عفونت قارچی مهبل در زنان، به علت وجود یکی از معمول ترین قارچ ها به نام Candida albicans ایجاد می شود.
علت عفونت قارچی مهبل
بیشتر زنان عفونت قارچی را تجربه کرده اند. قارچ Candida albicans در مهبل، دهان، لوله گوارش و بر روی پوست رشد می کند. Candida و بسیاری از میکروب هایی که به طور معمول در مهبل زندگی می کنند، از نظر تعداد در یک اندازه متعادلی هستند، با این حال گاهی مقدار آن ها افزایش می یابد که منجر به عفونت قارچی می شود.
در چه مواقعی تعادل میکروب های مهبل به هم می خورد و احتمال عفونت قارچی بالا می رود؟
- اگر شما آنتی بیوتیک را برای عفونت های دیگر بدن مصرف می کنید، ممکن است دچار عفونت قارچی مهبل شوید چون آنتی بیوتیک، سطح طبیعی میکروب های مفید و محافظ در واژن را نیز کاهش می دهد.
- وقتی باردار هستید.
- چاق و فربه باشید.
- دیابت داشته باشید.
عفونت قارچی از راه دستگاه تناسلی از زن به مرد منتقل نمی شود، ولی برخی مردان بیان می کنند که بعد از نزدیکی با همسرشان که عفونت قارچی دارد، آلت تناسلی دچار خارش شده و یا جوش می زند.
داشتن عفونت قارچی ممکن است نشانه بیماری های دیگری در زنان باشد.
علایم عفونت قارچی
- ترشح غیر طبیعی از مهبل، ترشح سفید رنگ که به تدریج تبدیل به ترشح به صورت ضخیم و تکه ای می شود.
- احساس درد در هنگام نزدیکی و مقاربت
- دفع ادرار دردناک
- قرمزی و تورم مهبل
- خارش و سوزش مهبل
معاینه و آزمایش
ابتدا بایستی معاینه داخلی توسط پزشک انجام شود. پزشک در این عفونت، تورم، قرمزی را در مهبل و دهانه رحم مشاهده می کند و یا ممکن است لکه های خشک سفید رنگی را در دیواره مهبل ببیند و یا ترک هایی روی پوست واژن به وجود آمده باشد.
مقداری از ترشحات، زیر میکروسکوپ در آزمایشگاه بررسی می شود که آزمایش KOH نامیده می شود.
زمانی که بعد از یک دوره درمان، عفونت بهبود نیابد و یا بعد از مدت کوتاهی دوباره عفونت برگردد، کشت میکروبی در آزمایشگاه انجام می دهند تا تشخیص و درمان مؤثرتری انجام گیرد.
دارو درمانی برای عفونت قارچی زنان
برای درمان عفونت های قارچی، با تجویز پزشک، کرم و یا قرص هایی را در مهبل قرار می دهند.
در چه مواقعی درمان عفونت قارچی در منزل مؤثر است؟
- درمان در منزل در صورتی مؤثر است که هنوز رشد قارچ پیشرفت نکرده باشد، نشانه عفونت خفیف باشد و درد یا تب نداشته باشید.
- اولین بار نباشد که عفونت می گیرید و یا تعدد سابقه عفونت قارچی نداشته باشید.
- حامله نباشید.
- مطمئن باشید که همسرتان بیماری های مسری دستگاه تناسلی را ندارد.
داروهایی که خودتان برای درمان عفونت قارچی تهیه می کنید شامل: مایکونازول، کلوتریمازول، تایکونازول و بوتکونازول.
برگه ای که همراه دارو به شما داده می شود، شامل آگاهی ها و دستوراتی است که بایستی به دقت مطالعه کنید. همین که علایم عفونت برطرف شد، خوردن دارو را قطع نکنید بلکه درمان را با توجه به نوع دارو، از 3 تا 7 روز باید ادامه دهید.
پزشک می تواند داروی فلوکونازول را تجویز کند. فلوکونازول قرص خوراکی است.
اگر چندین بار و پشت سر هم به عفونت قارچی مبتلا شده اید، باید دارو درمانی را تا 14 روز ادامه دهید همچنین از شیاف واژینال کلوتریمازول یا قرص فلوکونازول به صورت هفتگی مصرف کنید تا از عفونت مجدد جلوگیری شود.
توصیه هایی برای پیشگیری و درمان ترشحات غیر طبیعی واژینال
- مهبل را تمیز و خشک نگه دارید. تنها با آب بشویید. از شستن مهبل با آب و صابون اجتناب کنید. در آب گرم و نه آب داغ، بنشینید.
- استحمام و شستشو به کاهش علایم عفونت کمک می کند.
