بولیمیا چیست؟
بولیمیا نوعی اختلال در خوردن است که می تواند زندگی فرد را تهدید کند. بولیمیا در واقع پر خوری است که پس از آن شخص قصد تخلیه یا خارج کردن غذا از بدن را دارد، خارج کردن غذا با استفراغ اجباری، ورزش بیش از حد یا مصرف ملین ها یا مواد مدر (ادرار آور) رخ می دهد.
نوعی از بولیمیا وجود دارد که شخص رفتارهایی را برای خارج کردن غذایی که خورده، انجام می دهد مثل رژیم های سخت غذایی، روزه گرفتن یا ورزشهای سنگین برای حفظ وزن بدن.
افراد مبتلا به بولیمیا اغلب تصور غیر واقعی از بدن خود دارند. آنها در مورد وزنشان وسواس دارند و به شدت خود را نقد می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا از طیف گسترده ای از وزن طبیعی تا حتی اضافه وزن برخوردار هستند و این مورد باعث می شود که تشخیص و اطلاع از این بیماری به سختی انجام شود.
تحقیقات نشان می دهد که تقریبا 1.5 درصد از زنان و 0.5 درصد از مردان در طول زندگی خود، بولیمیا را تجربه می کنند. این اختلال بیشتر در زنان رایج است خصوصا در سنین نوجوانی تا اوایل بزرگسالی.
تا 20 درصد از زنانی که در دانشگاه تحصیل می کنند، نشانه هایی از بولیمیا در آنها گزارش شده است همین طور هنرمندان، ورزشکاران، رقصنده ها، مدل ها و بازیگران نیز در معرض خطر بیشتری از ابتلا به بولیمیا قرار دارند.
نشانه های بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟
رایج ترین علایم و نشانه های بولیمیا شامل:
- ترس دراز مدت از افزایش وزن
- توجه به چربی های بدن
- دغدغه وزن و ظاهر بدن را داشتن
- تصویر منفی از خود داشتن
- پرخوری کردن
- استفراغ شدید
- استفاده بیش از حد از ملین ها و ادرار آورها
- ورزش بیش از حد
- لکه دار شدن دندانها (به خاطر اسید معده)
- استفاده از مکمل ها یا گیاهان برای کاهش وزن
- ایجاد پینه هایی در پشت دستان
- رفتن به حمام بلافاصله بعد از خوردن غذا
- غذا نخوردن در مقابل دیگران
- خروج از فعالیت های اجتماعی معمولی
عوارض ناشی از بولیمیا می تواند شامل موارد زیر باشد:
نارسایی و از کار افتادگی کلیه
مشکلات قلبی
بیماری لثه
پوسیدگی دندان
مشکلات گوارشی یا یبوست
کم آب شدن بدن
کمبود مواد مغذی بدن
الکترولیت یا عدم تعادل شیمیایی
زنان ممکن است برای مدتی قاعده نشوند یا قاعدگی منظم خود را از دست دهند. همچنین اضطراب، افسردگی و سوء استفاده از مواد مخدر یا الکل می تواند از عوارض افراد مبتلا به بولیمیا باشد.
چه عواملی سبب ابتلا به بولیمیا یا پرخوری عصبی می شود؟
هنوز علت بولیمیا شناخته نشده است، با این حال چند عامل وجود دارد که بر پیشرفت بولیمیا اثر می گذارد.
افراد مبتلا به بیماری های روانی یا افرادی که دید منفی و اشتباهی نسبت به واقعیات دارند، در خطر بیشتری قرار دارند. همین امر برای افرادی است که نیاز جدی به انتظارات و هنجارهای اجتماعی دارند نیز صدق می کند. آنها کسانی اند که به شدت تحت تاثیر رسانه ها قرار دارند.
عوامل دیگر عبارتند از:
نتیجه خشم
افسردگی
کمال گرایی
بی ملاحظه گری و بی باکی
اتفاقاتی که اثرات منفی بلند مدتی دارند
برخی تحقیقات نشان می دهد که بولیمیا ارثی است یا می تواند ناشی از کمبود سروتونین در مغز باشد.
بولیمیا یا پرخوری عصبی را چگونه می توان تشخیص داد؟
پزشک از آزمایشهای مختلفی برای تشخیص بولیمیا استفاده می کند. در ابتدا بیمار به آزمایش های فیزیکی هدایت می شود. همین طور آزمایش های خون یا ادرار از آنها گرفته می شود. ارزیابی فیریولوژیکی به تعیین ارتباط بین غذا و تصویر بدن کمک خواهد کرد.
