارتقا یافته است، این پردازنده های تک هسته ای و دو هسته ای هنوز به طور حیرت آوری یک عضو از خط تولید اینتل است. اکنون که سپتامبر 2024 است و من در حال ویرایش و به روز رسانی این مقاله هستم پردازنده سلرون در حال تولید است و برای مصارف خاصی مانند دستگاه هایی که برای کاربرد اینترنت اشیاء به اینترنت متصل می شوند مورد استفاده قرار می گیرند این پردازنده به دلیل ارزان قیمت بودن و به صرفه بودن و البته مصرف کم انرژی مورد استفاده قرار می گیرند.

با تمرکز بیشتر بر صرفه جویی در مصرف انرژی نسبت به قدرت خام پردازنده، صف پردازنده همه کاره اتم اینتل در سال های اخیر در درون لپ تاپ های مقرون به صرفه خانگی یافت شده است. همچنین در جعبه های network-attached شبکه متصل ذخیره سازی(NAS) مورد استفاده قرار می گیرند. این پردازنده اولین بار در سال 2008 با سرعت کلاک ناچیز 800MHz معرفی شد. در حال حاضر، پردازنده های اتم، به انواع گوناگونی از دستگاه های تلفن همراه و رباتیک و تجهیزات بهداشت و درمان، قدرت می بخشد. این پردازنده‌ها به دلیل مصرف انرژی بسیار پایین، اندازه کوچک و قیمت مناسب، برای دستگاه‌هایی که نیاز به پردازش سنگین ندارند، گزینه بسیار مناسبی هستند. همچنین در برخی از کامپیوترهای یکپارچه کوچک و ارزان‌قیمت، تبلیت ها و لپ تاپ های کوچک ارزان قیمت، در دستگاه‌های هوشمند خانگی، سنسورها و سایر دستگاه‌های IoT یا اینترنت اشیاء که نیاز به پردازش ساده و ارتباطات شبکه‌ای دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بالاخره پردازنده Xeon، بزرگ خاندان پردازنده های اینتل را کنار زد. پردازنده Xeon، درابتدا در سال 1998 با سرعت کلاکی در محدوده 400MHz راه اندازی شد. پردازنده   Xeon سرور های قوی بسیارعالی و پیشرفته ای همچون مک بوک پرو را امکان پذیر ساخته بود ولی این سری پردازنده دیگر تولید نمی شود. به دلیل قیمت و مصرف انرژی بالا از خط تولید خارج گردید.

تا حالا ممکن است از این که چه سر و صداهایی روی هسته های متعدد بوده شگفت زده شده باشید. همانطور که از نام آن ها پیداست، dual-core به معنای داشتن دو هسته، quad-core  به معنای چهار هسته،  hexa-core به معنای  6 هسته و octa-core 8 هسته را می رساند. درحالی که جدیدترین پردازنده های 16 و 32 هسته فیزیکی و تعداد بیشتری رشته مجازی حداکثر قدرت موجود را فراهم می کنند.

به طور کلی، هر چه پردازنده شما هسته های بیشتری داشته باشد، معمولا قادر به ارائه عملکرد بهتری خواهد بود. گرچه به همان اندازه، نرم افزار یا انواع حافظه  SSD نیز می توانند تاثیر زیادی داشته باشند. ذخیره سازی فناوری مانند فلش دیسک ها که به صورت الکترونیکی انجام می شود سریعتر از دیسک های سخت سنتی یا همان هارد دیسک ها هستند.

در نهایت، تعداد هسته های پردازنده، به این پرسش بستگی دارد که شما نیاز به انجام چه کاری با سیستم هستید. مرور گاه به گاه صفحات وب، کارهای روزمره و نرم افزار های سبک همگی بر روی پردازنده Core i3 نسل قدیمی تر اینتل  انجام پذیرند. در حالیکه پردازنده Core i5 باید به عنوان حداقل مطلق برای کارهای هنری مانند فتوشاپ یا نرم افزار مدل سازی سه بعدی، در نظر گرفته شود.

علاقه مندان به بازی هاردکور (مورد توجه گیمر های حرفه ای) بیشترین بهره را از پردازنده های با کیفیت Core i7   می برند، اگر چه از کارهای محاسباتی مانند رمزگذاری یا ویرایش ویدئو و یا ایجاد موسیقی هم قطعا بهره مند خواهند شد.

 چیزی فراتر از هسته

به هنگام مقایسه پردازنده ها، موارد دیگری غیر از هسته را نیز باید درنظر گرفت. اینتل در بسیاری از تراشه های خود، از فناوری فرارشته ای استفاده نموده است که به پردازنده ها اجازه می دهد تا دو دستورالعمل را به طور همزمان انجام دهند. چیزی که حاصل می شود عملکردی است که رویکرد آن، این است که دو پردازنده جدا از هم و پشت سر هم کار کنند.

