مقاله قبلی: معرفی پی اچ پی برای افراد مبتدی

متغیرها برای ذخیره سازی مقادیری استفاده می شوند که در طول یک خط یا اسکریپت script می توانند تغییر کنند، در حالی که ثابت ها برای ذخیره سازی مقادیر ثابتی استفاده می شوند که تغییر نمی کنند.

 متغیرها (Variables) در پی اچ پی چه چیزهایی هستند؟

متغیرها برای ذخیره سازی داده استفاده می شوند مانند: رشته های متنی، اعداد یا آرایه ها.

نکات مهمی در مورد متغیرها در پی اچ پی وجود دارد که باید بدانید:

در پی اچ پی، یک متغیر قبل از اینکه مقداری به آن تخصیص یابد نیازی به تعریف و شناساندن ندارد. زبان پی اچ پی به صورت خودکار، بسته به مقداری که به آن متغیر تخصیص می یابد، متغیر را به یک نوع داده صحیح تبدیل می کند.

بعد از تعریف و شناساندن یک متغیر، می توان از آن در طول کد مکررا استفاده کرد.

عملگر انتساب (=) برای انتساب مقدار به متغیر استفاده می شود.

در پی اچ پی، برای مثال متغیر می تواند اینگونه تعریف شود:

;var_name = value$

مثال: این کد را اجرا کنید

در مثال بالا دو متغیر ایجاد کرده ایم که اولی با یک مقدار رشته ای مقداردهی شده است و دومی با یک عدد.

در صورت اجرای کد خروجی آن مقادیر زیر است:

!Hello World
10

نامگذاری متغیرهای پی اچ پی

قوانین زیر برای نامگذاری یک متغیر پی اچ پی وجود دارد:

• همه ی متغیرها در زبان پی اچ پی با علامت دلار($) شروع می شوند و به دنبال آن نام متغیر می آید.
• نام متغیر باید با یک حرف یا یک کاراکتر آندرلاین (_) شروع شود.
• نام متغیر نمی تواند با عدد شروع شود.
• نام متغیر در پی اچ پی تنها می تواند شامل کاراکترهای حروف الفبا و آندرلاین ها باشد (A-Z و 0-9 و _ ).
• نام متغیر نمی تواند شامل کاراکتر فاصله space باشد.

نکته: نام متغیرها در پی اچ پی، حساس به حروف بزرگ و کوچک است، یعنی x$ و X$ دو متغیر متفاوت هستند. پس هنگام تعریف نام متغیرها دقت کنید.

 ثابت ها(Constants) در پی اچ پی چه چیزهایی هستند؟

ثابت، یک مشخص کننده یا نام برای یک مقدار ساده است. مقدار ثابت نمی تواند در طول اجرای خط تغییر کند به جز ثابت های جادویی یا مجیک. ثابت ها برای ذخیره سازی داده هایی مفید هستند که در طول اجرای خط تغییر نمی کنند. نمونه های متداولی وجود دارد، نظیر داده هایی که شامل تنظیمات پیکربندی می شوند مانند نام کاربری و رمز عبورهای پایگاه داده.

ثابت ها به وسیله تابع ()define تعریف می شوند، تابعی که دو ورودی یا آرگومان می پذیرد: نام ثابت و مقدار آن. در مثال زیر نحوه تعریف یک ثابت و استفاده از آن در یک خط نمایش داده شده است:

مثال: این کد را اجرا کنید

خروجی کد بالا این خواهد بود:

نسخه پی اچ پی این است: 5.5.14

 نامگذاری ثابت های پی اچ پی

نامگذاری ثابت ها نیز از همان قوانین نامگذاری متغیرها پیروی می کند، به این معنی که، نام ثابت مجاز، باید با حرف یا کاراکتر آندرلاین شروع شود و به دنبال آن هر عدد یا حرف، اعداد، یا آندرلاین ها گذاشته شود با یک استثنا: نامگذاری ثابت ها نیازی به کاراکتر پیشوندی $ ندارد.

نکته: براساس قرارداد، نامگذاری ثابت ها معمولا به صورت کامل با حروف بزرگ الفبا می باشد. این کار به دلیل آسان شدن شناسایی و تفکیک آن ها از متغیرهای “منظم” در یک خط است.

مقاله بعدی: عملگرهای زبان php

ترجمه: سنیه دیلمی