• ارسال کننده: سمیه مظفری
  • تاریخ انتشار: 2018 / 02 / 19

چگونگی رفتار والدین با کودک بداخلاق و لوس

حتی فرشته ترین و خوش اخلاق ترین کودک نیز گاهی لوس و بداخلاق می شود. در این مقاله سعی شده است چگونگی برخورد با این رفتارهای کودکان آموزش داده شود.

رئیس شما بچه شما

موضوع این نیست که چقدر در زندگی حرفه ای مان قدرتمند هستیم، در آن لحظه، بچه ما فرمان می دهد که ما این یا آن کار را انجام دهیم، اکثر  ما والدین، فورا اطاعت می کنیم. چون ما نمی دانیم که بچه آشفته و مضطرب شده و مثل یک ماده منفجر شونده است که عمل کند.

ولو اینکه کار ساده ای باشد، عاقلانه نیست که به بزرگترها فرمان داده شود تا انجام دهند.

بچه ها، مخصوصا کوچکترها، به والدین خود توجه می کنند تا اشکال قدرت آنها را بسنجند. زمانی که کودک شما تقاضایی دارد، به آنچه می گوید، گوش فرا دهید، و به طور مناسب و مقتضی پاسخ دهید. در آغاز برای کودک خوشایند نیست که حرف و روش خود را تغییر دهد، اما این همان چیزی است که کودک نیاز دارد که باشد یا در دراز مدت خواهد شد.

برخورد والدین با کودکی که به بزرگترش دستور می دهد

بچه بلند گریه می کند

بلند گریه کردن کودکان با اینکه سبب آزردگی خاطر و تهدید کردن سلامت روان کودک و والدین می شود اما به طور باور نکردنی سبب می شود والد طبق خواسته و انتظارات کودک رفتار کند.

لطفا این رفتار را متوقف کنید. تعجب نکنید که در بسیاری از موارد، گریه، ابزار کودکان کوچکتر است تا به خواسته خود برسند.

در حالی که نمی توانید کودک را وادار به توقف گریه اش کنید، ولی می توانید نشان دهید که او آنچه را که با گریه می خواهد، بدست نخواهد آورد و نهایتا باید گریه را متوقف کند.

به یاد داشته باشد: هرگز در این شرایط خواسته کودک را برآورده نکنید. در غیر اینصورت کودک می بیند که گریه موثر بوده و مجددا آن را تکرار می کند.

راهکار والدین برای کودکی که برای خواسته هایش بلند گریه می کند

کودک شما در انظار عمومی جیغ می زند

صدای انسان یک وسیله ارتباط برقرار کردن در درون اجتماع کوچک خانه است و گاهی هر کودک نیاز دارد که از همان سنین پایین به این موضوع پی ببرد. زمانی که با خواسته های کودکان کوچکتر مقابله نمی شود، آنها صدا را بلندتر می برند چرا که احتمال دارد تا به خواسته خود دست یابند.

شما می توانید با رفتار جیغ و داد کردن کودک به روش بازی “صدای بلند و سکوت” مقابله کنید.

چگونگی انجام این بازی: زمانی که بگویید “صدای بلند” کودک صدایش را بلند کند، زمانی که می گویید “سکوت”، او بایستی ساکت شود. این بازی را مرتب با کودک برای زمانهای کوتاه انجام دهید. نهایتا می توانید به کودک توضیح دهید که صدا در شرایط متفاوت برای او یا دیگران چه معنی دارد.

چگونگی رفتار با کودکی که در انظار عمومی جیغ می زند

کودک در صفوف و جاهایی که نیاز به رعایت نوبت است، بدخلقی می کند

زمانی که کودک در محیطهای عمومی بدخلقی می کند، والدین برای رعایت ادب آن محیط عمومی، از آنجا خارج می شوند. اوقات تلخی ها آخرین چیزی است که شما آن را تحمل می کنید و آن اغلب اولین گام شکست کامل است.

این رفتار را پایان دهید. قبل از اینکه به فروشگاه یا مکان عمومی یا مهمانی روید، مطمئن شوید که کودک کاملا استراحت کرده و خوب غذا خورده است. صرف نظر از اینکه چقدر صدای جیغ و گریه کودک زیاد است، به کودک بگویید که بزودی صف تمام شده و نوبت ما می شود و هیچ راهی جز ماندن در صف نیست. چنانچه صف را در این مسیر رعایت کنی، مجددا تو را با خود می آورم و به او بگویید چقدر عالی و ارزشمند است که او در این باره کج خلقی نکند.

اگر او هنوز در فروشگاه تقاضای خریدن خوراکی و شکلات را دارد، از نزدیکی های فروشگاه دور می شوید تا از کج خلقی کودک رهایی یابید.

حتی برای یک بار هم تسلیم امر کودک نشوید! اگر تسلیم شوید شاید در همان لحظه صدای کودک فروکش کنند اما او یاد می گیرد که فروشگاه، سرزمین شکلات و خوراکی است.

