• این روایت در بحارالانوار نقل شده است و همچنین شیخ ابن قولویه در کتاب “کامل الزیارات” می نویسد، امام صادق (ع) می فرماید: روزی امام حسین (ع) در دامن پر مهر جد بزرگوارش رسول خدا (ص) نشسته بود، پیامبر خدا (ص) با او بازی می کرد و هر دو می خندیدند. در این هنگام، عایشه گفت: ای رسول خدا! علاقه و محبت شما نسبت به این کودک چقدر زیاد است؟

رسول خدا (ص) فرمود: وای بر تو! چگونه او را دوست نداشته باشم و به او مهر نورزم؟ که او میوه ی دل من و نور چشم من است. آگاه باش! که به زودی امتم او را خواهند کشت. پس هر کس او را پس از شهادتش زیارت کند، خداوند پاداش یکی از حج های مرا در نامه ی اعمال او می نویسد.

عایشه شگفت زده شد و گفت: ای رسول خدا! یک حج از حج های شما؟!

رسول خدا (ص) فرمود: آری، دو حج از حج های من.

شگفتی عایشه بیشتر شد و گفت: دو حج از حج های شما؟!

رسول خدا (ص) فرمود: آری چهار حج از حج های من.

امام صادق (ع) می فرماید: عایشه پیوسته تعجب می کرد و پیامبر خدا (ص) به تعداد حج ها اضافه می نمود تا این که به نود حج با عمره های خودشان رساندند.

• در همین کتاب مجددا نقل شده است که امام صادق (ص) به مفضل – یا به جابر فرمود: آیا به تو مژده دهم و با بیان گوشه ای از پاداش زیارت امام حسین (ع)، مسرورت نمایم؟ عرض کردم: آری، قربانت گردم.

حضرت فرمود: هر گاه یکی از شما شیعیان، اثاث سفرش را بر می دارد و آماده سفر به سوی قبر آن حضرت می گردد، اهل آسمان به او مژده می دهند، وقتی از درب خانه اش بیرون می رود، خداوند هزاران هزار فرشته به او موکل می نماید که تا رسیدن به قبر مطهر امام حسین (ع) بر او تحیت و درود فرستند.

ای مفضل! هنگامی که به سوی قبر مطهر حضرتش راه افتادی برای هر گامی که از زمین بر می داری و بر آن می گذاری، پاداش کسی را که در راه خدا جنگیده و به خون خود آغشته شده است، می دهند. وقتی بر قبر مطهر سلام دادی با دست آن را لمس کن و بگو: سلام بر تو ای حجت خدا در آسمان و زمینش.

آنگاه به نماز بپرداز که پاداش هر رکعت نماز در این مکان مقدس همانند پاداش کسی است که هزار حج و عمره به جای آورده و هزار بنده آزاد نموده و گویی هزار مرتبه در راه خدا به همراه پیامبر مرسلی فرستاده شده، جهاد نموده است.

هنگامی که از زیارت قبر امام حسین (ع) بازگشتی منادی ندا سر می دهد که اگر سخن او را می شنیدی تمام عمرت را در کنار قبر مطهر امام حسین (ع) می ماندی – او می گوید: ای بنده! خوشا به حال تو! بهره مند گشتی و از هر گونه آفت رهایی یافتی، اعمالت را از ابتدا آغاز کن که تمام گناهان گذشته ات آمرزیده شد.

پس اگر زائر آن حضرت، همان سال یا در همان شب یا در همان روز بمیرد قبض روح او به عهده ی خداوند متعال است، هنگامی که زائر به سوی منزل خود باز می گردد فرشتگان با او همراه می شوند و در طی راه به او استغفار نموده و بر او درود می فرستند.

وقتی به منزلش رسید فرشتگان گویند: پروردگارا! این بنده ی توست که موفق به زیارت قبر فرزند پیامبرت شده، اینک به منزل خودش بازگشت، ما کجا رویم؟ ندایی از آسمان می آید که: ای فرشتگان من! کنار درب خانه بنده ی من بایستید و تا هنگام مرگش، تسبیح و تقدیس نمایید و پاداش این عمل را در نامه حسنات وی بنویسید.

• در کتاب “مستدرک الوسائل” آمده است، امام صادق (ع) می فرماید: به راستی که فاطمه زهرا (ع) دختر گرامی محمد مصطفی (ص) در کنار زائرین قبر فرزندش امام حسین (ع) حاضر شده و برای گناهان آنان طلب آمرزش می نماید.
• باز در همین کتاب و در کتاب “کامل الزیارات” و “بحارالانوار” می نویسد: یکی از اصحاب ما گوید: کسی که دوست دارد در روز رستاخیز به خداوند متعال نظر نماید و در هنگام جان دادن، سکرات مرگ و مواقف روز قیامت بر او آسان شود، زیاد به زیارت امام حسین (ع) برود، چرا که زیارت آن حضرت، همان زیارت رسول خدا (ص) است.
• امام حسن عسکری (ع) می فرماید: کسی که با دلش ما را دوست داشته و با دست و زبانش در خدمت ما باشد، او در بهشت در درجه و غرفه ی ما خواهد بود.
• در بحارالانوار نقل شده و همچنین محمد بن مشهدی در کتاب “مزار” خویش می نویسد: در روایتی آمده است: همانا خداوند متعال از هر (قطره) عرق زائر قبر امام حسین (ع) هفتاد هزار فرشته می آفریند که آنان خدای را تسبیح نموده و تا روز قیامت به زائرین آن حضرت استغفار می نمایند.

سمیه مظفری

برگرفته از کتاب “قطره ای از دریای فضایل اهل بیت” تالیف: آیت الله علامه سید احمد مستنبط

مطالب مرتبط:

• حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)
• آنچه از پیامبر(ص) نقل شده…
• ماه شعبان و روزهای آخر آن
• سیره حسنی (ع)
• سیره صادقی (ع)