پردازنده های سری Core i7 لپ تاب ها و رایانه های رومیزی، همگی با داشتن حداقل 4 هسته از فناوری هایپرتریدینگ پشتیبانی می کنند. در نتیجه جمعی از ترکیب 8 رشته ممکن دستورالعمل ها را به طور همزمان اجرا می کنند. به همراه حافظه کش بزگتر و پشتیبانی از حافظه رم بیشتر سیستم، سبب شده که پردارنده Core i7 نزد کاربران حرفه ای اینقدر محبوب باشد.

فناوری دیگر اینتل نظیر توربو بوست (Turbo Boost) به پردازنده اجازه می دهد که به صورت پویایی سرعت کلاک پردازنده را به هنگام نیاز، بالا و پایین کند. این فناوری مزیت  قابل توجهی را برای تراشه های سری Core i5 ارائه می دهد. تراشه هایی که چنین فناوری هایی مانند Turbo Boost و hyper threading را پشتیبانی می کنند در حالی که در طرف مقابل، پردازنده های سری Core i3 چنین قابلیتی را ندارند یعنی قابلیت پردازش فرارشته ای یا همان هایپرتریدینگ را دارند اما از فناوری توربو بوست پشتیبانی نمی کنند.

 ارقام و حروف موجود در شماره مدل پردازنده های اینتل، بیانگر چه چیزی است؟

خوب است به یاد داشته باشید که همه مارک های پردازنده Intel Core  مثل هم نیستند، حتی اگر معرف های  i3, i5 or i7 را  با خود به همراه داشته باشند. همچنین یک کد الفبایی عددی برای توصیف مدل پردازنده، مورد استفاده قرار می گیرد و هر یک به خریداران آینده نگر، تا اندازه ای درباره آنچه از پردازنده انتظار داشته باشند، می گوید.

برای مثال، شماره مدل پردازنده Intel Core i7-4770K به این صورت تجزیه می شود: اولین رقم بعد از معرف برند  i3یا i5 یا  i7، نسل پردازنده را نشان می دهد(در مورد این مدل، رقم 4، معادل چهارمین نسل پردازنده است)

عدد سه رقمی بعدی شماره منحصر به فرد SUK است یا شماره انبارداری کالاست. (این عدد مدل پردازنده در سری مربوطه را مشخص می کند و به طور کلی SKU به شماره منحصر به فرد کالا گفته می شود که در موجودی انبار استفاده می شود.) به این ترتیب وقتی کاربری جنسی را سفارش می دهد امکان اشتباه در ارسال  به حداقل می رسد و بسیاری از فروشنده ها شماره بارکد هر محصولی را به عنوان SKU وارد می کنند. (که به متمایز کردن هر مدل، برای خرده فروش کمک می کند.)

این پردازنده ممکن است شامل یک یا چند پسوند خط تولید باشد، در مثال بالا حرف انتهایی ” K”، به معنای یک مدل مناسب کامپیوترهای رومیزی قفل نشده با یک واحد پردازشگر مرکزی است که می تواند تا اوج قدرت خود، ایفای نقش کند.(یعنی پسوند k بیانگر قفل نبودن ضریب سرعت سیکل ساعت پایه و در نتیجه امکان انجام عمل اورکلاک برای ارتقاء عملکرد پردازنده می باشد.)در مقابل، به ترتیب حروف دیگری چون “S” و “T” برای عملکرد یا قدرت بهینه شده اند.

شاید شنیده باشید که پردازنده ها ی اینتل از طریق نام کد داخلی خود نیز شناخته می شوند، اگر چه  به ندرت دیده می شود که آن ها به این شیوه به بازار عرضه شوند. نام کد هایی مانند “سندی بریج “، “آی وی بریج “، “هزول ” در سال های اخیر به بخشی از واژگان رسانه تکنولوژی تبدیل شده اند. ” برادول و اسکای لک “، جدیدترین نسل ها در بلوک می باشند. نسل‌های اول تا ششم پردازنده‌های Core i اینتل با این نام‌ها شناخته می‌شوند: نسل اول: Arrandal، نسل دوم : Sandy Bridge، نسل سوم: Ivy Bridge، نسل چهارم : Haswell، نسل پنجم :Broadwell، نسل ششم:Skylake و نسل های بعدی پردازنده اینتل عبارتند از Kaby Lake ، Coffee Lake، Comet Lake، Rocket Lake نسل یازدهم، Alder Lake: نسل دوازدهم، Raptor Lake نسل سیزدهم.