رفتار با کودکی که نمی خواهد صف را رعایت کند

کودک یک جانبه رفتار می کند

شاید کودک بخواهد لباس قهرمان محبوب خود را که ظاهر خوبی ندارد برای یازده روز بپوشد یا تنها غذای خاصی را میل کند یا نوشیدنی را فقط در یک لیوان ویژه بنوشد.

ممکن است همکاری و همیاری با کودک به نظر برسد که بهترین راهی است که می توانید به او نزدیک و صمیمی شوید ولی در دراز مدت مانع رشد کودک خواهد شد. این نوع رفتارهای سر سختانه و پافشاری در تصمیمات او، دنیای کودک را محدود و انعطاف پذیری او را کم می کند که انعطاف پذیری، اصلی ضروری و مهم در تربیت کودک است.

زمان دیگری او به سبک و روش خود اصرار می کند و چندین گزینه را برای خودش معرفی می کند. اجازه دهید کودک از پیشنهادهای خودش انتخاب کند به جای انتخاب شما برای او.

با انجام این کار شما به کودک کمک می کنید از بچه کوچک به بچه بزرگتر هدایت شود، و هر دو از این روش سود می برید.

رفتار با کودکی که یک جانبه عمل می کند

کودک غذایش را خودش انتخاب می کند

اگر غذا مثلا حاوی کربوهیدرات بالا و پنیر مثل پیتزا، ماکارانی و پنیر کباب شده نباشد، کودک به میز غذا نزدیک نمی شود. اما شما به عنوان یک والد، مسئولیت دارید که برای بچه خود غذاهایی با مواد مغذی لازم برای بدن او فراهم کنید و شما به این هدف نخواهید رسید اگر عادتهای بد غذایی برای فرزند خود فراهم کرده باشید.

این رفتار را در طول زمان تغییر دهید و در این کار مُصِر باشید. زمانی که غذا را با یک وعده متعادل از مواد مغذی فراهم کردید به کودک خود بگویید که بیا غذا بخور. بدترین حالتی که ممکن است اتفاق بیفتد این است که او از خوردن سر باز می زند. خوب است – وعده شام نیز چند ساعت بعد فراهم می شود اما نهار بهتر به نظر می رسد.

هشدار: اجازه ندهید که خود را با فست فود یا اسنک سیر کند. یک مشت تنقلات یا یک یا دو فست فود یا خوراکی کوچک یا نوشیدنی شیرین، همه چیز را خراب می کند. در مورد خواسته خود مبنی بر اینکه باید کودک غذای سالم منزل را بخورد مُصِر و ثابت قدم باشید.

رفتار با کودکی که فقط غذای خاص و فست فود می خورد

کودک نمی خواهد اسباب بازیهایش را با دیگران به اشتراک گذارد

کودک من دقیقا همین گونه است! اگر در طول زمانی که کودک با دوستان، همسالان یا حتی خواهر برادرش بازی می کند مدام سر و صدا راه می اندازد و مشاجره می کند، در این حالت والدین بدانند اینکه کودک نمی خواهد وسایلش را با دوست یا خواهر برادرش به اشتراک گذارد، امری کاملا طبیعی است، به زودی در مراحل رشدی خود، این کار را انجام خواهد داد.

اما در مراحل بزرگ شدن و زندگی در کنار دیگران نیاز دارد تا یاد بگیرد چگونه در وسایل و موارد دیگر با دیگران سهیم و شریک شود بنابراین به زودی شروع به یادگیری این رفتارها می کند.

زمانی که احساس کردید کودک برای اسباب بازی با دوستش مشاجره و دعوا می کند، چنین جملاتی به او بگویید: “شما می توانی با کامیونت برای چند دقیقه بازی کنی، سپس نوبت دوستت میرسه تا چند دقیقه با کامیون بازی کنه.” اگر او از این پیشنهاد سرباز زد و اسباب بازی را بعد از چند دقیقه به دوستش تحویل نداد، سعی نکنید او را گول بزنید تا اسباب بازی اش را به اشتراک گذارد. خیلی راحت کامیون را از او گرفته و به دست دوستش بدهید. احتمالا کودک شما هیاهو و آشوب به پا کند، شما بایستی به او توضیح دهید که به اشتراک گذاری وسایل با دیگران همیشه هم جالب و سرگرم کننده نیست، بایستی بعد از چند دقیقه اسباب بازی را از دوستش بگیرید و به کودک خود بدهید این کار را چندین بار متناوبا انجام دهید.

رفتار با کودکی که حاضر نیست اسباب بازی به دوستش دهد

در مورد رفتار با بچه بد اخلاق و لوس، مطالعاتی در این زمینه انجام دهید و نظر روانشناسان و مربیان کودک را بخواهید. خصوصا مشاورانی که هم خود مادر چند فرزند هستند و هم معلم و مربی کودک می باشند.

ترجمه: سمیه مظفری

این محتوا اختصاصاً برای یاد بگیر دات کام تهیه شده است استفاده از آن با ذکر منبع همراه با لینک آن و نام نویسنده یا مترجم مجاز است
برچسب ها:









صفحه ما را در فیس بوک دنبال کنید صفحه ما را در توییتر دنبال کنید صفحه ما را در  اینستاگرام دنبال کنید صفحه ما را در لینکداین دنبال کنید