- بسیاری از زنان حین قاعدگی و بعد از مقاربت دوش می گیرند و یا با فشار آب، مهبل را می شویند و احساس پاکیزگی و تمیزی می کنند، ولی این کار اشتباه است چون با تخلیه ترشحات واژن، باعث از بین رفتن باکتری های مفید می شوند که این باکتری ها از عفونت جلوگیری می کنند.
- ماست هایی که با باکتری های مفید زنده غنی شده اند را مصرف کنید. زمانی که آنتی بیوتیک مصرف می کنید، قرص های Lactobacillus acidophilus را بخورید تا از عفونت قارچی در امان بمانید.
- از کاندوم استفاده کنید تا از سرایت بیماری ها و عفونت های تناسلی جلوگیری شود.
- از مصرف اسپری، عطر و پودرهایی که برای معطر کردن واژن کاربرد دارند، خودداری کنید.
- از پوشیدن لباس زیر یا شلوارهای تنگ اجتناب کنید چون باعث رنجش و سوزش آلت تناسلی می شود.
- لباس زیر از جنس پنبه ای بپوشید. لباس زیر ابریشمی یا نایلونی نپوشید چون جریان هوا را محدود می کنند و وقتی هوا عبور نکند، آلت تناسلی عرق می کند که باعث سوزش و خارش می شود.
- در هنگام قاعدگی، از نوار بهداشتی های استاندارد استفاده کنید و از تامپون هایی که داخل واژن کار می گذارند تا خون را جذب کند، جدا خودداری کنید.
- اگر دیابت دارید، همواره قند خون را کنترل کنید و سطح آن را پایین نگه دارید.
پیچیدگی های درمان عفونت قارچی
گاهی عفونت های مزمن یا عود کننده اتفاق می افتد که به درمان، پاسخ مناسبی نشان نمی دهد یا شرایط درمانی خاصی را می طلبند. در این مواقع پزشک بایستی بیمار را از لحاظ بیماری های دیگری مثل دیابت بررسی کند چرا که این گونه بیماری ها نیز باعث عفونت قارچی می شوند.
احتمال عفونت ثانویه نیز وجود دارد. بر اثر خاراندن شدید ممکن است شکاف و ترک هایی در محل ایجاد شود که خود سبب ایجاد عفونت دیگری می شود.
عفونت های مکرر که فورا پس از درمان، تکرار می شود یا عفونت قارچی که به هیچ درمانی پاسخ مثبت نمی دهد، ممکن است نشانه بیماری ایدز باشد.
چه زمانی باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کرد؟
اگر اولین بار است که نشانه های عفونت قارچی را در مهبل مشاهده می کنید بایستی به پزشک مراجعه کنید.
مطمئن نیستید که دچار عفونت قارچی شده اید.
بعد از یک دوره درمان، نشانه های عفونت از بین نرفته باشد.
با مصرف دارو، نشانه های عفونت بدتر شود.
علایم دیگری که تاکنون نداشته اید، در شما ظاهر شود.
پیشگیری از عفونت قارچی در زنان
محیط واژینال را از رطوبت و شستن بیش از اندازه دور نگه دارید. لباس زیر و واژن خود را خشک و تمیز نگه دارید.
هنگامی که مهبل را خشک می کنید مهم است که از جلو به سمت پشت و مقعد خود را خشک کنید چرا که چهت خلاف این، باعث انتشار میکروب و باکتری می شود.
از پوشیدن لباس زیر یا شلوار تنگ آن هم به مدت طولانی خودداری کنید و سعی کنید در منزل لباس هایی مانند پیراهن یا دامن گشاد بپوشید.
بهتر است جنس لباس زیر شما از پنبه باشد.
از حمام خیلی مرطوب به مدت طولانی اجتناب کنید.
لباس های ورزشی را به مدت طولانی بر تن نداشته باشید و بعد از هر بار ورزش، آن ها را بشویید.
سیستم ایمنی خود را قوی نگه دارید. برای این کار بایستی میوه و سبزیجات تازه، گوشت، آجیل و چربی های سالم میل کنید.
آب کافی بنوشید و از میوه های آبدار مثل خیار و هندوانه بیشتر مصرف کنید.
در هفته 4 بار ورزش و نرمش کنید.
استرس خود را کاهش دهید.
به مقدار کافی بخوابید و خصوصا به 7 تا 9 ساعت خواب شبانگاهی نیاز دارید.
در طی روز از ماست و فراورده های لبنی حتما استفاده کنید.
از مصرف آنتی بیوتیک خودداری کنید.
ترجمه: سمیه مظفری
مطالب مرتبط:
- اندازه شکم مادر و رشد جنین در طی بارداری
- چگونه مي توانيد از سرطان سينه در امان باشيد
- زنان و دردهای زانو
مفید بود مرسی، درباره داروها مطلب بیشتری می نوشتین بهتر بود