 اینتل پردازنده جدیدی را به صورت سالیانه، منتشر می کند با قدرتی شبیه به نوت بوک، کامپیوترهای رومیزی و دستگاه های تلفن همراه. به طوری که هر آنچه که امروز خریداری کنید یک سال دیگر از همین حالا به بعد پرچم دار نخواهد بود. (به دلیل عرضه سالیانه نسل های جدید پردازنده توسط شرکت اینتل)

به یاد داشته باشید که، یک نوت بوک یا دسکتاپ طراحی شده با یک پردازنده i5 یا  Core i7 اینتل، به احتمال زیاد بهترین سرمایه گذاری است مگر اینکه خریدار از نظر مالی قادر به پرداخت هزینه بالا برای قدرتی باشد که با پردازنده Core i9حاصل می شود. در گذشته از پردازنده Xeon استفاده می شد اما پردازنده‌های Xeon به دلیل مصرف بالای توان، اندازه بزرگ و هزینه بالا، معمولاً در لپ‌تاپ‌ها استفاده نمی‌شوند.

عوامل موثر بر مصرف توان پردازنده های اینتل

• نسل پردازنده: هر نسل جدید، معماری بهبود‌یافته و فناوری‌های صرفه‌جویی در انرژی جدیدی را به همراه دارد که بر مصرف توان تأثیر می‌گذارد.
• تعداد هسته‌ها و رشته‌ها: افزایش تعداد هسته‌ها و رشته‌ها معمولاً به معنای افزایش مصرف توان است.
• فرکانس کاری: افزایش فرکانس کاری نیز مصرف توان را افزایش می‌دهد.
• فناوری ساخت: فناوری ساخت کوچکتر، امکان کاهش مصرف انرژی را فراهم می‌کند.
• بار کاری: هنگام انجام کارهای سنگین، مصرف توان پردازنده افزایش می‌یابد.

تکنولوژی‌های صرفه‌جویی در انرژی شرکت اینتل

• Intel Thermal Velocity Boost: این فناوری به پردازنده اجازه می‌دهد تا در صورت وجود فضای حرارتی کافی، فرکانس کاری را افزایش دهد و عملکرد را بهبود بخشد.
• Intel Speed Shift Technology: این فناوری به پردازنده اجازه می‌دهد تا سریع‌تر به فرکانس کاری مورد نیاز برسد.
• Intel Dynamic Tuning: این فناوری به طور خودکار فرکانس کاری و ولتاژ پردازنده را بر اساس بار کاری تنظیم می‌کند تا مصرف انرژی بهینه شود.

 

پردازنده‌های Core i9: غول‌های پردازشی اینتل

پردازنده‌های Core i9 به عنوان قدرتمندترین پردازنده‌های مصرف‌کننده اینتل شناخته می‌شوند. این پردازنده‌ها با هسته‌ها و رشته‌های پردازشی بسیار زیاد، فرکانس کاری بالا و حافظه کش گسترده، برای انجام وظایف سنگین مانند ویرایش ویدئو، رندرینگ سه بعدی، بازی‌های سنگین و محاسبات پیچیده طراحی شده‌اند.

نسل‌های مختلف Core i9 و ویژگی‌های برجسته

هر نسل جدید Core i9 با بهبودهای قابل توجهی در معماری، فرآیند تولید و ویژگی‌ها همراه است. برخی از مهم‌ترین نسل‌ها و فناوری‌های کلیدی آن‌ها عبارتند از:

نسل دهم و یازدهم: این نسل‌ها شاهد بهبود قابل توجه در عملکرد تک هسته‌ای و چند هسته‌ای بودند. همچنین، از فناوری‌های جدیدی مانند Intel Deep Learning Boost برای تسریع محاسبات هوش مصنوعی استفاده شد.
نسل دوازدهم (Alder Lake): این نسل با ترکیب هسته‌های قدرتمند Performance Core و هسته‌های کارآمد Efficient Core، انقلابی در معماری پردازنده‌های اینتل ایجاد کرد. این ترکیب به پردازنده‌ها اجازه می‌دهد تا همزمان وظایف سنگین و سبک را به طور بهینه مدیریت کنند.
نسل سیزدهم (Raptor Lake): این نسل به عنوان تکامل نسل دوازدهم، تعداد هسته‌ها را افزایش داده و عملکرد کلی را بهبود بخشیده است. همچنین، از فناوری‌های جدیدی مانند Intel Thread Director برای مدیریت بهتر کارهای چند رشته‌ای استفاده می‌شود.

