بیماری خوش خیم زبان جغرافیایی

زبان جغرافیایی یک شرایطی است که همان طور که از نام آن بر می آید پیدایش شکلی شبیه نقشه بر رو، بالا یا اطراف زبان است. این حالت می تواند در هر قسمت از دهان نیز ایجاد شود.

بدانید که زبان جغرافیایی بی ضرر و خوش خیم است و به هیچ عفونت یا سرطانی پیوند نمی خورد. دو نام دیگر نیز برای زبان جغرافیایی به کار می برند: ورم زبان جابجا شونده ی خوش خیم و التهاب پوستی جابجا شونده.

این شرایط برای یک تا سه درصد از افراد و در هر سنی می تواند ظهو کند. با این حال بیشتر بر میانسالان یا افراد مسن تاثیر می گذارد. در زنان بیشتر از مردان شایع است.

علایم زبان جغرافیایی

نشانه های زبان جغرافیایی، نامنظم، ملایم به صورت لکه های قرمز رنگ

در حاشیه های زبان که رنگ روشن یا سفید دارند، دیده می شوند
اندازه و رنگهای متفاوتی دارند
یک ناحیه ظاهر می شود و سپس به قسمتی دیگر حرکت می کند
ظهور و ناپدید شدن و یا تغییر مکان آن در طی روزها، هفته ها یا ماهها خیلی سریع رخ می دهد
حداقل تا یک سال دوام دارد

ممکن است متوجه زبان جغرافیایی نشوید و دندانپزشک، شما را بدان آگاه کند.

حدود یک نفر از ده نفری که زبان جغرافیایی دارند ممکن است ناراحتی مختصری داشته باشند یا احساس سوزش یا درد کنند. احساس سوزش معمولا به خاطر خوردن موادی همچون:

داغ، تند یا غذاهای اسیدی
سیگار کشیدن
خمیر دندان

عوامل خطر

زبان جغرافیایی به این علت اتفاق می افتد که لایه های برآمدگی های کوچک زبان به نام پاپیلای زبان از بین می رود.

پاپیلای زبان: سلولهای چشایی درون ساختمانهای خاصی به نام جوانه چشایی (پاپیلای زبان) قرار دارند. این ساختمانها عمدتاً روی زبان و کام نرم هستند. جوانه‌های چشایی روی زبان داخل پاپیلا قرار گرفته‌اند (ساختمانهای کوچکی که به زبان، منظره موّاجی می‌دهند). به تدریج که انسان رشد می‌کند، جوانه‌های چشایی در طرفین و سقف دهان از بین می‌روند و فقط روی سطح زبان باقی می‌مانند.

چرا این پاپیلاهای زبانی با زبان جغرافیایی از بین می رود؟

هیچ کس علت آن را نمی داند. با این حال احتمالا این اختلال به سابقه خانوادگی و ژنتیک مربوط می شود.

در افرادی که پسوریازیس و شیار زبان دارند مکررا زبان جغرافیایی دیده می شود. در شکاف زبان، ترکها و شیارهایی رو و اطراف زبان ظاهر می شود.

درمان یا توجه به زبان جغرافیایی

به دندانپزشک یا پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مشکل جدی ندارید. در بیشتر نمونه ها با معاینه زبان این مشکل تشخیص داده می شود. گاهی به روشهای تشخیص دیگری نیاز پیدا می کنید.

در بیشتر نمونه ها، هر درد یا ناراحتی بدون هیچ درمانی، بهبود می یابد. اما اگر درد در حال پیشرفت و شدیدی دارید دارو برایتان تجویز می شود. داروهای زیر احتمالا برای شما تجویز می شود:

مسکن های درد بدون نسخه
ضد التهابی
شستشوی دهان با داروهای بی حس کننده
کورتیکوستروئیدها مستقیما روی زبان عمل می کنند
مکملهای زینک (روی )

اگر می خواهید زودتر از نشانه های زبان جغرافیایی رهایی یابید، مصرف مواد زیر را محدود کرده و یا کلا از آنها اجتناب کنید:

دخانیات، توتون و تنباکو

غذاهای داغ، تند یا غذاهای اسیدی، آجیل های نمکی خشک

غذاهای محرک

مواد غذایی بسیار شیرین و نوشیدنی های شیرین

مصرف زیاد چای، قهوه و نوشیدنی‌های الکلی

خمیردندان با مواد افزودنی، سفید کننده یا طعم دهنده های سنگین (خمیردندان برای دندانهای حساس یک گزینه مناسب است)

خراش دادن زبان

استرس (علت به وجود آمدن زبان جغرافیایی می‌تواند استرس هم باشد، پس سعی کنید استرس خود را کاهش دهید)

توصیه های خانگی برای بهبود زبان جغرافیایی

راههای درمان خانگی زبان جغرافیایی شامل: مایعات، گلیسیرین گیاهی، آلوئه‌ورا، سرکه سیب، روغن، نعناع، ویتامین B و روی می باشد که توضیح، طریقه و مقدار مصرف هر یک در شرح جداگانه هر مورد آورده شده است.