پزشک همچنین از راهنماهای آماری و تشخیصی از اختلالات ذهنی (DSM-5) استفاده می کند. DSM-5 یک ابزار تشخیصی است که از زبان و معیارهای استاندارد استفاده می کند تا اختلالات ذهنی را تشخیص دهد. این معیارها برای تشخیص بولیمیا شامل موارد زیر است:
مصرف مجدد خوراکی
تخلیه معده از طریق استفراغ
اصرار بر تخلیه و پاکسازی بدن از غذا از طریق ورزش بیش از حد، مصرف بیش از حد از ملین ها و روزه گرفتن بیش از حد
ارزش خود با توجه به وزن و شکل بدن خود ارزیابی می کند
معمولا رفتارهای پاکسازی و تخلیه بدن را حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه انجام دهد
مبتلا نبودن به بی اشتهایی عصبی
شدت بیماری بولیمیا را با بررسی این موارد می توان بررسی کرد که هر چند وقت یک بار عمل تخلیه و پاکسازی لوله گوارش از غذا را انجام می دهد.
DSM-5 بولیمیا را از خفیف تا بسیار شدید دسته بندی کرده است:
- خفیف: 1تا 3 بار در هفته
- متوسط: 4 تا 7 بار در هفته
- شدید: 8 تا 13 بار در هفته
- خیلی شدید: 14 بار یا بیشتر در هفته
اگر مدت طولانی مبتلا به بولیمیا هستید، نیاز به آزمایشهای بیشتری دارید. این آزمایشات برای عوارضی که می توانند مشکلات قلبی یا سایر اعضای بدن را به همراه داشته باشند، بایستی بررسی شوند.
درمان بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟
درمان نه تنها بر آموزش غذا خوردن و تغذیه تمرکز می کند بلکه روان درمانی نیز انجام می شود. شخص نیاز دارد که بدن خود را از دید سلامتی بنگرد و رابطه بین غذا و سلامتی را بشناسد. گزینه های درمانی شامل:
داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین (پروزاک) که نه تنها برای درمان ضد افسردگی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان بولیمیا نیز مورد تایید قرار گرفته است
روان درماني همچنین برای گفتار درمانی نیز به کار می رود، می تواند شامل درمان رفتاري شناختي، درمان مبتني بر خانواده و روان درماني بين فردي است
پشتیبانی متخصصین تغذیه و آموزش تغذیه، یعنی یادگیری در مورد عادات غذایی سالم، تشکیل یک برنامه غذایی مغذی و احتمالا یک برنامه کاهش وزن کنترل شده
درمان عوارض، که ممکن است در موارد شدید بولیمیا، بیمار بستری شود
درمان موفق معمولا شامل داروهای ضد افسردگی، روان درمانی و همکاری بین پزشک و بیمار، ارائه دهنده خدمات بهداشت روان و خانواده و دوستان است.
برخی از مراکز درمانی اختلالات خوردن، برنامه های درمانی روزانه را ارائه می دهند. بیماران که در برنامه های موثر در مراکز درمانی مشارکت می کنند، نیاز به پشتیبانی و مراقبت اطرافشان دارند.
بیماران می توانند در کلاس ها شرکت کنند، درمان های مربوطه را دریافت کنند و در آنجا غذا بخورند. آنها همچنین می توانند یوگا تمرین کنند تا آگاهی از بدن خود را افزایش دهند.
دورنما و چشم انداز بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟
بولیمیا اگر درمان نشود، می تواند زندگی شخص را تهدید کند. بولیمیا هر دو شرایط فیزیکی و روحی را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است کنترل آن، چالشی در تمام عمر باشد. با این حال بولیمیا را می توان با درمان موفقیت آمیز برطرف کرد. هر چه بولیمیا زودتر تشخیص داده شده است درمان موثرتری برای آن انجام خواهد شد.
درمان های موثر بر غذا، عزت نفس، حل مشکلات، مهارت های مدیریتی و سلامت روانی تمرکز می کنند. این درمان ها به بیماران کمک می کنند تا رفتارهای سالم را در طولانی مدت حفظ و ادامه دهند.
ترجمه: سمیه مظفری
نظر شما چیست؟