جدیدترین فناوری‌های به کار رفته در Core i9

معماری هیبریدی: ترکیب هسته‌های Performance Core و Efficient Core برای بهینه سازی مصرف انرژی و عملکرد.
Intel Thread Director: برای تخصیص بهینه کارها به هسته‌های مختلف و بهبود عملکرد چند رشته‌ای.
Intel Deep Learning Boost: برای تسریع محاسبات هوش مصنوعی.
Intel Thermal Velocity Boost: برای افزایش فرکانس پردازنده به صورت دینامیکی در شرایط خنک‌سازی مناسب.
پشتیبانی از حافظه رم DDR5: برای افزایش پهنای باند و کاهش تأخیر.
PCIe Gen 5.0: برای افزایش سرعت انتقال داده به کارت گرافیک و سایر دستگاه‌ها.

بهترین CPUهای Core i9 در نسل‌های مختلف

انتخاب بهترین CPU Core i9 به نیازهای خاص شما بستگی دارد. اگر به دنبال قدرتمندترین پردازنده برای بازی و ویرایش ویدئو هستید، مدل‌های رده بالای نسل سیزدهم انتخاب مناسبی هستند. اگر به دنبال تعادل بین عملکرد و مصرف انرژی هستید، مدل‌های میان رده نسل دوازدهم گزینه خوبی هستند.

 

چه کسانی به پردازنده Core i9 نیاز دارند؟

گیمرها: برای تجربه روان‌ترین بازی‌ها با بالاترین تنظیمات گرافیکی.
ویرایشگران ویدیو: برای رندر سریع ویدیوها با کیفیت بالا.
طراحان گرافیک: برای انجام کارهای سنگین مدل‌سازی سه بعدی و رندرینگ.
دانشمندان داده و مهندسان: برای انجام محاسبات پیچیده و یادگیری ماشین.
کاربران حرفه‌ای: که به بالاترین سطح عملکرد در تمام زمینه‌ها نیاز دارند.

در نهایت، پردازنده‌های Core i9 به عنوان اوج فناوری پردازنده‌های مصرف‌کننده، قدرتی بی‌نظیر را در اختیار کاربران قرار می‌دهند. با این حال، قبل از خرید، بهتر است نیازهای خود را به دقت بررسی کرده و با متخصصان مشورت کنید تا بهترین انتخاب را داشته باشید.

برترین پردازنده‌های اینتل برای کامپیوتر رومیزی (بر اساس نتایج کلی 3DMark)

1. Intel Core i9-13900K: این پردازنده پرچمدار نسل سیزدهم اینتل، با تعداد هسته و رشته بسیار بالا و فرکانس کاری چشمگیر، عملکردی در سطح جهانی ارائه می‌دهد.
2. Intel Core i9-12900K: نسل دوازدهم اینتل نیز با معماری هیبریدی خود، عملکرد بسیار خوبی در بنچمارک‌های 3DMark از خود نشان داده است.
3. Intel Core i7-13700K: این پردازنده میان رده قدرتمند، تعادل خوبی بین عملکرد و قیمت ارائه می‌دهد و برای اکثر کاربران مناسب است.
4. Intel Core i5-13600K: این پردازنده برای گیمرها و کاربران عادی که به دنبال یک پردازنده سریع و مقرون به صرفه هستند، انتخاب مناسبی است.
5. Intel Core i5-12600K: نسل دوازدهم اینتل نیز در این رده عملکرد بسیار خوبی دارد و گزینه مناسبی برای کسانی است که به دنبال پردازنده‌ای با عملکرد بالا و مصرف انرژی پایین هستند.

برترین پردازنده‌های اینتل برای لپ‌تاپ (بر اساس نتایج کلی 3DMark)

1. Intel Core i9-13900HX: این پردازنده پرچمدار موبایل اینتل، با عملکردی نزدیک به نسخه دسکتاپ خود، برای لپ‌تاپ‌های گیمینگ قدرتمند و ایستگاه‌های کاری قابل حمل مناسب است.
2. Intel Core i9-12900HK: نسل دوازدهم اینتل نیز در نسخه موبایل عملکرد بسیار خوبی دارد و برای لپ‌تاپ‌های حرفه‌ای و گیمینگ انتخاب مناسبی است.
3. Intel Core i7-13700H: این پردازنده میان رده قدرتمند، برای لپ‌تاپ‌های گیمینگ و حرفه‌ای با اندازه متوسط مناسب است.
4. Intel Core i5-13600H: این پردازنده برای لپ‌تاپ‌های گیمینگ و حرفه‌ای با اندازه کوچک‌تر مناسب است.
5. Intel Core i5-12500H: نسل دوازدهم اینتل نیز در این رده عملکرد بسیار خوبی دارد و برای لپ‌تاپ‌های همه کاره و گیمینگ سبک انتخاب مناسبی است.