آب و مایعات

نوشیدن مقدار کافی آب در طول روز، همچنین می‌توانید همراه آب از تکه‌های یخ زده‌ی میوه و سبزیجات استفاده کنید.

مالیدن یک قطعه یخ روی زبان برای تسکین موقت

نوشیدن آب میوه یا آب سبزیجات غیر اسیدی

نوشیدن روزانه یک تا دو لیوان آب نارگیل

مصرف چای‌های گیاهی سرد مانند چای سبز یا بابونه

گلیسیرین گیاهی

یکی دیگر از درمان‌های خانگی مفید برای زبان جغرافیایی گلیسیرین گیاهی است که زبان را مرطوب نگه می‌دارد و به بهبود این بیماری سرعت می بخشد و حتی به خلاص شدن از بوی بد دهان هم کمک می‌کند.

یک تکه پنبه را در گلیسیرین گیاهی خیس کنید و پنج دقیقه روی زبان بگذارید سپس با یک مسواک نرم زبان را برس کنید و بعد با آب گرم بشویید. این کار را دو بار در روز تکرار کنید. حتی می‌توانید با استفاده از یک دهان‌شویه‌ی گلیسیرینه دو یا سه بار در روز دهان‌تان را بشویید.

آلوئه‌ورا

خواص ضدالتهابی و شفابخش آلوئه‌ورا یک درمان موثر برای انواع مشکلات دهان و دندان، از جمله زبان جغرافیایی است. علاوه بر این، برای خلاص شدن از شر بوی بد دهان هم مفید است.

ژل برگ آلوئه‌ورا را روی زبان خود بگذارید، ۱۰ دقیقه صبر کنید سپس با آب ولرم بشویید. هر روز چند بار این کار را تکرار کنید.

سرکه سیب

اگر در زبان نشانه‌هایی از عفونت یا برفک دهان باشد، سرکه‌ی سیب یک انتخاب درمانی خوب است. PH طبیعی موجود در آن با عفونت مبارزه می‌کند. طعم ترش و اسیدی آن ممکن است باعث سوزش شود اما زود از بین می‌رود.

مخلوط یک قاشق غذاخوری سرکه‌ی سیب خام و یک چهارم قاشق چای‌خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب بریزید و به عنوان یک دهان‌شویه دو یا سه بار در روز استفاده کنید.

همچنین یک قاشق غذاخوری از سرکه‌ی سیب و عسل خام را در یک لیوان آب بریزید و به آرامی و جرعه جرعه یکبار در روز دهان‌تان را با آن بشویید.

روغن درمانی

این عمل طب آیورودا باستان می‌تواند به درمان تکه‌های قرمز زبان کمک کند. روغن کشیدن، سموم دهان را از بین می‌برد و به بهداشت دهان و دندان کمک می‌کند.

یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل سرد فشرده یا روغن کنجد را به مدت ۱۰ دقیقه در دهان بچرخانید. سپس آن را با آب گرم بشویید و دندان‌ها را مسواک بزنید. این کار را صبح قبل از خوردن صبحانه انجام دهید.

توجه: روغن را قورت ندهید.

نعناع

نعناع چون ضدباکتری است از رشد باکتری در دهان جلوگیری می‌کند که مانع بسیاری از مشکلات دهان و دندان می‌شود. علاوه بر این، مانع از احساس سوزش در زبان می‌شود و نفس را تازه می‌کند.

یک فنجان چای نعناع را در یخچال به مدت ۳۰ دقیقه قرار دهید سپس آن را بنوشید. جویدن روزانه چند برگ نعناع تازه یا آدامس نعناع نیز خوب است.

ویتامین B

این بیماری ممکن است به علت کمبود ویتامین B باشد، پس باید غذاهای غنی از ویتامین B بخورید. این ویتامین از بدتر شدن این بیماری نیز جلوگیری می‌کند.

سعی کنید غذاهای سرشار از ویتامین B را در رژیم غذایی خود داشته باشید که این غذاها عبارتند از غلات سبوس‌دار، تخم مرغ، شیر، پنیر، ماست، ماهی آزاد، جو، سبوس، آووکادو، موز و بوقلمون. مکمل‌های ویتامین B را با تجویز پزشک مصرف کنید.

روی

کمبود روی نیز با مشکلات دهان و دندان ارتباط دارد. از این رو، مصرف یک مکمل روی یا خوردن غذاهای غنی از روی توصیه می‌شود. روی به شکل قرص، کپسول و قرص‌های مکیدنی است. برای میزان مصرف با دکتر خود مشورت کنید.

همچنین می‌توانید مصرف روی را با مواد غذایی مانند گوشت قرمز، ماهی، صدف، خرچنگ، شیر، پنیر، لوبیا، عدس، غلات صبحانه‌ی غنی شده، آجیل، دانه‌ها، ماست، کفیر، اسفناج و دیگر سبزیجات برگ سبز افزایش دهید.