نکات مهم:

• تغییرات مداوم: بازار پردازنده‌ها بسیار پویا است و ممکن است پردازنده‌های جدیدتری با عملکرد بهتر در آینده معرفی شوند.
• سایر عوامل: علاوه بر پردازنده، عوامل دیگری مانند کارت گرافیک، حافظه رم، مادربرد و خنک‌سازی نیز بر عملکرد کلی سیستم تأثیرگذار هستند.

 

بهترین پردازنده‌های اینتل از نسل 8 به بعد برای کاربردهای مختلف

در این قسمت برترین پردازنده ها از نسل های مختلف را معرفی می کنیم به دلیل قیمت بالای قطعات آخرین نسل ها از نسل 8 شروع کردیم تا بتوانید تصمیم خوبی در این زمینه بگیرید.

نسل هشتم (Coffee Lake)

• Intel Core i9-8950HK: قدرتمندترین پردازنده موبایل این نسل، مناسب برای لپ‌تاپ‌های گیمینگ قدرتمند و ایستگاه‌های کاری قابل حمل.
• Intel Core i7-8700K: انتخابی عالی برای گیمرها و ویرایشگرهای ویدیو با بودجه متوسط.

نسل نهم (Comet Lake)

• Intel Core i9-10900K: بهبود عملکرد نسبت به نسل قبلی، مناسب برای کارهای سنگین و چند وظیفه‌ای.
• Intel Core i7-10700K: انتخابی محبوب برای گیمرها و کاربران حرفه‌ای.

نسل دهم (Rocket Lake)

• Intel Core i9-11900K: آخرین نسل از معماری 14 نانومتری اینتل، بهبود عملکرد در تک هسته.
• Intel Core i7-11700K: گزینه مناسبی برای کاربران عادی و حرفه‌ای.

نسل یازدهم (Rocket Lake-S)

• Intel Core i9-11900K: همانند نسل دهم، با بهبودهای جزئی.
• Intel Core i7-11700K: همانند نسل دهم، با بهبودهای جزئی.

نسل دوازدهم (Alder Lake)

• Intel Core i9-12900K: معماری هیبریدی، عملکرد بسیار بالا در همه زمینه‌ها.
• Intel Core i7-12700K: تعادل عالی بین عملکرد و مصرف انرژی.
• Intel Core i5-12600K: انتخابی محبوب برای گیمرها و کاربران عادی با بودجه متوسط.

نسل سیزدهم (Raptor Lake)

• Intel Core i9-13900K: قدرتمندترین پردازنده دسکتاپ اینتل تاکنون، مناسب برای کارهای بسیار سنگین.
• Intel Core i7-13700K: عملکرد بسیار بالا در همه زمینه‌ها، مناسب برای گیمرها و حرفه‌ای‌ها.
• Intel Core i5-13600K: انتخابی عالی برای گیمرها و کاربران عادی با بودجه متوسط.

معرفی برای کاربردهای مختلف:

• گیمینگ: Core i9-13900K، Core i7-13700K، Core i5-13600K، Core i9-12900K، Core i7-12700K
• ویرایش ویدیو و رندرینگ: Core i9-13900K، Core i9-12900K، Core i7-13700K
• طراحی و مدل‌سازی سه بعدی: Core i9-13900K، Core i9-12900K، Core i7-13700K
• کاربری عمومی و چند وظیفه‌ای: Core i7-12700K، Core i5-12600K، Core i5-13600K
• لپ‌تاپ‌های گیمینگ: Core i9-13900HX، Core i9-12900HK، Core i7-13700H

نکات مهم:

• بودجه: پردازنده‌های نسل جدیدتر معمولاً قیمت بالاتری دارند.
• سایر اجزای سیستم: عملکرد پردازنده به عوامل دیگری مانند کارت گرافیک، حافظه رم و مادربرد نیز بستگی دارد.

 

ترجمه: رقیه آقایاری بروز رسانی: شهریور 1403 توسط علی یزدی مقدم

مطالب مرتبط:

• کوالکام با پردازنده ی 24 هسته ای خود، وارد مسابقه ی سرورها شد
• نصب صحیح CPU و افزودن کرم حرارتی
• حافظه L2 cache چیست؟
•  مي خواهيد كامپيوتر بخريد …
• پردازنده هاي دو هسته اي اينتل

برچسب ها: پردازنده - رایانه - کامپیوتر - لپ تاپ